Katrastofalna ekološka i ekonomska greška je izgradnja deponije Duboki do, smatra Milorad Vukotić, dipl. inž. mašinstva. Vukotić naglašava da se u Crnoj Gori reciklira svega 10 odsto otpada, a da je direktiva EU da reciklaža mora biti preko 75 odsto. Ističe da su troškovi odlaganja otpada na deponiji Možura 35 eura po toni, te da se transport obavlja u neadekvatnim vozilima, neprijatnog mirisa, po preopterećenoj Jadranskoj magistrali.
– Za opštine Kotor, Tivat, Budva i Herceg Novi mnogo bolje rješenje je izgradnja fabrike za industrijsku reciklažu na Lovanji, čime bi dobili najjeftiniji, 15 e/t, i najefikasniji način zbrinjavanja otpada, i to recikliranog preko 90 odsto, uz zadovoljavanje najstrožih EU eko-standarda. Tim se postižu uslovi za primjenu kružne ekonomije, što utiče na razvoj jedinica lokalnih samouprave – navodi Vukotić.
Vukotić pojašnjava da tehnologija izdvaja osam vrsta sirovina: plastiku, karton, papir, pet ambalažu, met ambalažu, tekstil, staklo, metal, RDF gorivo koje se koristi u cementarama i energanama. Ovi proizvodi, ističe, izvoze se u zemlje EU, a od organskog dijela otpada proizvodi se kompost, te bi se troškovi transporta smanjili do 10 puta, a ulaganja vratila za pet godina.
Posao bi dobilo do 60 radnika u Kotoru i osam u Herceg Novom
Vukotić kaže da regija ove četiri primorske opštine ima ukupno 93.380 stanovnika, plus povećanje tog broja tokom ljeta, te bi trebalo graditi fabriku kapaciteta od 15 tona po času ili za potrebe 150.000 stanovnika.
– Ovaj način zbrinjavanja otpada omogućio bi zaposlenje 50 do 60 radnika u Kotoru i do osam radnika na pretovarnoj stanici u Herceg Novomm gdje bi se punili „pres kontejneri” od 32 m3 – kaže Vukotić.
Naglašava da bi ugradnjom ove tehnologije u Bijelom Polju, za 11 opština, i Nikšiću za tri, Crna Gora za tri godine bila prava ekološka država, a Evropska komisija finansijski, bespovratnim sredstvima, podržava ove tehnologije.
