Prva regata u klasi “krstaš” u predivnom akvatorijumu zaliva Trašte i Rosa, Luštica Bay Cup 2019, održaće se ovog vikenda (31. avgust – 1. septembar) u organizaciji Luštica Bay i Jedriličarskog kluba “Delfin” (JK Delfin).
Jedriličarska regata izuzetne ture – od marine Luštica Bay do ostrva Lastavica i nazad, biće sasvim sigurno jedna od najuzbudljivijih ruta za ovaj sport u bokokotorskom akvatorijumu i pružiti nesumnjiv izazov jedriličarima ali i užitak zaljubljenicima u jedrenje koji će sa kopna posmatrati nadmetanje.
U subotu, 31. jula, biće upriličena revijalna transfer regata, od Rosa od Luštica Bay marine, gdje je obezbijeđen vez za sve učesnike regate. U nedjelju će se održati Luštica Bay Cup, čiji finiš će biti dodjela nagrada u 17 časova.
Prijave za regatu su moguće danas od 9 do 19 časova u kancelarijama JK Delfin u Tivtu, te u sjutra (subota) u Luštica Bay marina kancelariji, od 15 do 19 časova.
“Dugogodišnja podrška Luštice Bay mladim jedriličarima JK Delfin, uz prepoznatljivost crnogorskog jedrenja i ideju da se Tivat još bolje pozicionira na međunarodnoj regatnoj sceni, doveli su do osmišljavanja regatnog polja u zalivu Trašte za “krstaše” na uzbudljivoj ruti koja će jedriličarima omogućiti izazovno nadmetanje na otvorenom moru uz obod poluostrva Luštica. Regata će postati tradicionalna, a mi smo sa velikim zadovoljstvom prigrlili jedrilice”, saopštila je Slavica Milić iz marketinga Luštica Development.
Nautičarima je neprocjenjiv pristup obali koji pruža Luštica Bay marina, kao nesumnjivo atraktivna destinacija za razvoj nautičkog turizma. Infrastruktura i logistika Luštice Bay učinili su dostupnim jedrenje u zalivu Trašte a time i izlazak na otvoreno more koji je vrlo značajan za jedriličare.
Početkom juna, održana je mala regata u zalivu Trašte, za klase Optimist i Laser.
U Velikom gradskom parku danas je postavljena klupa sjećanja u čast glumca Vlastimira Đuze Stoiljkovića. Klupu su zvanično otvorili Neven Staničić, direkor Centra za kulturu Tivat i
Predrag Gajić, izvršni direktor kompanije Brand New Tivat, kao nosioci akcije sjećanja na velikane glumišta tivatske pozorišne scene.
U ovoj akciji ovog ljeta je postavljena i klupa u čast Milene Dravić.
Sa akcijom će se nastaviti i u narednom periodu kada će biti postavljene i druge klupe u čast istaknutih glumaca koji su bili dio produkcije Centra za kulturu Tivat, a koji su obilježili festival “Purgatorije”.
Ostrvo Goli otok u Jadranskom moru, takođe poznato kao “hrvatski Alkatraz”, bilo je od 1949. do 1956. godine jedini logor “političkog prevaspitanja” na području bivše Jugoslavije. U početku je osnovan kako bi kažnjavali jugoslovenske staljiniste, odnosno one koji su podržali Rezoluciju Informbiroa o Jugoslaviji (1948.) i bili zbog toga proglašeni za “neprijatelje jugoslovenskog naroda”. Ruska redakcija Radija Slobodna Evropa objavila je memoare jednog od njegovih zatvorenika, Vladimira Poplavskog.
Danas je Goli otok napušten, a jedini posetioci su radoznali turisti, nudisti i retki istraživači. Dopisnica Radija Slobodna Evropa posetila je Goli otok i razgovarala sa bivšim zatvorenicima i njihovim najbližima o ovom mračnom periodu jugoslovenske istorije.
Na Jadranu je sunčan dan. Turistička barka “Mala Maris” se lagano približava Golom otoku, ostrvu površine oko 4,7 kilometara. Goli otok je najmanji od tri ostrva u blizini popularne turističke destinacije Rab. Barka se zaustavlja na tom istom mestu gde je 9. jula 1949. godine stigla brodom “Pilat” prva grupa političkih zatvorenika.
Pre osnivanja logora, ostrvo je bilo nenaseljeno. Većinu ovog kompleksa su izgradili zatvorenici. Istoričari smatraju da je prvi logor na Golom otoku osnovan za vreme Austrougarske, tokom Prvog svetskog rata. Njegovi zatvorenici su navodno bili ruski ratni zarobljenici. Hrvatski romanopisac i pesnik Ante Zemljar, koji je bio na Golom otoku od 1949. do 1953., napisao je da su zatvorenici tokom izgradnje zatvorskog kompleksa, pronašli rusku vojnu uniformu. Međutim, s obzirom da nisu izvršena nikakva arheološka iskopavanja, priča o prvim žrtvama ostrva ostaje poput legende.
Od 1956. do 1980. godine, kompleks je zvanično korišćen kao logor za prevaspitavanje “protivnika komunizma”. Nakon smrti predsednika Jugoslavije Josipa Broza Tita, 1980. godine, logor je pretvoren u koloniju za maloletnike, koja je bila zatvorena iste godine, jer su međunarodne organizacije za ljudska prava optužile Jugoslaviju zbog nehumanog tretmana zatvorenika. Posle konačnog zatvaranja kompleksa 1988. godine, otišli su i njegovi poslednji čuvari.
Ostale su samo ovce, koje dovoze na ispašu meštani sa Raba, i zečevi koje uzgajaju za lov stanovnici okolnih ostrva. Zbog nedostatka vode, retko naiđe neka zmija. Dugogodišnja sadnja drveća je bila neuspešna – danas su ostala samo suva debla. Pored napuštenih zgrada, ova debla ostaju svojevrsni spomenik mučenjima koja su pretrpeli politički zatvorenici: jedno od mučenja je bilo naređenje da se posadi drvo i da ga štiti od sunca svojim telom. Za svako drvo je bilo obezbeđeno 0,5–0,7 litara vode (na Golom otoku nema nijednog izvora pijaće vode), dok je zatvorenicima bilo namenjeno do 0,2 litre, odnosno jedna čaša dnevno.
Kako su se posvađali Josif Visarionovič i Josip Broz
Komunistički Informacioni biro (Informbiro) je osnovan 27. septembra 1947. godine u Poljskoj, sa sedištem u Beogradu. Sukob između Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i SSSR-a, zbog kojeg je Jugoslavija izbačena iz Informbiroa, počeo je samo nekoliko meseci nakon njegovog osnivanja.
U martu 1948. godine Staljin je uputio pismo čelnicima Jugoslavije, u kome je kritikovao KPJ. Jugoslovensko rukovodstvo je onda odlučilo da Tito neće prisustvovati konsultacijama Informbiroa u Bukureštu planiranim u junu 1948. Vođa poljskih komunista Vladislav Gomulka i šef Bugarske komunističke partije Georgij Dimitrov takođe su odbili da idu na taj sastanak. Nakon zasedanja učesnici su usvojili rezoluciju “O stanju u KPJ”, poznatiju kao Rezolucija Informbiroa, u kojoj stoji da Komunistička partija Jugoslavije sprovodi neprijateljsku politiku prema Sovjetskom Savezu, da partijom rukovode špijuni i strani plaćenici koji ne slušaju savete ostalih komunističkih partija.
“Informbiro osuđuje ovu antipartijsku politiku i postupak Centralnog komiteta KPJ. Informacioni biro konstatuje da je, usled svega ovoga, CK KPJ isključio sebe i Komunističku partiju Jugoslavije iz porodice bratskih komunističkih partija, iz jedinstvenog komunističkog fronta i, prema tome, iz redova Informacionog biroa”, stoji u ovom dokumentu.
Deo istoričara tvrdi da je Staljin, u jesen 1952. godine, planirao napad na Jugoslaviju, pod kodnim nazivom “Operacija Jugoslavija”. Na granici sa Bugarskom bile su raspoređene snage pod komandom Georgija Žukova. U novembru 1952. godine, tenkovski korpus Crvene armije je krenuo u pravcu jugoslovenske granice, ali nakon nekog vremena vratio se u kasarnu. Prema podacima Arhiva Jugoslavije u Beogradu, tokom sukoba Tita i Staljina dogodilo je 7.877 graničnih incidenata u kojima je poginulo 17 jugoslovenskih graničara.
goli otok
Nakon Staljinove smrti, prvi korak ka jugoslovensko-sovjetskom pomirenju napravio je Nikita Hruščov, koji je u Beograd stigao u maju 1955. godine. Odnosi između zemalja su se poboljšali. Već sledeće godine je došlo do ublažavanja tretmana zatvorenika na Golom otoku.
Život na Golom otoku
Na ostrvu zatvorenici su bili mučeni. Mnogi svedoci su pričali o mučenju zvanom “topli zec” – odmah po dolasku na ostrvo, novi zatvorenici (tj. “Topli zečevi”) su morali proći kroz redove gde su ih tukli stari zatvorenici. “Moj deda, beogradski novinar, Vuk Trnavski, je stigao na Goli otok 1951. godine”, govori za Radio Slobodna Evropa Miloš Trnavski, “njegova grupa je prolazila kroz mučenje “topli zec” u parovima: partneri su bili vezani lancima za noge, jedni za druge. Čoveka koji je išao zajedno sa dedom pretukli su na smrt, a deda ga je morao vući u logor”.
Porodica Trnavski je takođe prošla kroz patnju. “Komunistička partija je oduzela naš stan i uselila porodicu jednog člana partije. Srećom, on je bio dobar čovek i dozvolio je mojoj majci i baki da ostanu u jednoj od soba. One nisu imale gde da idu”.
Kažnjavanje Vuka Trnavskog se nastavilo i nakon puštanja na slobodu. “Kada je pokušao da se ponovo zaposli, pitali su ga šta je radio ranije, i moj deda je odgovorio da je bio novinar. U KPJ su odlučili da će njegov posao biti utovar u vagone novina koje su štampane u Beogradu i potom distribuirani po celoj zemlji. No moj deda je na kraju imao sreće, prepoznao ga je visoki član partije i rekao je na sastanku da je “Politika”, gde je deda radio pre zatvora, postaje sve gora i gora, a pravi novinari moraju da vuku novine po železničkim stanicama. Tako su dedu vratili na prethodni posao.
Zatvorenici su najčešće bili kažnjavani van suda, a službenih dokumenata iz tog perioda u javnom pristupu gotovo da i nema. Međutim, iz priča svedoka koji su se pojavili u medijima 1970-ih godina, znamo da je za progon bilo sasvim dovoljno postaviti neugodno pitanje ili pristati na “sumnjiv” predlog. Beogradski fotograf Jelena Mrđa, kćerka zatvorenika, ispričala je za Radio Slobodna Evropa kako su njeni roditelji u studentskim godinama završili u logoru.
“Moja majka Radmila Stevanović je 1949. godine studirala drugu godinu na Poljoprivrednom fakultetu. Znala je kucati na pisaćoj mašini, i jedan provokator je zamolio da ona nešto otkuca. Ona je pristala i bila je uhapšena, iako nikad nije dobila ovaj dokument”.
Mrđa dodaje da je njena majka dobila nadimak “Čajka”, što na ruskom znači “galeb”, zbog sličnosti sa glumicom uz ruskog filma iz 1915. godine.
“Ovo je bilo sasvim dovoljno da bude proglašena simpatizerkom SSSR-a i poslata u logor. Otac Stojadin Mrđa počeo je da traži nestalu devojku. Otišao je u rodno selo majke, nedaleko od Beograda, i raspitivao se da li ju je iko video. Njega su uhapsili i takođe poslali na Goli otok. Mama je tamo bila četiri godine, a tata godinu i po. Nakon oslobađanja 1953. godine, ponovno su se sreli, a ja sam rođena 1956-te”.
Mrđa dodaje da su roditelji retko pričali šta su doživeli. “O tome se nije smelo govoriti, ali svi su znali da su oni bili na Golom otoku. Nikad nismo išli na more. Govorili su da im je bilo dosta mora u životu”. Kada je otac ostario, počeo je, nakon smrti supruge, da priča o mučenju. “Život je u logoru bio uređen tako da su zatvorenici bili prisiljeni da muče jedne druge. U suprotnom bi bili kažnjeni i pretučeni još gore. Mislim da su bivši zatvorenici ćutali ne samo zbog straha, već i sramote. Oni nisu hteli da pričaju kako su mučili druge ljude”, kaže Mrđa.
Na ostrvu smo se sreli sa Joškom Pinjatelom, lekarom iz Zadra, koji je u zatvoru proveo četiri meseca u periodu od 1957 do 1958. godini. Imao je tada 18 godina. Ovog leta, Pinjatela je došao na Goli otok prvi put nakon puštanja na slobodu. “Sve se toliko promenilo da teško mogu prepoznati zgrade”, kaže on. “Kasarni u kojima smo spavali više nema. U svakoj je bilo smešteno po 150-200 ljudi, spavali smo na na trokatnim ležajima”.
Pinjatela navodi da je u logoru postojala samouprava zatvorenika. “Možda se čini da je tako i bolje, ali zapravo je bilo još gore, jer su naši stariji nastojali da se dokažu kako bi ostali na vlasti”, navodi bivši zatvorenik. Pinjatela je poslat u zatvor zbog nepoštovanja jugoslovenskog identiteta i promocije hrvatskih simbola. “U to vreme moj takozvani aktivizam nije bio toliko politički: nisam ništa ni znao o politici. Bila je to samo ljubav prema zemlji, ali zbog toga sam bio proglašen za ustašu. U Zadru smo crtali po zidovima i koristili parole poput ‘Živela Hrvatska i hrvatski jezik!’. Nisam prihvatao srpskohrvatski. Za mene je to bio veštački jezik na koji sam bio prisiljen. Izbacili su me onda iz škole. Dobio sam potvrdu da mi je zabranjeno upisivanje u bilo koju obrazovnu ustanovu u Jugoslaviji. Da bih ponovo stekao pravo na obrazovanje, morao sam dokazati da sam promenio svoje mišljenje i ponašanje”.
goli otok
Pinjatela je stigao na Goli otok sredinom novembra. “Već je bilo hladno. Odmah su nas poslali pod ledeni tuš. Odeću smo ostavili ispred kupaonice, a kad smo izašli, na podu su nas čekale prugaste pidžame. Prvu cigaretu sam zapalio na Golom otoku. Pušili smo da bi se ugrejali. I dan danas pušim”, kaže on.
“Moj Goli otok u 1957. nije bio tako užasan kako to prikazuju u dokumentarnim filmovima o periodu 1949-1956. godina. Odnosi između Jugoslavije i SSSR-a su se poboljšali još pre mog zatvaranja. Nakon što je Hruščov posetio Beograd 1955. godine, tretman zatvorenika se promenio. Ali još uvek je bilo odjeka onih gnusnih kazni. Sećam se kako sam vozio kamenje na kolicima sa žicom na ručkama – ako ih spustiš, žica se rasteže i reže do krvi. Osim toga, bili smo primorani da čistimo stepenice, svih 170 koraka od vrha do dna, ne savijajući kolena. Bilo je ovo jako teško. Kad smo radili sporo ili loše, naravno da su nas tukli”, kaže bivši zatvorenik.
Kompleks Goli otok propada već nekoliko decenija. Iako je 2005. godine Hrvatski sabor podržao inicijativu da se logor proglasi memorijalnom zonom, ova ideja nije bila realizovana. Danas možete slobodno ući u bilo koju zgradu – u radionice, kasarne i upravne zgrade. Međutim, ove prostorije su nesigurne: krovovi i podovi su srušeni. Nema nijednog celog prozora, ostaci stakla su na zemlji. “Za vreme komunističkog režima, moja porodica nije zaboravila svoju religiju”, kaže Pinjatela. “Ispovedali smo tajno katoličku veru. Oprostio sam im jer je to hrišćanski”.
/Piše: Jovana Georgievski | Priredila: Julija Petrovskaja/
Ekološki brodovi Graciana i Elettra, koji obavljaju prevoz putnika u Bokokotorskom zalivu, od sutra će imati novi red vožnje.
Iz kompanije Bella Boka je saopšteno da su se, nakon skoro dvije sedmice probnih vožnji brodovima u Bokokotorskom zalivu, odlučili da promijene red vožnje, prije svega zbog zahtjeva putnika i blagih kašnjenja koji su postojali u prethodnom periodu.
Oni očekuju da će novi termini polazaka ekoloških brodova Graciane i Elettre otkloniti takve pojave.
Putnici će, od sutra, hibridnim brodom Gracijana od Tivta do Herceg Novog i obratno, stizati za 40-ak minuta.
Graciana će od Tivta, kao i do sada polaziti sa Pina, i do Herceg Novog saobraćati šest puta dnevno u terminima 8 sati i 30 minuta, 12 sati i 15 minuta, 14 sati i 45 minuta, 18 sati i 15 minuta, 20 sati i 45 minuta i 23 sata.
Na toj liniji predviđeno je i kratko zadržavanje u Kumboru, na stanici Portonovi, ukoliko bude zainteresovanih putnika.
„Od Herceg Novog do Tivta, polaziće se sa iste lokacije, Gradske luka Škver, u pet termina i to 9 sati i 45 minuta, 13 sati i 30 minuta, 16 sati, 19 sati i 30 minuta i 22 sata“, precizira se u saopštenju.
Graciana će dva puta dnevno ploviti i do Perasta iz Tivta u 11 sati i 17 sati, gdje je, pola sata kasnije, omogućena konekcija sa Kotorom drugim brodom – Elettrom.
Hibridni brod Graciana foto Boka News
Solarni brod Elettra nastaviće da saobraća na liniji Kotor – Prčanj – Donji Stoliv – Perast u sedam različitih termina.
Brod će polaziti iz Gradskog parka u Kotoru u 8 sati i 30 minuta, deset sati i 30 minuta, 12 sati i 30 minuta, 14 sati i 30 minuta, 16 sati i 30 minuta, 18 sati i 30 minuta i 20 sati i 30 minuta i do krajnjeg odredišta u Perastu stizati za 40-ak minuta.
„Veza iz Kotora sa Tivtom i Herceg Novim omogućena je u Perastu dva puta dnevno u 11 sati i 30 minuta i 17 sati i 30 minuta, kada će putnike koji to budu željeli preuzeti Graciana“, navodi se u saopštenju.
Iz Bella Boke su kazali da su dobili mnoštvo zahtjeva od mještana da uvedu nova mjesta na linijama.
„Molimo za strpljenje i napominjemo da je ovo samo pilot faza projekta javnog prevoza putnika brodovima u Boki. Planiramo da dogodine uvedemo nove linije i našu flotu osnažimo sa još brodova i na taj način dodatno rasteretimo drumski saobraćaj tokom i van sezone“, zaključuje se u saopštenju.
Specijalno vozilo za odnošenje nepravilno parkiranih automobila „pauk“, čiju nabavku je iz sopstvenih sredstava obezbijedio preduzeće Parking servis Tivat“, dopremljeno je u Tivat i biće operativno po okončanju postupka registracije, tokom sljedeće sedmice. Upotrerbu “pauka“ koordinisaće Kmomunaklna inspekcija Opštine Tivat.
Vozilo sa hidrauličnom dizalicom za podizanje nepropisno parkiranih vozila, po cijeni od 106,9 hiljada eura, isporučila je tivatska kompanija „Ben Kov“, kao najpovoljniji ponuđač.
Na šasiji kamiona „Iveco Eurocargo“ specijalnu hidrauličnu nadgradnju uradila je italijanska kompnaija „Fassi“, a novi „pauk“ opremljen je i sa više kamera koje će služiti da dokumentuju podizanje nepravilno parkiranih automobila i osiguraju da na njima tom prilikom neće bitio nanijeta oštećenja.
Ministarstvo održivog razvoja i turizma procijenilo je da će u ovoj godini po osnovu boravišne takse biti naplaćeno više od devet miliona EUR, što je oko 40 odsto više u odnosu na 2017. kada je naplaćeno 6,8 miliona EUR.
Državni sekretar Ministarstva, Damir Davidović, kazao je da je boravišna taksa u ovom trenutku naplaćena u iznosu većem za 1,12 miliona EUR u odnosu na prošlu godinu ili preko 20 odsto više.
“To je podatak koji potvrđuje da se snažno ušlo u sivu zonu u proteklom periodu, jer iznos koji će ukupno biti naplaćen ove godine od preko devet miliona EUR će biti oko 40 odsto veći nego prije dvije godine”, rekao je Davidović.
On je naveo da će povećana svijest, snažnija koordinacija, preuzimanje odgovornosti i kontinuiran rad, dati još bolje rezultate u narednom periodu.
Prema njegovim riječima, kada je riječ o sektoru turizma siva zona postoji u neregistrovanom pružanju usluga smještaja, što povlači u najvećem broju slučajeva i neregistrovanje gostiju, pružanje agencijskih usluga bez adekvatnog odobrenja za rad, organizovanje izleta i pružanje usluga vodiča.
“Ono što je najznačajniji segment je pitanje neregistrovanog privatnog smještaja i neprijavljivanje gostiju, imajući u vidu da osim što se na taj način gube značajni prihodi budžeta na državnom i lokalnom nivou, to negativno utiče i na imidž destinacije i otežava standardizaciju pružanja ove vrste usluge”, rekao je Davidović.
On je dodao da je teško napraviti preciznu procjenu koliko se zbog prisustva sive ekonomije gubi novca u turizmu, te da je pretpostavka ne samo u Crnoj Gori, već i u drugim državama gdje je turizam značajna privredna grana da je do 30 odsto ukupnih prihoda destinacije u sivoj zoni.
“Ono što je važno da se ne gubi samo novac, već se ugrožava ukupna percepcija destinacije i njen imidž kao sređenog i bezbjednog mjesta za odmor”, smatra Davidović.
Nautičko-turistički centar Porto Montenegro u Tivtu ovih je dana domaćin jednom od najčuvenijih brodova u istoriji svjetskog jahtinga i razvoja onoga što danas poznajemo pod pojmom džet-set, slavne super jahte „Christina O“ koja je nekada pripadala grčkom brodovalničkom tajkunu Aristotelu Onazisu.
Predivan stari brod klasičnih formi elegantnog, u bijelo ofarbanog trupa i nadgrađa, prekjuče je uplovio u Porto Montenegro gdje je „Christina O“ vezana na mulu 3, neposredno uz granični prelaz u tivatskoj marini. Ovaj 99 metara dugačak i 11 metara širok brod sa gazom od 4,24 metra, ima derplasman od 1.802 tone, a život je počeo prije više od 75 godina – u brodogradilištu kompanije Canadiacn Vickers u Monteralu, gdje je izgrađen kao fregata „Stormont“ K-237 za potrebe Ratne mornarice Kanade.
Ovaj ratni brod klase „River“ služio u čuvenoj bici za Atlantik i borbi saveznika protiv njemačkih podmornica koje su ugrožavale savezničke konvoje tregovačkih brodova na okeanu, kao i u ratnim operacijama u Sjevernom ledenom okeanu, podržavao operaciju „Overlord“ savezničkog iskrcavanja u Normandiji u junu 1944., te kasnije službovao i na Mediteranu.. Poslije Drugog svjetskog rata fregatu „Stormont“ koja je bila povučena iz operativne upotrebe kanadske Ratne mornarice, kupio je poznati grčki brodarski magnat Aristotel Onazis. On je kupljenu fregatu povjerio čuvenom projektantu i dizajneru jahti Cezaru Pinou da ovaj bivši ratni brod pretvori u do tada neviđeno luksuzno plovilo za uživanje. Uz uloženih za to vrijeme vrtoglavih 4 miliona dolara, nekadašnji ratni brod sa ožiljcima iz brojnih bitaka, nakon par godina je iz brodogradilišta u Kilu u Njemačkoj izašao gotovo neprepoznatljiv – kao izuzetno elegantna, prva super jahta u svijetu, imenom „Christina“, sa do tada neviđenim nivoom luksuza na jednom privatnom plovilu za uživanje. Pored ostaloga, jahta koju je Aristotel Onazis nazvao imenom svoje kćeri, imala je otvoreni bazen na krmenom dijelu, plesni podijum, spiralno unutrašnje stepenište u glavnom salonu i 19 ultraluksuzno opremljenih apartmana za goste. O do tada nezamislivom nivou luksuza govori i podatak da su kuke za kačenje garderobe u centralnom baru bile napravljene od zubova kita vrste orka, dok su barske stolice bile presvučene kožom sa jednog vrlo posebnog organa Rudolfijevih kitova.
CHRISTINA-O u Porto Montenegru
Zahvaljujuči veličini i čvrstoći trupa i mehaničke osnove ratnobg broda iz koga je nastala, „Christina“ je imala nezamisliv nivo luksuza za predratne privatne jahte i početkom pedesetih, kao prva prava super-jahta u svijetu, inaugurisala je potpuno nove pravce u dizajnu, priojektovanju i osmišljavanju najvećih i najluksuznijih privatnih jahti.
Narednih godina ovaj brod i njegov harizmatični vlasnik postali su oličenje ustanovljavanja onoga što danas poznajemo pod pojmom džet-set i elitni jahting jer je Aristotel Onazis na „Christini“ ugostio mnoga slavna imena iz svijeta biznisa, politike, medija i filma.
Tako je na ovoj jahti obavljena i svečanost vjenčanja princa Renijea III od Monaka sa amerilčkom glumicom Grejs Keli, „Christinom“ su plovili i sa njenim vlasnikom na najljepšim destinacijama u Mediteranu i na Karibima uživali američki predjednik Džon Kenedi, britanski premijer Vinston Čerčil, i glumačke ili muzičke zvijezde poput Džona Vejna, Marije Kalas, Frenka Sinatre, Merilin Monro, Grete Garbo, Ričarda Bartona, Elizaet Tejlor, Rudolfa Nurejeva ili Eve Peron…
CHRISTINA-O
Sredinom pedestih godina prošlog vijeka „Christina“ je uplovila i u Kotor gdje je sa Onazisom na njoj u to vrijeme bila i njegova partnerka, grčka operska diva Marija Kalas i njihova zajednička prijatelhjica, bivša prva dama SAD, Elenor Ruzvelt, supruga pokojnog američkog predjsenika Frenklina Delana Ruzvelta.
Poslije Onazisove smrti 1975. njegova kćerka Kristina je jahtu-imenjakinju poklonila grčkoj Vladi sa namjerom da ona bude zvanična državna i predsjednička jahta. Brodu je promijenjeno ime u „Argo“, ali je vrlo brzo zapušten i propadao je na mrtvom vezu u Grčkoj sve dok ga krajem 1990-tih, nije kupio američko-grčki preduzetnik Džon Pol Papanikolau koji je nekada impresivnoj jahti, vratio stari sjaj i potpuno je obnovio u brodogradilištu „Viktor Lenac“ u Hrvatskoj. Pod novim-starim imenom „Christina O“, ovaj elegantni ultraluksuzni brod opet se vratio na svjetska mora i elitne turističke destinacije.
CHRISTINA-O
„Christina O“ sada je „nakrcana“ namjodernijom tehnologijom, ali je u eksterijeru i enterijeru zadržala svoj šarm klasičnog, pravog broda-oldjamera kakav je bukvalno nedostižan za moderne i od nje mnogo skuplje super-jahte. Brod danas pored glavnog apartmana koji nosi Onazisovo ime, ima ukupno još 15 većih ili manjih apartanma, više salona, bar i velike otvorene palube. Na dnu njegovog otvorenog bazena na krmi, u mozaiku je urađen lik mitskog grčkog bića Minotaura, a pod bazena se na pritisak dugmeta podiže na nivo glavne palube i time kupalište pretvara u podijum za ples. Jahta ima spa centar, teretanu, đakuzi, veliku dvoranu za bankete sa koncertnim klavirom, biblioteku, bioskop, igraonicu za djecu, helikoptersku platformu, a nosi i čitav niz manjih plovila i opreme za zabavu na vodi. U ultraluksuznim kabinama u kojima preovlađuje drvo, mermer i plemeniti metali, „Christina O“ može prinmiti do 34 putnika, o čijoj se udobnosti i sigurnosti brine 38 članova posade jahte. „Christina O“ sada radi kao čarter-jahta a njeno iznamljivanje, zavisno od doba godine, košta od 560.000 do 700.000 eura sedmično, plus troškovi.
Tivatska javnostost je zaprepašćena saznanjem da Kusovac organizuje svečani koktel povodom obilježavanja prvegodišnjice njegovog mandata na čelu Opštine Tivat, saopštavaju iz Crnogorske.
„Zvuči kao vic, moglo bi se svrstati u rubriku „vjerovali ili ne“, ali na žalost svih nas to je surova istina. Čovjek koji se već sad može smatrati najgorim predśednikom Opštine Tivat svih vremena, koji je u prvoj godini mandata unakazio opštinski budžet za preko deset miliona eura, nalazi za shodno da svečano obilježava prvu godišnjicu mandata, sa sve zvanicama, naravno od naših para“ izjavljuje Goran Božović, predśednik OO Crnogorske Tivat i član Predśedništva Crnogorske.
U Crnogorskoj se pitaju da li je i to naredba iz centrale DPS-a kako bi ublažili katastrofalne rezultate vladavine „svečanim činom“, ili je to ipak ideja lokalnih poltrona, koji u ośećaju nemoći usljed slabljenja uticaja Kusovca gubitkom kormila lokalnog odbora pokušavaju dati sebi bar malo na značaju.
„Svečano obilježavanje godišnjice mandata predstavlja presedan u Tivatskoj politici. To nijesu radili ni oni koji su imali razloga za slavlje, a te bestidne ideje se nijesu dośetile ni mnogo teatralnije persone. Da li je u pitanju patološki umišljaj veličine svojstven regentu, ili je to ipak samo potez očajnika koji je svjestan brzog kraja i kratkog vijeka svog mandata, te želi sebi makar fiktivno odati počast i prikazati sebe po posljednji put bitnim i uspješnim, a ono makar u očima svojim i svojih poltrona“ ocjenjuje Božović.
Božović postavlja pitanje Kusovcu što je to razlog svečanog slavlja godišnjice mandata, i koji su to pozitivni rezultati vrijedni hvale, zbog kojih čak uvodi novu praksu, nezapamćenu do sad, ocjenjujući da to ne predstavlja ništa drugo do još jedan pir odnarođene vlastele na koji će potrošiti pare građana Tivta, da bi potpuno nezasluženo veličali sebe.
Pozivnica
„Vječiti kompleks niže vrijednosti kod Kusovca doveo je do razvijanja bizarne strukture ličnosti koja se dominantno manifestuje kroz beskrupulozno i manipulativno ponašanje, đe su laži, zamjena teza, pohlepa, i makijavelizam u najgorem obliku,osnovni način funkcinisanja, a sve to se bukvalno očitava u samoj ideji organizovanja ovog skupa. Na ovoj ideji bi mu pozaviđeli i najveći dikatatori što bi rado primjenili u stvaranju kulta ličnosti“ stručno procjenjuje Božović.
U crnogorskoj smatraju da će biti vrlo zanimljivo viđeti ko će sve prisustvovati na piru „tivatskog grobara“, bilo da moraju po partijskoj naredbi, ili još gore, oni štopoziv smatraju privilegijom, što žmure na sva devastiranja grada, nadajući se mrvicama kolača sa stola bahatog rasipanja.
Goran Božović
„Čemu ćete nazdravljati „gospodo“? Na čemu ćete čestitati gradonačelniku? Na otpisu 5,6 miliona eura duga Porto Montenegru? Na gubitku 2 miliona eura stečajem Atlas banke? Na gubitku spora u iznosu od 300 hiljada eurasamo PAM-u, i na svim ostalim izgubljenim sporovima? Na novom bespotrebnom zaduženju u iznosu od 1,5 miliona eura, ispod žita, da bi tobož gradio kružne tokove, iako se hvalio onomad da vazda na računu ima 2 miliona? Na genijalnoj ideji kupovine zemljišta od počasnog belgijskog konzula za skoro milion eura?Na dupliranoj nesposobnoj opštinskoj administraciji koja nas košta preko 3,2 miliona eura godišnje? Na tome ćete naročito nazdraviti, jer je većina vas upravo taj tehnološki višak uhlebljen ničim zaslužan na grbaču svih građana Tivta! Na gomili nezakonitih ugovora o djelu, i ugovora o privremenim i povremenim poslovima kojima kupujete glasove? Na bestidno dodjeljenim kreditima uz otpis 80% duga„vjernim i zaslužnim“ partijskim članovima? Na bezbroj ostalih nepočinstava, zloupotreba, loših poteza, preloših kadrovskih rješenja, za koje je sveukupno korupcija preblag izraz, kojima je budžet našeg grada opustošen? Prisustvo na ovom bestidnom događaju nije obaveza, te će prisutnost svakog ponaosob biti jasan pokazateljpodrške Kusovcu, a istovremeno pokazatelj odsustva časti i dostojanstva. Zato „gospodo“, morate biti svjesni da ćete vrlo brzo, zajedno sa svojim „liderom“, na smetlište političke istorije, sa vječitom ljagom na obrazu“ poručuje Božović.
I idućih će dana očekuje nas pravo ljetno vrijeme – pretežno sunčano i vruće.
Iznadprosječno toplo razdoblje, kao rijetko koje u ovom dijelu godine, se nastavlja do ponedjeljka, u većini mjesta uz toplinski val koji može djelovati na zdravlje.
Petak:
Pretežno sunčano ili malo do umjereno oblačno i veoma toplo. Ujutru na sjeveru po kotlinama magla ili sumaglica.
Vjetar slab do umjeren promjenljivog smjera, tokom noći sjeverni i sjeveroistočni.
Jutarnja temperatura vazduha od 11 do 23, najviša dnevna od 25 do 37 stepeni.
Izbjegavati putovanja u najtoplijem dijelu dana
U Crnoj Gori danas su povoljni uslovi za saobraćaj, saopšteno je iz Auto-moto saveza (AMSCG), koji savjetuje vozače da, zbog visokih temperatura, izbjegavaju putovanja u najtoplijem dijelu dana.
Zbog rekonstrukcije puta Trubjela – Vilusi na mjestu izvođenja radova saobraća se jednom trakom naizmjenično, uz povremenu obustavu, ne dužu od deset minuta.
Saobraćaj teretnih motornih vozila čija najveća dozvoljena masa prelazi 7,5 tona na magistralnim putevima Podgorica-Sotonići-Petrovac, Debeli brijeg-Herceg Novi-Kotor-Tivat-Budva-Bar-granični prelaz Sukobin i Podgorica-Cetinje-Budva zabranjen je svakog dana u sedmici, od 17 do 22 sata.
Zabrana se ne odnosi na vozila sa prvenstvom prolaza, za održavanje puteva i PTT instalacija, za pomoć na putu, specijalna vozila za prevoz životinja, betona i asfaltne mase, kao i hladnjače koje prevoze lako kvarljivu robu.
Zabrana se ne odnosi ni na vozila za prevoz opasnih materija na dijelu magistralnog puta od graničnog prelaza Debeli brijeg preko Herceg Novog i Kamenara do kružnog toka u mjestu Lipci.
U cilju produljenja turističke sezone, Grad Dubrovnik predložio je mjeru koja bi trebala stimulirati vlasnike ugostiteljskih objekata u povijesnoj jezgri na rad u zimskim mjesecima.
Mjera se odnosi na oslobađanje od plaćanja zakupnine za javne površine ugostitelja koji se pretežno bave posluživanjem jela (restorani, konobe, pizzerije) u povijesnoj jezgri, ukoliko budu obavljali svoju djelatnost od 1. prosinca 2019. do 29. veljače 2020. godine (osim na dane Božića, Sv. Stjepana, Nove godine, i Sveta tri kralja – kada mogu raditi po želji), najmanje 8 sati dnevno.
Navedena mjera se predlaže sada i kako bi ugostitelji mogli planirati svoje buduće poslovanje i definirati broj zaposlenika svog ugostiteljskog objekta, ističu iz grada Dubrovnika.
Ugostitelji u Povijesnoj jezgri Grada koji se pretežno bave posluživanjem jela, a koji će djelatnost obavljati u razdoblju od 1. prosinca 2019. do 29. veljače 2020. godine moraju nadležnom Upravnom odjelu za gospodarenje gradskom imovinom dostaviti zahtjev za oslobađanjem od plaćanja zakupnine u „zimskim“ mjesecima, kao i pisanu izjavu o obavljanju djelatnosti od 1. prosinca 2019. do 29. veljače 2020. godine.
Hvalevrijedan potez, jer to je prvi preduvjet za razvoj pred i posezone.
