Ribarska godina počela na Prčanju – izvlačenje mreža obradovalo djecu i mještane
Ribari su danas na posti kod Osnovne škole „Ivo Visin“ na Prčanju izvukli mreže sa prvim ovogodišnjim ulovom. Ne mogu se pohvaliti sa bogzna kakvim ulovom, ali eto, red je da se krene sa ribolovnim aktivnostima, koliko-toliko, posebno onim tradicionalnim, kojih je u Zalivu sve manje. Nekoliko rombuna i barbuna, par kokota, nešto bukvica, gavuna, malo sipa i liganja – to je sve što je ovog zimskog jutra u par kašeta stalo, a već se, čim je iz mora izvađeno, na obali i prodalo.
Izvlačenju mreže su se obradovali mnogi prolaznici, mještani, a posebno djeca, učenici koji su sa obale radoznalo posmatrali šta to ribari rade i postavljali im brojna pitanja. Zanimljivo bi bilo da nastavnici održe čas u prirodi prilikom izvlačenja ribarskih mreža, da djeca uče i vrste riba koje obitavaju u ovom akvatoriju.
Družina ribara sa Peluzice opstaje u svom izvlačenju mreža, uprkos svim okolnostima, koje „rade“ protiv njih, počev od narušavanja posta nelegalnim postavljanjem bova, pa do desetkovanja ribljeg fonda usljed najezde kruzing-industrije. Nerado pričaju o svom položaju u društvu uopšte i svom statusu u lokalnoj zajednici, koja je tokom vjekova opstajala na ribolovu (i pomorstvu). Dok mještani sa strane dodaju da bi ova djelatnost trebalo da bude zaštićena kao nematerijalna baština Boke Kotorske, ribari su nezadovoljni.
-Tradicionalno ribarstvo treba da se zabrani, ne treba više da nas štite, dovoljno su uradili, kaže ironično jedan od ribara.
Izvlačenje mreža je vrlo atraktivno za posmatranje turistima, a djeci pogotovo, ali je takvih prilika u Zalivu sve manje.
-Nekad je bilo mnogo više ribarskih družina, postojao je režim izlovljavanja, poštovao se kalendar ribanja, koji je bio zakonom regulisan, znalo se u koje doba godine je zabran, kolika je veličina oka od mreže, koja je širina, dužina mreže, a danas nema tih pravila. Vidimo da nema ribe, a „zahvaljujući“ kruzerima i gliserima biće je još manje.
Ljeti dnevno imamo po dva-tri usidrena kruzera u ovo malo Zaliva, a kad se sva ta sidra podignu, možete zamisliti koliko je to mulja, kolika je to rezonansa od motora, a sve to utiče na morski svijet. Trebalo bi ograničiti broj kruzera, kao što je Dubrovnik uradio, maksimalno dva na dan, inače, za nas domaće, a i za sve ostale biće teško funkcionisati. Ko radi u Starom gradu pa treba da putuje, ko treba da ide na pjacu i sve ostalo, komentarisali su ljudi sa obale.
Da je ova oblast u haotičnom stanju, pokazuje i činjenica da Crna Gora, kao primorska zemlja, umjesto da ima Ministarstvo za ribarstvo, koje bi se, pored regulacije privrednog ribarstva, bavilo i pitanjima zaštite prava tradicionalnih ribara, koji su se, tražeći svoje „mjesto pod suncem“, već umorili od pisanja dopisa Ministarstvu poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede.
/M.D.P./
