Kompanija Hefesta dostavila nam je reagovanje u vezi sa izgradnjom i početkom rada objekta Verige65 na Turskom rtu.

Reagovanje prenosimo u cjelosti:

“U više navrata, navodite da je u Specijalnom državnom tužilaštvu u toku izviđaj o zakonitosti procedure davanja u zakup zemljišta na lokaciji Turski rt. O ovome, nemamo informacije od nadležnih institucija, i ako jeste s punim povjerenjem u državne institucije Crne Gore očekujemo rezultat izviđaja. Istovremeno, smatramo apsolutno nezakonitim da lokalna uprava u Kotoru ne postupi u skladu sa Zakonom o turizmu i u roku od 15 dana odgovori na zahtjev investitora za dobijanje odobrenja za rad, pa i mogućnost izdavanja fiksalnog računa. Jer, član 95 Zakona o turizmu je predvidio da se ukoliko nedležni organ ne odgovori u predviđenom roku odobrenje smatra dobijenim.

Dalje, želimo da objasnimo da “Hefesta doo” nije bila jedini, a time ni privilegovani, učesnik na tenderu koji je JP „Morsko dobro“ raspisalo za korišćenje predmetnog zemljišta na lokalitetu Turski rt. Na tenderu od 29. 02. 2016. godine kao ponuđač, pored naše kompanije, učestvovala je gospođa Tamara Vulović. Gospođa Vulović, supruga je Špira Vulovića – potpredsjednika Opštinskog odbora Demokrata Crne Gore za opštinu Kotor. Početna cijena na toj licitaciji bila je 9.007 eura. Gospođa Vulović je učestvovala u nadmetanju do cijene od 16.107 eura i nakon toga odustala, omogućivši tako našoj kompaniji da za licitacioni korak koji je iznosio 100 eura više bude pobjednik i kvalifikuje se za realizaciju ove investije. Na ovaj način smo u transparentnoj proceduri dobili šansu da se bavimo biznisom koji su ponudile nadležne institucije Crne Gore. Konstano se potencira da novoizgrađeni privremeni objekat devastira prirodnu obalu i područje svjetske prirodne i kulturne baštine pod zaštitom UNESCO-a.

Fotografije koje dostavljamo, najbolje demantuju kako je zapravo izgledao ovaj prostor i za koje namjene je korišćen. Ako je odlagalište starih automobilskih točkova, prodaja džempera i ćilima sa hauba automobila ukrašenih fotografijama Ratka Mladića izraz brige za prirodnu i kulturnu baštinu Kotora i UNESCO-a, a vrijedni i moderni privremeni ugostiteljski objekat i oplemenjavanje njegovog okruženja devastacija prostora, onda su sve riječi razjašnjenja suvišne. Dodatno, nameće se i pitanje kako to da predstavnicima Demokrata Crne Gore u opštini Kotor nije bilo ništa sporno u namjeri gospođe Vulović, supruge Špira Vulovića, potpredsjednika Opštinskog odbora Demokrata Crne Gore za opštinu Kotor, da u slučaju dobijanja tendera ona bude ta koja će izgraditi objekat upravo na ovom lokalitetu.

Svi objavljeni tekstovi temelje se na optužbama i argumentaciji Demokrata Crne Gore, i kotorske vlasti, a kako bi se zaštitila prirodna i kulturna dobra grada Kotora. S tim u vezi, podsjećamo da je samo do prije neku godinu na ovom istom mjestu prodajnouslužni punkt imao ranije pomenuti potpredsjednik Demokrata Crne Gore za Opštinu Kotor, gospodin Vulović. Gospodin Vulović je ujedno i zaslužan za nelegalno postavljanje 17 stubova za prenos električne energije, koji su potpuno van funkcije i u njegovom privatnom vlasništvu. Uprkos dozvoli od nadležnog državnog preduzeća Crnogorski elektrodistributivni sistem CEDIS da na ovim stubovima postavimo instalacije za elektrosnadbijevanje, u tome smo bili onemogućeni.

Naime, za ustupanje istih, gospodin Vulović nam je tražio 25,000 eur, dok je realna vrijednost 2,250 eur, odnosno 150 eur po stubu, na osnovu zvaničnih informacija dobijenih od CEDIS-a. Iako smo bili u mogućnosti da postavimo dodatne stubove, pored nelegalno postavljenih od strane gospodina Vulovića (shodno informaciji dobijenoj od Direkcije za saobraćaj), isto nijesmo željeli da učinimo već smo se odlučili za višestruko skuplju soluciju provođenja podzemnog kabla za napajanje lokacije električnom energijom, a sve sa ciljem da ne narušimo izgled lokaliteta i pogled na Boku.

Ipak, voljeli bismo da znamo da li bi prostor bio manje ‘’devastiran’’ da je zapravo plaćeno traženih 25,000 eur. Na koncu, radi opšteg razumijevanja, ukazujemo i na neistinu da je odlukom JP Morsko dobro i turističkom valorizacijom ovog prostora omogućena gradnja na „do tada netaknutoj padini Turski rt“. Jednostavnim uvidom u arhivu lako je ustanoviti da je još u XVII vijeku na tom lokalitetu bilo više objekata za stanovanje. O tome svjedoči i Coronelijeva karta iz XVII vijeka na kojoj su jasno prikazane 4 kuće na ovom pojasu, a koju možemo dostaviti i na uvid. Kao ozbiljan i posvećeni investitor, smatramo ovakvo pisanje i djelanje određenih opštinskih organa neprimjernim i štetnim po poslovanje, a javnost obmanjenom jer nemaju prave informacije. Nama se nameće i pitanje čime je zaslužen ovakav odnos prema posvećenom i ozbiljnom investitoru koji je Turskom rtu vratio i zasluženi izgled, a sve u skladu sa važećim zakonima.