Ribarska je sreća nepredvidiva, nekad je ulov dobar, a katkad ne, ali je iščekivanje prilikom potezanja mreže uvijek podjednako uzbudljivo i posebno, kako za ribare koji je vuku, tako i za one koji sa obale s guštom posmatraju ovaj jedinstveni prizor.
Dok članovi kotorske ribarske družine potežu mrežu na posti na Prčanju, privlače pažnju mještana, jer je takvih družina sve manje, te su i ovakvi prizori sa ribolovom na tradicionalan način u Boki Kotorskoj sve rjeđi. U Kotorskom zalivu su, kažu, ostale svega tri družine, a do skoro ih je bilo dvadeset.
Nekoliko kašeta srebrnastih sarduna koji se još praćakaju, tek izvađeni iz mreže, motivacija su koja ih nadahnjuje da se ponovo i sutra barkom otisnu na pučinu, sa nadom da će sledeći put ulov biti još bolji.
Za one mještane koji su iz prve ruke imali priliku da kupe ribu na obali, ovo jeste sreća i privilegija, kao i za turiste koji krenu u duge šetnje obalom.
Radi turista i budućih naraštaja važno je da se sačuva ovo ribarsko nasleđe, jer sreća jeste što u Boki Kotorskoj još uvijek opstaju ribari staroga kova, uprkos najezdi kruzera u sezoni.
/M.D.P/
