– U praksi i među strukom je uobičajeno da se epidemija jedne zarazne bolesti odjavljuje kada tokom trajanja dva prosječna vremena inkubacije nije bilo novoregistrovanih slučajeva obolijevanja koji su se zarazili na jednoj teritoriji. U ovom slučaju, znači, radi se o situaciji da se tokom 28 dana niko virusom nije zarazio u Crnoj Gori – pojasnili su iz Instituta.
Kada se radi o samom činu odjavljivanja, odnosno proglašavanja kraja epidemije neke zarazne bolesti, to, kako pojašnjavaju, „suštinski i u praksi ne mijenja puno stvari, niti znači da je rizik nestao niti da je eliminisan“.
– Te se samim tim moramo naučiti da i dalje živimo sa sveprisutnim rizikom obolijevanja od novog korona virusa, posebno imajući u vidu učestalost asimptomatskih nosilaca virusa. Svako uspostavljanje transmisije virusa bi nas vratilo nekoliko koraka unazad, a to sigurno nikome ne treba i ne smije da bude cilj – poručuju iz Instituta.
Pojašnjavaju, da se obično za neku teritoriju kaže da je „slobodna“ (free) od određenih zaraznih bolesti kada nema registrovanog novoobolijevanja u određenom vremenskom periodu.
– Taj termin je svojstveniji za neke zarazne bolesti poput dječije paralize, malih boginja i slično, a koje Crna Gora uspješno kontroliše dugi niz godina uspješnim sprovođenjem različitih javno-zdravstvenih mjera. Termin „corona free“ je više kolokvijalni (a ne stručni) izraz za označavanje da na nekoj teritoriji nema obolijevanja. Idealno bi bilo da nema ni virusa, što je u okolnostima kada registrovanih slučajeva ima sve više u okruženju gotovo nemoguće održati i sačuvati – kažu iz Instituta.
Naveli su da je proglašavanje kraja ili preciznije odjavljivanje epidemije, individualni proces, koji kao takav nije propisan nekim pravnim aktom, već je svakoj državi ostavljeno da definiše sopstvena pravila po kojima će odjaviti epidemiju.
