Ni dvadeseatka dana nakon što su zvanično završili osmomjesečne radove na prekopavanju Jadranske magistrale u Tivtu radi izgradnje nedostajućeg kraka regionalnog vodovoda prema opštini Herceg Novi, ni investotor- JP Regionalni vodovod Crnogorsko primorje iz Budve, ni izvođač radova – konzorcijum Indel Inženjering-Ramel-Civil Engineer, nisu uklonili ni kilogram od preko 14 hiljada kubika zemlje od iskopa i šuta sa gradilišta, a kojeg su bespravno odložili na dijelu prostora nekadašnjeg poljoprivrenog dobra Montepranzo u Tivtu.
Iz Opštine Tivat povrđeno da Regionalni vodovod i konzorcijum koji je za tu firmu izveo 1,8 miliona eura vrijedne radove, do danas uprkos upozorenjima da to moraju što prije učiniti, nisu počeli uklanjanje nelegalne deponije građevinskg otpada kojom su prethodnih mjeseci devastirali dio nekadašnjih voćnjaka i povrtnjaka na poljoprivrednom dobru.
„Ovo je prevazišlo svaku mjeru i Opština Tvat će se sad mnogo odlučnije i efikasnije uključiti u riješavanje ovog problema i procesuiranje svih koji su odgvorni za ovaj vandalizam i neprimjeren odnos prema životnoj sredini, ali i vrijednom poljoprivrednom zemljištu koje podliježe restituciji i koju Opština, u saradnji sa njegovim vlasnicima, namjerava da u narednom periodu vrati poljoprivrednoj proizvodnji.“- kazao je juče „Vijestima“ potpredsjednik Opštine Vladimir Arsić (NP).
Gradnja 3,2 kilometra nedostajučev cjevovoda za Regionalni vodovod uTvtu osim što je mjesecima maltretirala građane zbog prekopane glavne gradske saobraćajnice – Jadranske magistrale, pretvorila se i u svojevrsni ekološki skandal. Izvođači radova iz konzorcijuma Indel Inženjering-Ramel-Civil Engineer bukvalno su zatrpali dio nekadašnjih povrtnjaka i vinograda na prostoru bivšeg poljoprivrednog dobra Montepranzo-Bokaprodukt, koje se nalazi preko puta tivatskog aerdroma, sa hiljadama kubika zemlje iz iskopa za rovove u koje su polagali vodovodne cijevi, sastruganog asftalta i drugog građevinskog otpada. Sve to, urađeno je mimo važećih propisa a koji za odlaganje i manje, a ne ovako velike količine materijala koji se smatra neopasnim (inertnim) građevinskim otpadom, predviđaju da mora postojati plan odlaganja kao i dozvola i odobrenje nadležnog organa lokalne samouprave. Takav materijal se može odlagati samo na lokaciju koja je zvanično određenja, opremljena i uređena za deponiju građevinskog otpada, a koja mora imati i svog zvaničnog upravljača.
Nova gradska uprava Tivta kako je ranije potrđeno iz administracije gradonačelnika Željka Komnenovića (NP), pokrenula je internu istragu ko je na relaciji Opština- Komunalno-preduzeće Tivat –JP Regionalni vodovod, odgovoran za devastaciju prostora nekadašnjeg poljoprivrednog dobra. Najavili su da će insistirati na utvrđivanju odgovornosti, ali i na sanaciji devastiranog prostora nekadašnjih povrtanja i vinograda, o trošku onoga ko je ovdje nelegalno dovezao i odbacio nešto preko 14 hiljada kubika iskopa i šuta.
Po do sada nađenoj dokumentaciji, bivši opštinski v.d. sekretar za investicije, uređenje prostora i održivi razvoj Marko Petričević (DPS) u dva navrata nalagao Komunalnom preduzeću Tivat da na prostoru koji ta firma koristi u zahvatu nekadašnjeg poljoprivrednog dobra, omogući “privremeno deponovanje” iskopa i građevinskog šuta od radova na regionalnom vodovodu. Administracija bivšeg DPS gradonačelnika Tivta dr Siniše Kusovca je krajem maja prošle godine, omogućila Regionalnom vodovodu na čijem je čelu visoki funkcioner DPS i koordinator ispred centrale te partije za Tivat Goran Jevrić, da izvodi radove na gradnji nedostajućeg dijela cjevovoda za Herceg Novi, na potezu od Opatova do Pod Kuka. Radovi su drastično kasnili u odnosu na planiranu dinamiku i pričinili su ogromne problem Tivćanima, ali je sve to bivša DPS uprava grada tolerisala jer nije željela da se zamjera svom koordinatoru Jevriću kome je kao menadžeru državne kompanije Regionalni vodovod, projekat spajanja Herceg Novog na taj sistem, bio veoma važan.
Komunalno preduzeće Tivat inače, već nekoliko godina po ugovoru koji je sklopio bivši direktor te firme Tonko Lukšić (DPS) iznajmljuje i koristi više hiljada kvadrata nekadašnjih povrtnjaka i voćnjaka koji su u formalnom vlansištvu propale državne poljoprivredne kompanije Montepranzo Bokaprodukt. Za te svrhe Komunalno je, Montepranzu na čijem je čelu Upravnog odbora tada bio visoki funkcioner DPS-a Andrija Radman iz Herceg Novog, mjesečno plaćalo nešto preko 4.000 eura zakupnine, iako istovremeno ta firma Opštini Tivat koja je vlasnik i osnivač Komunalnog preduzeća, duguje na desetine hiljada eura za neplaćeni porez na nepokretnosti.
Iz Regionalnog vodovioda nikada nisu odgovorili na pitanja na osnovu čije dozvole nekadašnje poljoprivredno dobro koje je u vlasništvu propale državne firme Montepranzo-Bokaprodukt, uništavaju deponovanjem građevinskog otpada. Ovo zemljište inače, sada ima status građevinskog jer je na njemu izmjenama planske dokumentacije od prije petnaestak godina, predviđena izgradnja gof terena. U Tivtu se već godinama vodi i akcija za restituciju tog nekada skoro u potpunosti privatnog zemljišta njegovim originalnim vlasnicima, jer mu je promijenjena namjena u odnosu na onu zbog koje su ta imanja pedesetih godina prošlog vijeka, od lokalnog stanovništva oduzimana po simboličnik cijenama. Nova tivatska lokalna vlast koalicije građanskih listi NP-BF-GB najavila je da podržava zahtjeve za restituciju te zemlje mještanima i da će zatražiti da se odavde u plansovim izbrišu golf tereni i ovaj kompleks ponovno vrati korišćenju u poljoprivrednoj proizvodnji.
REGIONALNI VODOVOD ĆUTI, TUŽILAŠTVO NEZAINTERESOVANO DA ISTRAŽI DA LI JE NEKO PARE IZ TENDERA STAVIO U DŽEP
Iz Regionalnog vodovida, odnosno kompanija koje obavljaju radove za tu firmu u Tivtu i kompanije koja vrši nadzor nad tim radovima, nikada nisu odgovorili zašto su sav šut i otpad od kopanja preko 3 kilometra kanala u trupu Jadranske magistrale, deponovali na nekadašnjem poljoprivrednom dobru, te ko im je i kada iz Opštine Tivat tako nešto dozvolio. Nije odgovoreno ni da li je tenderom bila predviđena obaveza izvođača da taj materijal odveze na propisnu deponiju i koja je deponija ugovorena. Na području Opština Tivat i Kotor trenutno ne postoje legalne deponije za inertni građevinski otpad u koji spada i zemlja iz iskopa i sastrugani asfalt sa kolovoza magistrale, pa su izvođači koji su radili za Regionalni vodovod, to morali da odvoze u najmanju ruku, za Budvu ili Cetinje. U tenderskoj dokumentaciji koju je Regionalni vodovod objavio na sajtu Uprave za javne nabavke, stoji da je za ovaj posao u Tivtu predviđen i “utovar, transport, istovar i grubo razastiranje materijala iz iskopa na deponiji udaljenosti do 20 km od gradilišta“, te da ukupni iskopi iznose 14,683.09 kubika. Sav taj materijala je međutim, pod krajnje sumnjivim okolnostima završio na samo 3-4 kilometra od gradilišta – na nekadašnjim povrtnjacima i vinogradima kod aerodroma. Stoga se nameće i pitanje da li je neko od izvođača u dogovoru sa investitorom, na ovaj način ostvario nelegalnu uštedu u obavezama koje je preduzeo i koje su mu plaćene iz državnih sredstava, te tu razliku možda podijelio sa menadžerima Regionalnog vodovoda i stavio sebi u džep.
Iako je u svemu što se dogodilo na nekaašnjem poljoprivrednom dobru u Tivtu riječ o krivičnom djelu po Zakonu o gazdovanju otpadom i drugim zakonima o zaštiti životne sredine, Osnovno državno tušilaštvo u Kotoru do sada nije našlo motiva da se uključi u istragu ovog nečuvenog skandala.
“Vezano za Vaše pitanja obavještavamo Vas da u Osnovnom državnom tužilaštvu u Kotoru nije formiran predmeti vezano za navedene medijske natpise, i ukazujemo da bi se u konkretnom eventualno moglo raditi o nezakonitom postupanju javnih funkcionera, za šta je stvarno nadležno Specijalno državno tužilaštvo.“- kazala je portparolka ODT Kotor, državna tužiteljka Ana Marinović. Iz SDT-a nam je rečeno da to tužilaštvo do sada u slučaju „Montepranzo-Regionalni vodovod“ nije formiralo spise predmeta
