Finansijka stabilizacija Opštine, napori da se što prije kotorska privreda opet “zavrti”, ali i značajno unapređenje saradnje Tivta, Kotora, Herveg Novog i Budve kako bi region Boke Kotorske efikansije riješavao svoje problem i afirmisao svije posebnosti, bile u fokusu novog mandata Vladimira Jokića na mjestu gradonačelnika Kotora.
U intervjuju za “Vijesti” on ističe da mu je to što je “nakon nelegalne smjene u julu mjesecu 2019., 30.oktobra ponovno biran za predsjednika Opštine Kotor, nevjerovatna moralna, ljudska i politička satisfakcija.
“Činjenica da su građani Kotora prepoznali ono što sam radio, odnosno da su prepoznali način na koji se zajedno sa svojim timom vodio grad i dali mi još i veće povjerenje nego na izborima 2016. je nešto što zaista vjerujem da će mi do kraja života ostati kao jedan trenutak od posebnog značaja”- ističe Jokić nastavlja:
“Vjerujem da kako na državnom, tako i na lokalnom nivou, teško da je mogao biti nepogodniji trenutak za preuzimanje vlasti, posebno imajući u vidu pandemiju Covida. Zbog toga ovaj period od ponedeljka 2.novembra kada sam se vratio na posao u kancelariju predsjednika Opštine do sada koristimo kako bi sagledali i skenirali ono što je zateknuto stanje. U dijelu finansija Opština Kotor na dan kada sam preuzeo funkciju predsjednika, imala operativnih sredstava (sredstava koje ona mogla da koristi i koja nisu bila namjenska) negdje oko 400.000 eura, a još uvijek pokušavamo da do kraja svedemo koje su sve to obaveze koje čekaju Opštinu u narednom periodu. Do 16.novembra moramo da isplatimo dio rate za Jugopetrolovo zemljište u iznosu od 400.000 eura, a do 31. januara moramo da isplatimo još 800.000 eura za Jugopetrol – dakle, to je 1,2 miliona eura, onda dio obaveza prema KfW banci koje su negdje oko 180.000 eura. To je dakle,negdje oko milion i 400.000 eura samo ono što su do sada utvrđene obaveza koje koje nam dospijevaju. Pored svega toga neophodno je da imamo redovno finansiranje i lokalnih službi i svega onoga što je potrebno za rad lokalne samouprave. Tako da se svakako trenutno nalazimo u delikatnoj finansijskoj situaciji.”
Koliko je novca na računu Opštine Kotor bilo u momentu kada ste Vis mijejenjeni sa mjesta gradonačelnika i tu funkciju preuzeo Željko Aprcović (DPS)? Da li vam je on na primopredaji dužnosti objasnnio gdje je završio taj novac ?
Na računu je u u julu mesecu 2019. bilo negdje je oko 4,7 – 4,8 miliona eura, od toga je istini za volju, možda bilo nekih 200.000 eura koja su bila namjenska sredstva, a ovo sve ostalo su bila sva sredstva kojima je Opština mogla da raspolaže. Moramo biti objektivni i reći da su prilivi u gradski budžet proteklih mjeseci koronakrize bili loši i da se dio tog novca morao trošiti. Ja i dalje pokušavam sa ove pozicije da utvrdim kako je novac išao, odnosno na koje je stavke novac najviše trošen i gdje su bili najveći izdaci. Svakako vjerujem da je projekat pothodnika odnio dosta para. Imala je Opština i jedan priliv prilikom zaključivanja ugovora sa CEDIS-om o razmeni nepokretnosti, pa je po tom osnovu od njih Opština prihodovala nekih 450.000 eura i time djelimično nadomjestila ono što je do sada plaćeno za zemljište Jugopetrola. Ne mogu da kažem das am zadovoljan zatečenim finansijkim stanjem Opštine i mislim da će biti neophodna znatna štednja, posebno imajući u vidu olakšice u obavezema prema Opštini koje su ranije date građanima zbog Covida. Nastojaćemo da izvršimo naplatu svih potraživanju Opštine Kotor na način da se ne zaustavi normalan proces funkcionisanja lokalne samouprave, međutim ono što jeste danas istina i što jeste tačno, jeste da je u odnosu na prije godinu dana, Opština Kotor u znatno nepovoljnijoj situaciji. Ako je Opšina prije godinu dana mogla da planira različite stvari za budućnost, danas mi više ne možemo da planiramo ništa dugoročno, već samo da vidimo kako ćemo da izađemo iz situacije u kojoj se trenutno nalazimo.
Koji su vam u ovom momentu, aspolutni prioriteti?
Glavni i osnovni prioritet jeste da se obezbedi finansiranje Opštine Kotor na način da se isplate sve obaveze, a da u isto vrijeme ne bude ne bude blokade prema Opštini. Moram da kažem da nisam zadovoljan i sa jednim dijelom zateknutog stanja i u preduzećima u kojima je Opština osnivač. Mi imamo na današnji dan jednu obavezu Komunalnog preduzeća od 65.000 eura gde je Opština garant te finansijske obaveze. Ona nam visi nad glavom i tu moramo sa Ministarstvom ekonomije da nađemo način da taj novac ne bude ni na koji način povučen, a sa druge strane, da nađemo način da povlačenje tog novca ne utiče na kreditni rejting i bonitet ova dva subjekta – Komunalnog i Opštine, kako bi sačuvali tu neku vrstu potencijala za eventualno kreditno zaduženje ako se tako nešto bude bude bilo potrebe. U ovom trenutku je prevashodni izazov da se Opština Kotor finansijski održi na način da isplati sve ono što su njene obaveze (a mi imamo i dva mjeseca neplaćenih poreza i doprinosa prma državi), da može redovno da servisira usluge prema građanima i svojim zaposlenima i jednako tako, da se nađe model i način da u ovako komplikovanoj situaciji vezanoj za pandemiju Covida, Opština da svoj maksimalni doprinos borbi protiv pandemije, ali i da istovremeno nađemo model da održimo ekonomsku strukturu i privredno biće grada. Moramo očuvati ekonomsku supstancu do momenta kada ćemo, nadam se već naredne turističke sezone, dočekati goste koji će otvoriti novu mogućnost sticanja novca, kako za privrednike, tako i za Opštinu.
Pokušavamo da sagledamo i koji su to sve trenutno kadrovski potencijali u Opštini i opštinskim preduzećima, koji je to broj ljudi koji je tu radi. Bez ikakvog okolišanja, vi znate da je trajala ta medijska i svaka druga priča o velikom broju za novozaposlenih, posebno po preduzećima, i sada čekamo da vidimo te izveštaje. Prema onome što ja znam, u pojedinim preduzećima je zaista došlo do velikog broja novozaposlenih koji su tu sada na teret Opštine jer u ovom trenutku većina tih preduzeća i ustanova naprost nije likvidna. Sa druge strane, imamo u pojedinim sektorima jedan, rekao bih, racionalan broj kadrova. Ono što i jeste problem je što bi htio da naglasim jeste da jednako kao i 2017., imamo paradoks da u isto vrijeme imamo višak i manjak sa istim brojem ljudi. Imamo višak broja ljudi sa nekom stručnom spremom koja ne donosi novi kvalitet, a istovremeno imamo i manjak onog kadra koji bi mogao da donese novu vrijednost. Teško je, posebno u ovoj situaciji, ljude koji su stručni i ostvareni u nekim drugim ili slobodnim profesijama ili u privatnom sektoru, privući da oni daju svoj doprinos lokalnoj upravi. Mi ćemo ipak pokušati sve što je u našoj moći da privučemo što veči broj upravo takih ljudi jer samo na taj način- novom vrijednošću, mi možemo kao grad i društvo iz ove pozicije ipak da napravimo korak naprijed. Ako se zadržimo na tome da se nastave ustaljene procedure i prakse po istom sistemu i šablonu kao do sada, onda nećemo napraviti promjenu, a poenta svega jeste da napravimo promjenu. Nadam se da ćemo ovog puta u odnosu na period prethodne naše uprave od 2017-209, uz činjenicu da je i politička situacija u državi drugačija i stabilnija, uspjeti da dođemo do željenog stanja da politika ne daje tempo upravi, već suprotno – da uprava nameće tempo političarima.
Imajući u vidu sve što se izdešavalo u proteklih godinu ipo dana u Kotoru, jeste li i Vi lično izvukli neke pouke i kanite li stim u vezi, sada drugačije preduzeti neke stvari ?
Iskustvo je sasvim sigurno ogromno. Ono što se tada dešavalo između Kotora kao da kažem, opozicione opštine u odnosu na vlast na državnom nivou, bio je ozbiljan i jak sudar sa DPS-om, njihovom Vladom i svime što je činio taj mehanizam što ga je koristila Vlada premijera Duška Markovića. Sjetimo se samo prekida finansiranja, mnogo drugih sitnih opstrukcija, u konačnom, i nekih odluka Vlade sa Kotorom u vezi koje su kršile u Ustav i zakone. Jasno je da je sve to meni lično bilo i jedno ogromno političko i životno iskustvo. Ne plediram da je i na mojoj strani sve bilo uv ijek ispravno jer ko radi, taj i griješi, a mi smo se zaista trudili da uradimo što je više moguće. Siguran sam da sa takvim iskustvom iza nas, će tim koji predvodim, imati u jednom dijelu, i pametniji odnos prema svim izazovima koji dolaze pred nas, kako političkim, ali i onim vezanim za unutrašnju organizaciju lokalne uprave, njenih preduzeća i ukupno funkcionisnaje grada. Mi smo tu školu prošli, pa je evo i ova prava nedjelja po povratku na vlast u odnosu na taj isti period 2017. kada smo prvi put preuzeli grad, znatno drugačija. Već sada se vidi da to iskustvo donosi jedan novi kvalitet da i ovakvoj situaciji koju smo zatekli, ipak uspijemo poći korak napred.
Kotor je zbog koronavirusa, pretrpio možda i najveću štetu od svih turističkih destinacija u Crnoj Gori s obzirom na pogubne efekte pandemije na kruzing i izletnički turizam od kojih je Kotor do sada najviše prihodovao. Što se dešava sa preduzećem Luka Kotor, kako će ono pregurati ovu situaciju i da li mislite da ovogodišnji nedolazak kruzera, pa i jahti u luku Kotor, promijeniti onu dosadašnju djelimičnu problematičnu percepciju tih djelatnosti od dijela građana ?
Na današnji dan niko sa sigurnošću ne može da kaže kako će izgledati budućnost kruzing turizma jer sve zavisi od toga koliko če koronavirus trajati i da li će i kada doći do nekog efikasnog lijeka i vakcine.S igurno je da je Kotor pretrpio ogroman udarac, ali sam i mišljenja da kod građana Kotora nije uvriježeno mišljenje da su kruzeri štetni, jer ogroman broj Kotorana živi neposredno ili posredno, od prihoda koje ostvarujemo od dolazaka kruzera i turista koji dolaze tim brodovima ili kroz izletničke ture. Mi smo danas u situaciji da Kotor ima tek nekoliko stotina hotelskih ležajeva i mi ne možemo na osnovu tog malog kapaciteta da razvijamo stacionarni turizam kao glavnu granu. U trenutku kada Kotor bude imao veći broj hotela, tada možemo razmišljati o alternativama, ali do tada treba gledati u primjere onih gradiova koji su nama slični i vidjeti kako se oni odnose prema nekim stvarima u vezi sa kruzingom. Dubrovnik za koga ne moramo govoriti koliko ima velikih i kvalitetnih hotela, koliko je ekskluzivan i primaljiv kao destinacija, i pored svega toga ne bježi od kruzing turizma. Naprotiv, oni su pokrenuli i strategiju pozicioniranja Dubrovnika kao tzv. home porta za jedan broj kruzera. Jasno je dakle, da se u ovakvoj situaciji i mi svi moramo boriti da se to što je privreda ovog grada, osposobi. Jedna od prvih stavri koju ću uraditi će biti da odem u posjetu mom prijatelju, gradonačelniku Dubrovnika Matu Frankoviću jer je on pokazao jedan nevjervatan odnos prema svom gradu u ovoj pandemiji, uspjevši da Dubrovnik dovede do pozicije da kada je cijela Hrvatska bila “cvrena zona” za strane turiste zbog Covida, Dubrovnik bude označen kao slobodan i dostupan. Želim dakle, da vidim da li je i koliko moguće da se Kotor u tom smislu, “zakači” na Dubrovnik- da probamo da barem dio tih turista usmjerimo kroz neke sigurne, “zelene koridore” i do nas ovdje, ako to bude moguće. Sve što budemo mogli, uradićemo da se ključna privredna aktivnost u našem gradu ponovno zavrti.
Promijenila se vlast na državnom nivou, ali po prvi put imamo i situaciju da opštinama u Boki upravljaju vlasti u kojima nema DPS-a. Ima li stoga tu prostora za bolju međusobnu saradnju bokeljskih opština koja je do sada izostajala i koji su to konkretni takvi projekti ?
Već smo mi gradonačelnicvi Tivta, Kotora i Herceg Novog imali neke neformalne razgovore. Mi smo i ranije pokušavali tako nešto da uradimo, bez obzira što je Tivat tada bio grad pod vlašću i upravom DPS-a, ali naše nade da to tadašnjim ljudima u tivatskoj Opštini neće niti prepreka da sarađuju sa prvim kompijama, nisu se realizovale jer su oni sve to odbili. Imali smo ranije i medijsku optužbu glavnog specijalnog državnog tužioca Milivoja Katnića da se ovdje pokušava formirati nekakakva “SAO Boka”. Izgovoriti takvo nešto je potpuna bedastoća, jer cijela Evrpa, cijela EU imaju zadatak regionalnog povezivanja i regionalizacije. Ne postoji ništa prirodnije nego da opštine Kotor, Tivat, Herceg Novi i Budva imaju tu vrstu saradnje. Lokalni autobus koji ide iz Risna npr., ne mora da se zaustavi na Verigama, nego može da nastavi do Kamenara. Djeca koja npr. žive u Krimovici kao dijelu opštine Kotor, treba da imaju regulisan školski prevoz za Budvu gdje idu u školu. To su stvari koje riješava lokalna samouprava i sigurno je da ćemo sada mi u ove četiri opštine pokušati da što je moguće više sarađujemo i da idemo zajednički sa inicijativama prema državnoj vlasti, kako bi kroz izmjene zakona i druge pravne normative, uspjeli da realizujemo one stvari koje su od interesa za lokalno stanovništvbo u Boki. To je naša obaveza i naš prioritet. Ne moram da budem ni previše ovlašćen od mojih kolega-predsjednika opština Tivat, Herceg Novi i Budva da mogu iz punih usta kazati: reorganizacija, reforma ili ukidanje preduzeća Mosrko Dobro – to je nešto što se mora uraditi; Zakon o planiranju prostora i izgradnji objekata, Zakon o lokalnoj smaoupravi – sve to treba mijenjati jer da se se procesi koji su započeti njihovim donošenjem nasatvili, vi ovdje ubrzo ne bi imali nikakve ingerencije nad vlastitim gradom, pa bi biti gradonačelnik bilo samo obavljati neku protokolarnu funkcija. Izuzetno je važno i da se svi monopoli koji postoje u Boki, bilo oni vezani za morski prevoz ili nešto drugo, moraju ukinuti. Toga jednostavno, ne smije da bude. Isto tako, saglasni smo da bi Boka morala da ima i regionalni javni televizijski servis, ali za to je potrebno primijeniti neka zakonska riješenja.
Boka je po mnogo čemu specifična – tri zalivska grada Tivat, Kotor i Herceg Novi su praktično naslonjena jedan na drugi, da nemate table na putu, vi ne biste znali kada ste iz Tivta prešli u Kotor, ili iz Kotora u Novi. Interesovanja stanovništva su slična, njihovi problem su slični i mislim da je jako važno da se adekvatno riješavaju pitanja žitelja ovog dijela Crne Gore. Stoga ću nakon formiranja nove Vlade Crne Gore, posebno insistirati da ona održi jednu posebnu tematsku sjednicu vezanu za Boku, a koju će ona održati u Kotoru. Prvi put to javno pominjem i ovim putem pozivam novu Vladu da zajedno pripremimo tu sjednicu Vlade koja će se održati u Kotoru, a koja će u fokusu imati pitanje Boke. Takvo nešto do sada nije rađeno, a Boka je nepravedno zapostavljana, posebno imajući u vidu koji je njen značaj na polju kulturne baštine i kulture Crne Gore, te koji je njen ogroman značaj na polju ekonomije Crne Gore, kroz pomorstvo, privredu i turizam. Ako hoćete da imate državu koja će zdravo da funkcioniše, vi morate da ono što su motori razvoja te države, rasteretite od nepotrebnog balasta –mi ovdje ne govorimo da država uloži ne znam što u Boku, već da nas rastereti nepotrebnih birokratskih balasta koji nas spriječavaju da se normalno razvijamo. Kada se to uradi, svi će uspjeti da profitiraju jer Tivat, Kotor, Budva i Novi čak i u ovako lošoj ekonomskoj situaciji uspijivaju da se finansijski održe i prežive. Nama samo treba da se kočnice koje su bile stavljene na nas malo popuste, a onda će se već jako dobro vidjeti što može ovaj region. Neophodno je i stoga apelujem i molim Vladu Crne Gore da ima u vidu da je Crna Gora država sa najvećim brojem pomoraca po glavi stanovnika u svijetu, te da se status naših pomoraca mora hitno riješavati. To je najmanje 6 hiljada ljudi koji pune i lokalne i državni budžet, koji unose stotine miliona eura svježeg novca iz vani u našu ekonomiju, koji daju impuls privredi i to Vlada mora imati u vidu. Kada govorimo o pitanjima Boke, pomorci su svakako jedna od najvažnijih tema.
