Vodni objekti i sistemi iz razdoblja austrougarske vlasti nad Bokom Kotorskom, prvi su, ali i jedini veliki zahvati usmjereni na rješavanje velike oskudice u pitkoj vodi u kraškom zaleđu.
Rađeni su prvenstveno iz vojno-strategijskih razloga, a zahvaljujući njihovom kvalitetu, dobar dio se zadržao u funkciji sve do današnjih dana.
Posebno značajnih kapaciteta su cistjerene građene uz veliki vojni logor na Crkvicama, tako da je nakon II sv. rata čak postojao plan da se ove vode povežu cjevovodom do Risna i koriste tokom sušne sezone kad lokalni izvori presahnu ili počnu “odisati slanotinom”.
Dobar dio ovih objekata je devastiran, posebno su na meti bili svi metalni dijelovi – šahtovi, cijevi, ograde, pa čak i armaturno željezo.
Zbog toga za posjetioce (i ljude i životinje) postoji latentna opasnost od upada kroz neobezbijeđene i često slabo vidljive otvore.
