Američki prirodoslovac William Beebe i fotograf Otis Barton bili su prvi koji su se zaputili u istraživanje mezopelagičke zone mora na dubini između 200 i 1000 metara. Zovu je i Zonom sumraka jer u nju slabo prodire sunčeva svjetlost. Tako su i definirane dubinske granice mezopelagičke zone. Ide od dubine do koje prolazi samo 1% svjetla do dubine do koje se nikakva svjetlost ne može probiti. U toj se zoni nalazi oko 20% svjetskog morskog volumena, a prostire se na oko 60% površine našeg planeta.
Beebe i Barton su u te dubine krenuli 1932. godine u batisferi – čeličnoj kugli koja je uz pomoć sajle spuštana s pratećeg broda u more. Pri prvom zaronu su se već na 90 metara dubine suočili s tehničkim problemima – more je kroz brtve oko vrata počelo prodirati u batisferu – ali to nije obeshrabrilo Beebea, koji se u kasnijim pokušajima uspio spustiti do dubine od 700 metara. O tom svom poduhvatu i susretima sa i do dva metra velikim ribama koje žive u mraku, ali zato one svijetle je kasnije napisao: Nijedan drugi pionir, čak ni onaj koji bi gledao pejzaže na Marsu, ne bi mogao doživjeti uzbuđenje veće od moga.
