Predstavnici Udruženja boraca i antifašista Kotor juče su položili cvijeće na spomenik poginulim borcima Prve čete Grbaljskog partizanskog bataljona 15.septembra 1943. na Pipoljevcu – mjestu blizu Mirca i tvrđave Goražde.
Predsjednik Udruženja Jovo Bećir sa saradnicima Ankom Perović, Vaskom Ševaljevićem, Tripom Miloševićem i Nikolom Mršuljom, nakon polaganja vjenca i odate pošte obratio se prisutnima i kraćom besjedom podsjetio na dane i događaj koji se tu odigrao prije 73 godina.
„Kapitulacija Italije je donijela bitne promjene u cjelokupnom rasporedu i odnosu snaga zaraćenih strana učesnika II svjetskog rata. Prilikom objavljivanja kapitulacije 9. septembra 1943. godine na prostoru Boke nalazila se kopnena divizija ,,Emilija”, na sektoru Crkvice – Grahovo djelovi divizije ,,Taurinense”, a prema Baru djelovi divizije ,,Feraro”. Tu su bile i snage ratne mornarice, obalske odbrane kao i brojna policija. Nova Italijanska Vlada je prihvatila saradnju sa saveznicima, a čime su se surostavili Njemcima a javio se i problem odnosa sa četnicima i drugim kolaboracionalistima, dotadašnjim pomagačima. Samo manji dio italijanskih vojnika i oficira, antifašistički raspoloženih se priključilo partizanima. Rukovodstvo NOP Jugoslavije ocijenilo je od izuzetnog značaja za dalji razvoj borbe protiv okupatora da se prilikom očekivane kapitulacije Italije jake partizanske snage nađu na prostoru Crne Gore. Glavni štab za Crnu Goru odmah poslije kapitulacije Italije uputio je poziv komandama italijanskih jedinica da pređu partizanima.
U Grblju je na dosta specifičan način došlo do okupljanja partizanskih boraca i formiranja posebnog Grbaljskog bataljona. Na glas o kapitulaciji Italije po selima su počele da sakupljaju grupe aktivista NOP naoružani i sa partizanskim obilježjima. Na Pobrđu 10. septembra 1943. godine okuplja se znatan broj boraca iz nekoliko susjednih sela. Tu je odlučeno da se organizuje demostrativni marš kroz čitav Grbalj. Time se htjela pokazati snaga i brojnost partizana a izlaženje iz ilegalnosti učiniti otvorenijom. Poslije trodnevnog marša kroz Grbalj partizani su se opet okupili na Pobrđu ali u znatno većem broju. Tu se formira Grbaljski bataljon. Borci su razvrstani u tri čete. Za komandanta bataljona određen je Đuro L. Tičić, a za njegovog zamjenika Jovo M. Bajković, komesar bataljona bio je Stevo Jovanović, a zamjenik Vojo Brinić. Bataljon je imao oko 250 vojnika. Bataljon je vatreno krstenje imao prema Lepetanima protiv Njemaca pristiglih iz Dubrovnika. Pored Grbaljskog bataljona Njemce su napadali i Tivatski bataljon i jedana kombinovana italijanska jedinica. Borba je trajala čitav dan. Predveče Grbaljski bataljon uspio je da slomi otpor Njemaca poslije čega je zauzeto čitavo naselje. Dok je trajala borba u Lepetanama Njemci su nastupali od Cetinja prema Kotoru. Zaposjeli su Vrmac, Trojicu, fabriku sapuna, bolnicu i još neke prilaze gradu. 15. septembra u oštrom napadu savladani su Njemci na Trojici i Vrmcu i na nekim položajima u Škaljarima.
Poslije ovladavanja Trojicom i Vrmcem, sastav Grbaljskog bataljona nastavio je sa borbenim angazovanjem tokom citavog 15. septembra. Prva četa Grbaljskog bataljona bila je upućena da na Goraždi i Pipoljevcu zaustavi nastupanje Njemaca od Njeguša i Lovćena prema Mircu. Došlo je do vrlo oštre borbe na bliskom odstojanju. Poslije odbijanja nekoliko juriša uz dosta gubitaka četa se povukla niz Goraždu prema Grbaljskom polju.
U toj borbi su poginuli: Ivo Bojković, Stevo Damjanovic , Milo Damjanovic, Marko Maslovar, Pero Strahinja, Stanko Milojko i Lazo Pejović. Poginuo je i Ilija Počanić borac iz Kavacke čete i dva italijana.U toku trodnevnih borbi protiv okupatorskih snaga na području istočne Boke, u kojimna je Grbaljski bataljon imao vidnog udjela. Njemci su imali ozbiljne gubitke. Ali nedovoljno iskustvo boračkog i komadnog kadra i dosta improvizacija u organizovanju uticali su da efekti ne budu još veći ali bez obzira na to je bilo jedno od najuspješnijih borbenih dejstava koje su tih dana izvele novoformirane partizanske jedinice na čitavom području Crne Gore i Boke “ – kazao je Bećir.
