U Modernoj galeriji „Jovo Ivanović“(JU Muzeji i galerije Budve) u Starom gradu, u ponedeljak, 15. aprila, u 20 sati biće otvorena izložba i upriličena tribina „Sjećanje na zemljotres“, povodom 40 godina od katastrofalnog zemljotresa koji je 15. aprila 1979. godine pogodio Budvu i crnogorsko primorje.
Izložbu će otvoriti gospodin Marko Carević, predsjednik Opštine Budva. Na tribini će učestvovati prof. dr Mirko Kovačević, rukovodilac radova sanacije Starog grada Budva,Gordana Ražnatović, saradnica profesora Kovačevića,prof. dr Ilija Lalošević, profesor arhitektonskog fakulteta u Podgorici, arhitekta Slobodan Bobo Mitrović, Željko Mitrović, kooridinator sanacije Starog grada, dr Srđa Zlopaša, psihijatar i psihoterapeut i mr Lucija Đurašković, direktorica JU Muzeji i galerije Budve. Moderatorka večeri biće Itana Lalović.
Predstavljeni materijal na izložbi „Sjećanje na zemljotres“ dio je fotodokumentacije koja se čuva u JU Muzeji i galerije Budve, a prikupljen je putem poklona i istraživanjem. Najvećim dijelom čine ih fotografije koje je godinama sakupljao Budvanin Ante Urban i nakon izložbi poklanjao Ustanovi, zatim fotografije iz arhiva Uprave za zaštiti kulturnih dobara Crne Gore, fotografije sa internet portala javne biblioteke Toronta, te fotografija koju je poklonila Tanja Lekić. O autorstvu izloženog postoje nepotpuni podaci. Fotografije koje su iz poklon zbirki većinom su radovi budvanskih fotografa Nika Šuljaka i Voja Svitlice, dok su radovi preuzeti s internet portala djelo fotoreportera Borisa Sprema.Izložbom fotografija „Sjećanje na zemljotres“ prisjećamo se perioda neposredno poslije zemljotresa iz 1979. godine i posljedica koje je prirodna stihija ostavila na graditeljstvo našeg grada.
U nastavku donosimo dio teksta iz kataloga koji potpisuje prof. dr Mirko Kovačević: „Glavna spomenička vrednost Budve nisu pojedinačni objekti, već skladna celina starih zidina, Kastela i specifičnih ambijenata. Zemljotresi iz 1979. godine, koji su Budvu pogodili 15. aprila i 24. maja, oštetili su, delimično ili potpuno srušili većinu objekata Starog grada, tako da je život u njemu zamro. Samo pukom srećom niko od oko 1000 građana koji su u njemu živeli nije poginuo. Više od 300 domaćinstava ostalo je bez krova. U okviru 184 objekta srušeno je ili teško oštećeno 80 poslovnih prostora u kojima se odvijala ugostiteljska, trgovinska i zanatska delatnost, uglavnom za potrebe turista. Srušena je zgrada škole, a teško oštećena zgrada muzeja, umetničke galerije i opštinskog arhiva. Velika oštećenja pretrpeli su svi crkveni objekti (ima ih četiri), gradske zidine i stara gradska tvrđava – Kastel Sv. Marije. Koncept obnove je jasno definisao opredeljenje da se stanovnici Starog grada nakon obnove vrate u svoje domove.Odmah na početku obrade zadatka tim projektanata se opredelio za potpuno zadržavanje ovakvog osnovnog urbanog sklopa i koncepta koji je zatečen, rukovodeći se pre svega principima zaštite spomenika kulture – da se karakter i kolorit celine ne menja. Predložene intervencije su bile takvog karaktera da se njihovom realizacijom moglo očekivati samo isticanje gradskih vrednosti uz bolje korišćenje.Zadatak je bio da se stalni stanovnici, brojni turisti, trgovina, zanatstvo, ugostiteljstvo i kultura vrate u konzervatorski, funkcionalno, likovno i tehnički bolju, interesantniju i udobniju Budvu. Izvođenje radova praktično je započelo realizacijom projekta za obnovu gradskih zidina oktobra 1983. godine, a uglavnom završeno apila 1988. godine, kada je Stari grad svečano otvoren. Realizovani su takoreći svi načinjeni projekti sa više ili manje uspeha i sa nešto odstupanja.
Prva arheološka istraživanja koja su bila sondažna imala su za cilj utvrđivanje hronološkog odnosa postojeće arhitekture iznad terena i ostataka one ispod za koju se znalo da postoji. Javili su se brojni novi momenti u vidu vrlo značajnih ostataka starih objekata iz helenističkog, rimskog, vizantijskog i srednjevekovnog perioda Budve. Zemljotres je otkrio novu dimenziju Budve i povezao nas sa bogatom istorijom koja je neko vreme bila skrivena.“
