„Stopedesetogodišnje postojanje kotorske gimnazije potvrđuje vizionarske poglede ljudi čije su duhovne oči spoznale istinu da se samo znanjem, radom i posvećenošću drugima može potvrditi lični identitet i biti dio svijeta“ – kaže se u sopštenju iz Gimnazije.
Povodom 150 godina postojanja Gimnazije od danas, 7. maja do 6. juna biće organizovani brojni kulturno zabavni događaji kaže se u zvaničnom saopštenju ove srednjoškolske ustanove.
Ovom značajnom jubileju pridružila se i Pošta Crne Gore koja je štampala marku sa motivima grada Kotora.
Gradska biblioteka i čitaonica Kotor u saradnji sa Gimnazijom i OJU “Muzeji” organizuje promociju publikacije “Dva pjesnika i slika” autorke mr Milijane Simonović koja će za učenike i profesore biti održana danas s početkom u 12 sati u amfiteatru Gimnazije, a za građanstvo istog dana s početkom u 19 u Galeriji solidarnosti. Na promociji će pored autorke govoriti dr Bojan Jović, direktor Instituta za književnost i umjetnost Beograd, a moderatorka će biti bibliotekarka Jasmina Bajo.Događaj je organizovan povodom 150 godina Gimnazije u Kotoru.
U zgradi Gimnazije biće održane debate s temom aktuelnog događaja, organizovano sportsko takmičenje, predstavljanje preduzetničkog kluba škole, predavanje o istorijatu škole, muzičko – poetsko veče na stranim jezicima, gostovanje bivših učenika koji su danas uspješni kulturni i javni radnici, potom izložba učeničkih radova Na tragu Petra Lubarde. Ovogodišnji školski list Eho 4 uručiće se kao jedan od poklona zvanicama na dan centralne proslave.
Završna svečanost biće održana 6. juna 2015. godine u sali Kulturnog centra Kotor. Zvanice će prisustvovati izvođenju omnibusa – predstave „Nismo tu za jedan dan“ rađene po motivima tri pripovijesti Stefana Mitrova Ljubiše.
Pozivamo sve nekadašnje učenike i profesore, sve prijatelje Gimnazije u Kotoru, da nam se pridruže u obilježavanju ove značajne godišnjice, najstarije gimnazije u Crnoj Gori, čiji rad i dalje počiva na svijesti o vrijednosti tradicije i otvorenosti ka novim saznanjima” – kaže se u saopštenju.
U saopštenju Gimnazije opisane su istorijske okolnosti u kojima je ova obrazovna ustanova osnovana.
„Stopedesetogodišnje postojanje Gimnazije potvrđuje vizionarske poglede ljudi čije su duhovne oči spoznale istinu da se samo znanjem, radom i posvećenošću drugima može potvrditi lični identitet i biti dio svijeta.
Posebnim zauzimanjem Stefana Mitrova Ljubiše u Carevinskom vijeću u Beču, 1865. godine započela je sa radom škola koja je godinama nosila njegovo ime. Njegova misao, zapisana u jednoj od pripovijesti – da nismo tu za jedan dan, obistinila se. Kotor je, uz Dubrovnik i Zadar, postao grad koji danas ima jednu od najstarijih gimnazija na prostoru nekadašnje zajedničke države. Postao je centar učenosti i sredina iz koje su potekli znameniti ljudi iz svijeta nauke i umjetnosti.
Gradska javna škola u Kotoru postoji od 1326. godine mada je, gledano po izvjesnim okolnostima i nekim činjenicama iz drugih izvora, osnovana 1285. godine. Od tridesetih godina XV vijeka radi Gramatikalna škola – prava srednja škola koja odgovara današnjoj gimnaziji. U XVI vijeku je prerasla u višu srednju školu, u vrstu liceja svoga vremena što odgovara višoj gimnaziji. Tokom XVII i XVIII vijeka je radila više kao niža srednja škola. Ugasila se poslije pet vijekova rada zajedno sa padom Mletačke republike 1797. godine. Od 1811. do 1814. godine za vrijeme francuske vladavine radi niža gimnazija. Formiranje gimnazije kakva je ona danas započeto je u doba austrijske vlasti u Boki. Carskom odlukom od 14. avgusta 1864. godine odobreno je osnivanje niže realne gimnazije u Kotoru za što je imao najviše zasluga Stefan Mitrov Ljubiša, poslanik Boke u Carevinskom vijeću u Beču koji je izdejstvovao da se nastava izvodi na narodnom jeziku. Ljubišine zasluge su tim veće ako se ima u vidu da se do tada u svim osnovnim i srednjim školama u Boki i Dalmaciji nastava izvodila na italijanskom jeziku.
Svečano otvaranje obavljeno je 7.januara 1865. godine. Redovan rad počeo je 8.januara sa 15 učenika upisanih u prvi razred.Iako su se mijenjala zdanja u kojima je sticana učenost i nazivi škole, do danas, kotorska Gimnazija ostaje prepoznatljiva po onima koji su u njoj prenosili svoja znanja i iskustva, i mladim ljudima koji su odlazeći, odnosili neotuđivo bogatstvo. Od mastionice i pera do računara i elektonskih dnevnika, koji su dio svakodnevice današnjih profesora ove škole, pređen je vjekovni put, ali je suština ostala ista – posvećenost knjizi, nauci i vaspitanju mladih ljudi.
