Herceg Novi je dobio još jedan objekat koji će biti dostojan reprezent istorijskog i kulturnog naslijeđa, ali i svjedočanstvo napora lokalne samouprave da revitalizuje objekte od izuzetnog značaja za grad, a koji su godinama zanemarivani. Projekat rekonstrukcije zdanja Gradske muzike na Karači plod je zajedničkog rada Opštine Herceg Novi, Sekretarijata za kulturu i obrazovanje, Agencije za izgradnju i razvoj grada i našeg poznatog arhitekte i konzervatora, Srđana Marlovića.
Otvaranju su prisustvovali predstavnici lokalne samouprave, građani, potpredsjednica Opštine Danijela Đurović, kao i konzul Republike Srbije u Crnoj Gori Zoran Dojčinović.
Rekonstruisani objekat otvorio je predsjednik Opštine Stevan Katić, koji je poručio da je adaptacija zdanja značajna sa više aspekata – kako radi očuvanja objekta od izuzetnog istorijskog i kulturnog značaja za grad, tako i u cilju obezbjeđivanja najboljih mogućih uslova za rad najstarije institucije kulture i simbola Herceg Novog.
Prema njegovim riječima, kao građani uvijek moramo biti svjesni činjenice da je kulturno-istorijsko naslijeđe Herceg Novog u isto vrijeme neprocjenjivo bogatstvo, ali i obaveza svih nas koji u njemu živimo.
-Upravo iz tog razloga, Opština Herceg Novi ulaže u projekte revitalizacije godinama zanemarivanih objekata od izuzetnog značaja za naš grad. Pored zdanja Gradske muzike, moram napomenuti da smo uložili sredstva i otvorili Muzej „Njegoševa škola“, a kraju se privode i radovi na adaptaciji i rekonstrukciji Kuće nobelovca Iva Andrića. Sve ovo jasno govori da se prema kulturno-istorijskom naslijeđu odnosimo odgovorno i domaćinski, sa ciljem ne samo da održimo epitet grada kulture, već i da ga podignemo na još viši nivo, istakao je Katić.
On je napomenuo da lokalna uprava snažno podržava i pomaže udruženja i organizacije koji su žila kucavica kulturnog i društvenog života Herceg Novog, pa su po prvi put u budžetu grada kao posebna stavka uvrštena izdvajanja za Gradsku muziku i mažoretke.
Na otvaranju rekonstruisanog objekta govorio je i arhitekta i konzervator Srđan Marlović, koji je pojasnio da je sam bastion nosio nekoliko različitih imena tokom istorije – bastion Fastagić, zatim bastion Trnovac, tokom mletačke uprave bastion Svetog Jeronima, a potom i bastion Svetog Sebastijana tokom austrougarske vladavine.
-Na nekoliko metara od nas, sa istočne strane, odigrala se jedna od najznačajnijih bitki u istoriji Herceg Novog, kada je grad nakon 200 godina turske uprave potpao pod mletačku. Probijanje gradskog bedema desilo se upravo na ovoj pozicijii, tom prilikom je i sam bastion (Trnovac) stradao. Mletačka uprava je procijenila da nije rentabilno obnavljati taj bastion, te je odlučeno da se ovaj čitav dio starog grada “amputira”. Tada su napravljena vrata, koja svi znamo kao vrata od Karače, na 100 metara zapadno od paviljona, obrazložio je Marlović i dodao da je austrijska uprava tek 1913. godine rješila da se ozbiljnije pozabavi problemom ovog utvrđenja.
Prema riječima Marlovića, tek tada je rješeno da se ukloni jedna trećina bastiona i na poziciji nekadašnje kasarne i bedema podigne paviljon. Prvi svjetski rat je prekinuo građevinske radove, da bi paviljon konačno bio završen u periodu Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca i definitivno pušten u funkciju kao paviljon Gradske muzike 1919. godine.
-Ovaj paviljon obnavljamo nakon 100 godina i on je zasijao nekim novom sjajem i unio dozu dostojanstva koja se proteklih 50 godina u ovom prostoru zaboravila, zaključio je Marlović.
Kapelnica Gradske muzike Valentina Kulinović bila je pod utiskom da je prostor paviljona sada gotovo neprepoznatljiv u odnosu na situaciju prije početka radova, a svojim prisustvom otvaranje je uveličao i najstariji aktivni član ansambla, Jože Marić, koji je već 67 godina integralni dio najstarije institucije kulture u Herceg Novom.
Sinoćnje otvaranje zdanja Gradske muzike nije bilo samo oku milo – tri kompozicije izvela je operna pjevačica Nikolina Pušara, uz pratnju Đura Poznanovića na električnom klaviru, pa je cijeli događaj prošao u vizuelno i zvučno vrlo ugodnoj atmosferi.
Podršku u realizaciji ovog projekta pružili su kompanija Carine, koja je pomogla pri kupovini skupocjenog lustera, preduzeće “Vodovod i kanalizacija”, Biro Konto, Val i restoran Al Posto Giusto.
