U sklopu obilježavanja Dana državnosti Crne Gore, u petak navečer su svečano ispred katedrale Svetog Tripuna u Kotoru otvoreni 17. Don Brankovi dani muzike, muzički segment festivala KotorArt-a.
„Ove godine cijeli se festival dešava pod motom “Stavi prst u more i bićeš povezan sa cijelim svijetom”.
U kontektsu festivala naše more je umjetnost. Kroz preplitanje muzike i ekološke svijesti i priče o održivom razvoju, tokom trajanja festivala, muzičari i stručnjaci iz oblasti ekologije, ukazat će na stepen zagađenosti okoline i, samim tim, Bokokotorskog zaliva – istakao je Ratimir Martinović, direktor Festivala.
Manifestacija je otvorena muzičkim djelom „Pasija po Steli“, kao narudžbom festivala koju je skladao multimedijalni umjetnik i muzičar Rambo Amadeus, koji je i sam učestvovao u izođenju dijela u ulozi naratora.
Publici su se obratili direktor KotorArt Don Brankovih dana muzike Ratimir Martinović, predsjednik Opštine Kotor, Vladimir Jokić.
Uz zvona sa katedrale Svetog Tripuna 17. Don Brankove dane muzike otvorio je ministar kulture Crne Gore Aleksandar Bogdanović.
U muzičkom dijelu dijelu izvedena je „Iskra besamrtna“, kompozicija Ivana Marovića nakon čega je premijerno prikazan i autorski film Dušana Vulekovića upravo na temu Kotora i očuvanja njegovog prirodnog bogatstva.
„Don Brankovi dani muzike“ trajat će od 13. jula do 13. avgusta, kroz 22 glavna programa i preko 150 pratećih, uz učešće brojnih umjetnika iz regiona i svijeta.
Don Branko Sbutega (1952.−2006.) je bio župnik crkve Svetog Eustahija u Dobroti. Rođen je 8. aprila 1952. godine u Kotoru gdje je završio osnovnu školu, gimnaziju i muzičku školu. Najprije je studirao medicinu u Beogradu, a nakon toga filozofiju u Beču i teologiju u Zagrebu i Rimu. Za svećenika je zaređen 15. jula 1979. godine na otoku Gospe od Škrpjela.
Nakon potresa 1979., radio je na obnovi sakralnog i kulturnog patrimonijuma Kotorske biskupije. Početkom devedesetih godina osnovao je Centar za pomoć izbjeglicama s prostora bivše Jugoslavije u Padovi, Italija. Po povratku u Kotor, 1996. godine nastavio je s humanitarnim radom u Caritasu Kotorske Biskupije.
Kao erudit, poliglot i ljubitelj umjetnosti dao je veliki doprinos kulturi. Organizirao je i podržavao brojne lokalne i međunarodne kulturne manifestacije i inicijative, među kojima su: Grupa književnika 99, osnovao je muzički festival Kotor Art i dao da se napravi najveći mozaik na Balkanu, u crkvi Svetog Eustahija u Dobroti.
U javnosti je prepoznat po mirotvornom angažmanu, promociji suživota tokom godina jugoslovenske krize i toleranciji, uključujući odnos prema Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi. Bio je veliki zagovornik zaštite čovjekove okoline i obnove crnogorske nezavisnosti. Koautor je knjige “Stara književnost Boke”, a knjiga “Kurosavin nemir svijeta” objavljena je neposredno pred njegovu smrt 27. aprila 2006. godine kao zbornik njegovih tekstova i intervjua.
