U sklopu Kotorske koncertne sezone biće održan još jedan koncert 21.decembra sa početkom u 19 sati u koncertnoj dvorani – crkvi Sv.Duha. Kako saopštavaju iz Muzičke škole, u okviru programa “Veče vokalno instrumentalne muzike” nastupiće horovi niže i srednje škole, dječija klapa “Muzička bašta” – uzrasta od 4-6 godina i učenici na odsjeku za solo pjevanje.
Horovima diriguju profesorke Dušica Ćetković i Ksenija Đuričković (niža škola) i mr Mihajlo Lazarević (srednja škola).
Iako su božićni i novogodišnji praznici na pragu, Tivat , poznat kao „najuspješnija crnogorska priča“ i „crnogorski Monako“, svojim izgledom ne odaje blagdansku atmosferu. Naime, uprava grada koji će u budžet za narednu, prenijeti čak 4,65 miliona eura neutrošenih sredstva iz ove godine, nije se „pretrgla“ od ulaganja u makar i najjeftinije nove svijetleće ukrase kojima bi sugrađanima i turistima, priuštila malo novogodišnje atmosfere.
Opšina je nabavila samo 18 novih svjetlećih ukrasa za što je prije dvadesetak dana izdvojeno 4.730 eura. Sa stim novim i starim, dotrajalim ukrasima koje električari iz Komunalnog preduzeća „krpe“ već godinama, okićeno je samo nekoliko ulica u najužem centru grada, gdje se, na Trgu magnolija kod zgrade Opštine, već godinama tradicionalno postavlja i metalna konstrukcija sa svjetiljkama, po noći nalik na jelku, a koja supstituiše prava novogodišnja drvca kakva koriste svi drugi gradovi u svijetu.
Ako je suditi po načinu na koji gradski oci Tivta pristupaju prazničnom ukrašavanju grada, Nova godina uopšte „ne dolazi“ na cjelokupno područje Krtola gdje nema niti jednog ukrasa, kao ni u Lepetane, Donju Lastvu, Gradiošnicu, Sejanovo…. Ni ove godine uprava gradonačelnika Ivana Novosela (DPS) koja inače, izdvaja po 20 hiljada eura godišnje za projekat brendiranja Tivta, nije se ni potrudila da svjetlećim ukrasima dekoriše „kapije“ grada – novu autobusku stanicu na Župi, ni trajektno pristanište na Lepetanima.Osim četiri komada na Kavi i pet ukrasa na Seljanovu, te malog dekorisanog poteza od marketa „Hit“ do raskrsnice sa Ulicom Luke Tomanovića, vozeći se Jadranskom magistralom 3 kilometra kroz „crnogorski Monako“ nećete imati nikakav praznični ugođaj veći od onog koji možete naći u Pitominama i Kojinoj Vlaki kraj Žabljaka odakle je tivatski gradonačelnik Novosel.
Imajući u vidu da metar svjetlećeg crijeva košta od 0,75 do 1 eura te da bi se korišćenjem i tog najjeftinijeg ukrasa mogao postići mnogo atrakltivniji noćni izgled grada, te da lokalnoj upravi ne manjka para u budžetu, ostaje nepoznato zašto tivatski gradski oci ne pridaju pažnju ovom aspektu uređenja grada.
Porto Montenegro koji već godinama prednjači po lijepoj i bogatoj novogodišnjoj dekoraciji, ove je godine za ukrašavanje tog prostora izdvojio dodatnih 5 hiljada eura – više nego što je to Opština učinila za cjeli grad.
Pozitivnih primjera ima još, počev od brojnih građana koji su sami ukrasili balkone ili djelove svojih dvorišta uz magistralu, skvera ispred prostorija Turističke organizacije koja se sama potrudila da ga dekoriše, do ubjedljivo najbolje i najveselije tačke u Tivtu – benzinske pumpe „Ine“ u Vrijesu, koja noću bliješti u ukrasima. Na sramotu tivatske lokalne vlasti….
Barskim akvatorijumom ponovo plivaju kapitalne tune, a ribolovci uspiju poneku da izvuku na suvo. Juče je srećne ruke bio Zoran Koko Radović. U njegovoj barci se, poslije skoro tri sata borbe, našla tuna od 95,5 kilograma.
Ipak, nije sve išlo tako glatko.
„Riba je udarila u pola vode, na živu lignju. Vidio sam se da radi o velikom primjerku, jer joj jednostavno nijesam mogao ništa. Skoro dva sata sam je držao na udici, a onda mi se desio teški peh. Oslonio sam štap o razmu barke, riba je malo jače povukla i on je prsnuo kao da je od stakla. Nevjerovatno, ali sam i pored te nevolje uspio da je, samo na snagu čekrka i ruka, podignem i nabodem na kuku“, priča Koko.
Koko je prije neki dan imao susret sa ribom približne veličine, ali je ta tuna uspjela da pregrize najlon i spasi živu glavu.
Zanimljivo je da je sličan problem sa štapom i tunom imao i Miloš Đakonović, koji je prije nekoliko dana ulovio upola manju ribu. On je ipak uspio da skine čekrk sa slomljenog na rezervni štap i spasi situaciju.
Tradicija spremanja bakalara u Boki Kotorskoj za Badnji dan je veoma stara i dio je rituala. Običaji su običaji, pa tako ni Badnji dan bez bakalara nije Badnji dan. Osim što se konzumirao svjež, tokom vremena razvijane su metode konzerviranja poput soljenja, dimljenja i sušenja, kako bi se lakše očuvao kroz duži period i transportovao u udaljenije krajeve. Bakalar je bila jedna od komercijalno najznačajnijih riba tokom Srednjeg vijeka u Evropi.
Svaka domaćica ima svoje male tajne i način pripremanja ovog tradicionalnog jela, bakalaru na bijelo ili crveno, ali i nekim manje poznatim specijalitetima kao što su juha od bakalara, brodet od bakalara, rižoto, pašteta od bakalara ili bakalar na crno.
Bakalar koji je nekada bio hrana siromašnih i običnog čovjeka danas zbog svoje cijene sve više postaje „glavno“ jelo ljudi dubljeg džepa.
Potražnje ipak ima, makar i onaj najmanji od dvadeset deka, pa neka je i vijetnamski da zamiriše, kažu kupci…
O tradiciji i repectima kako ga spremiti već je sve odavno ispričano. Bakalar sušeni dostiže cijenu od tridesetak eura za kilogram.
Moramo podsjetiti na zanimljivost da je bakalar imao svoje mjesto, sedamdestih i osamdesetih godina na meniju za marendu zaposlenih poznatog tivatskog i jednog od najjačih preduzeća u bivšoj državi, Arsenalu. Na ulazu u menzu svakog ponedjeljka bila je izložena tabla sa menijem za cijelu sedmicu. Radnici su bili oduševljeni i nisu preskakli obrok kada se služio baklar, obično je to bilo petkom. Spremajući se za ritualnu marendu od baklara od kuće su sa sobom donosili domaće maslinovo ulje kako bi ga dodatno začinili.
Bakalar je vrlo cijenjena riba koja se koristi u prehrani, naročito sušen i freški. Postoje tri podvrste, živi u hladnim morima, naročito u sjevernom Atlantiku jer se hrani planktonom kril koji živi u hladnoj vodi.
Najveći proizvođači Baklara su Norveška, Rusija, Island, Kanada…
Osim što se sprema freški, bakalar se i konzervirao nekada soljenjem u bačvama, dimljenjem i sušenjem, te na taj način se transportovao još tokom Srednjeg vijeka. Suvi i dimljeni bakalar vrlo je popularan u mnogim zemljama, posebno u Norveškoj, Portugalu i Brazilu. Njegova jetra služi za proizvodnju ulja, važnog izvora vitamina A i D, te omega-3 masnih kiselina.
Ulov bakalara svake godine raste te ga je u moru sve manje, a zahtjevi tržišta su sve veći. Zbog toga su sve glasniji zahtjevi za ograničenjem njegovog ulova.
Magistar kiparstva iz Splita, Luka Mimica, umjetnik je koji se izdvojio svojim domišljatim i jedinstvenim suvenirom naziva Island2go ili “Otok za ponijeti”, prenosi portal buro247.hr
Autorski suvenir izrađen od epoksidne smole plod je Lukina trogodišnjeg proučavanja i eksperimentiranja s tim materijalom, a inspirirao ga je zato što s njim može vjerno “oponašati” more. Ideje su se samo nadograđivale tako da danas ni ne stiže napraviti sve što je zamislio.
Island2go je suvenir koji krije hrpicu morskog žala prelivenog smolom koja stvara otok i svaki od njih sastavljen je od elemenata karakterističnih za određeno mjesto
Sam suvenir nastao je tako što je maksimalno pojednostavio stvari i za izradu koristi samo smolu i “pržinu”, koju je dosad skupljao na plažama omiške rivijere, plaže Kutleša u Mimicama ili na Braču. Otkrio nam je kako najčešće voli skupljati po noći kako bi izbjegao dodatna pitanja ili pak začuđene poglede.
Jednostavno nije mogao odoljeti izazovu i krenuo je raditi nešto totalno izokrenuto. Radio je velike formate morske površine, ali gledane iz “riblje perspektive”, pa tako iz radova obješenih okomito na zidu iskaču kobilice brodova, ribarski alati, trup slona, pa i pomorska bitka Ben Hura. Cilj mu je omasoviti proizvodnju, ali jedino pod uvjetom da zadrži kvalitetu i unikatnost svakog pojedinog primjerka i tada ih planira plasirati u konceptualne dućane turističkih destinacija.
Nas je oduševila ideja da otok možemo ponijeti kući, vjerujemo da će i vas.
Adrenalinski dan, koji će se održati u nedjelju, 20. decembra, prvi je događaj u kalendaru dešavanja programa “Podigni glavu, otkrij Orjen”, koji koordinira opštinska Agencija za razvoj i očuvanje Orjena.
U okolini planinarskog doma “Za Vratlom”, tačnije na Radovića gredi i Miškovića gredi, biće predstavljeni vertikalni sportovi, penjanje uz i spuštanje niz stijenu uz pomoć instruktora i korišćenje specijalne opreme.
Okupljanje učesnika u planinarskom domu planirano je od 9 sati. U 10 sati počeće demonstracija tehnike penjanja i spuštanja, sa mogućnošću ličnog isprobavanja, a sve uz nadzor stručnog lica. U podne slijedi pauza, a zatim i prelazak na još izazovniji poligon – Miškovića gredu.
Organizatori iz Planinarskog kluba „Subra“ su početkom ovog mjeseca, u saradnji sa “Malim alpinističkim klubom” iz Podgorice, alpinistički opremili tri smjera na Miškovića gredi. Poručuju da je obezbijeđena maksimalna bezbjedost za penjače i pozivaju sve ljubitelje prirode i planinarenja da im se pridruže u adrenalinskoj avanturi.
Učešće je besplatno. Svi zainteresovani za više informacija i oni koji žele da se prijave mogu se obratiti Danilu Brajoviću, na broj telefona 069 626 268.
Ministarstva odbrane Crne Gore i Srbije postigla su sporazum o ustupanju Srbiji kao muzejskog eksponata, male tzv.džepne podmornice P-911 „Tisa“ koja je prije desetak godina povučena iz operativne upotrebe u tadašnjoj Mornarici Vojske SCG.
Podmornica se već godinama nalazi na obali u krugu vojnog objekta Pristan u Boki Kotorskoj, a Vlada Crne Gore je još jula 2014. donijela zvaničnu odluku da se taj ratni brod koji je proglašen viškom u Mornarici VCG, pokloni kao muzejski ekeponat Srbiji. Inicijativu za ustupanje te podmornice pokrenulo je još 2009. Godine Udruženje građana „Podmorničar“ iz Beograda koje okuplja bivše jugoslovenske podmorničare u Srbiji, a njihov plan je da podmornicu izlože kao muzejski eksponat na nekoj od lokacija u Beogradu ili eventualno u Novom Sadu gdje je sjedište Riječne ratne flotile Vojske Srbije.
Prema sporazumu dvaju ministarstava na koji je saglasnost prekjuče dala Vlada Crne Gore, podmornica P-911 se srpskom Ministarstvu odbrane ustupa „u viđenom stanju sa aspekta kompletnosti i funkcionalnosti, kao muzejski eksponat“. MO Srbije snosiće troškove utovara i transporta podmornice od Boke Kotorske do Beograda, a koji su procijenjeni na 2,5 miliona dinara (nešto preko 20 hiljada eura). Datum primopredaje podmornice na Pristanu, biće utvrđen odmah nakon potpisivanja Sporazuma koji će u ime Crne Gore potpisati potpukovnik Veljko Mališić, načelnik Direkcije za logistiku Direktorata za materijalne resurse Ministarstva odbrane.
Inače, Crna Gora je već 2011. Soveniji na isti način kao muzejski eksponat poklonila istovjetnu malu podmornicu P-913 “Soča” koja je već duže vrijeme jedan od najpopularnijih muzejskih eksponata u “Parku vojaške zgodovine” u Pivki, dok je treća takva podmornica, P-912 “Una”, muzejski eksponat u Zbirci pomorskog nasljeđa Porto Montenegra u Tivtu.
Ukupno je u drugoj polovini osamdesetih godina prošlog vijeka za nekadašnju Jugoslovensku Ratnu mornaricu u Brodogradilištu specijalnih objekata u Splitu, izgrađeno šest malih podmornica klase P-911. Riječ je o jednom od najsupjelijih projekata tzv.diverzantksih podmornica u svijetu, a koje i danas imaju prilično modernu tehnologiju i izuzetna svojstva tzv.bešumnosti i teškog otkrivanja, što je osnovna vrijednost svake podmornice. Svojevremeno je za kupovinu podmornica ovog tipa bila veoma zainteresovana ratna mornarica Švedske, ali je realizaciju tog unosnog posla spriječio raspad SFRJ.
Podmornice tipa P-911 duge su nepunih 19 metara, a puni deplsman im iznosi 88 tona. Ovaj produkt pameti jugoslovenskih inženjera i industrije “od Triglava do Đevđelije” namjenski je građen sa misijom da u slučaju rata, podmornice tajno doplove do italijanske obale gdje bi iskrcale diverzante koji bi napali tamošnja vojna i industrijska postrojenja, odnosno da podmornice tajno polože protivbrodske morske mine pred italijanskim lukama.
Tradicionalni božićni koncert u organizaciji Hrvatskog građanskog društva Crne Gore, biće održan u katedrali Svetog Tripuna u srijedu 23. decembra sa početkom u 19 sati.
U programu učestvuju: mandolinski orkestar „Tripo Tomas”, dječiji hor Muzičke škole „Vida Matjan” i hor Osnovne škole „Narodni heroj Savo Ilić”.
Turistička organizacija opštine Kotor u saradnji sa marketinškom agencijom Unibrand iz Kotora kreirala je novi vizuelni identitet. Ovaj identitet doprineće poboljšanju imidža i boljem komuniciranju turističkog značaja grada Kotora u savremenom svijetu.
Promocija novog vizualnog identiteta biće održana u crkvi Svetog Pavla u Kotoru, 21. decembra (ponedjeljak), s početkom u 12 sati. Na prezentaciji će govoriti Aleksandar Stjepčević, predsjednik Opštine Kotor, Željka Radak Kukavičić, direktorica NTO Crne Gore, Mirza Krcić, director TO Kotor, kao i Vuk Lončarević, direktor agencije Unibrand Montenegro.
Cilj ovog projekta bio je da se Kotoru, kao opštini sa vjekovnom tradicijom i širokom turističkom ponudom, pruži osnova nove strategije promovisanja koja će publici širom svijeta kao i potencijalnim investitorima u najboljem svijetlu predstaviti grad i njegove turističke potencijale.
Ono što karakteriše nov identitet svakako jeste svježina u izrazu, kao rezultat približavanja savremenim tokovima dizajna u oblasti turizma. Ideja za dizajn logotipa proistekla je iz bogatstva koje Kotor pruža, kao jedinstveni grad koji u sebi sadrži mnoštvo sadržaja. Pri tome se vodilo računa da vizuelni znak obuhvata različite elemente koji predstavljaju i objedinjuju prirodne fenomene kao i kulturne i istorijske vrijednosti grada.
Koncept je kreiran kao dinamični vizual koji opisuje suštinu grada i njegove karakteristike: geografske, topografske, kulturno-istorijske i klimatske. Vizual čine statičan ispis Kotor i stilizovani elementi koji su dinamični i koji pričaju priču Kotora.
Vizuelni identitet prati i novi slogan:
Centuries Young – Vjekovima mlad
Ovaj slogan na najbolji način komunicira vjekovno postojanje i tradiciju grada koji je uspio da zadrži duh mladosti, otvorenosti i dinamičnosti i koji će nastaviti da živi i razvija se u korak sa modernim svijetom.
Nov identitet primenjivaće se na sve štampane i promotivne materijale, na prostornu signalizaciju unutar i van objekata, kao i u reklamnim kampanjama koje se budu pripremale za promociju opštine i njene ponude.
Veliki amfiteatar OŠ „Drago Milović“ u Tivtu bio je danas poslijepodne tijesan da primi sve one koji su došli na centralni „Novogodišnji bazar“ na kome su učenici i nastavnici ove obrazovne ustanove zajedno nastupili sa nizom maštovitih ručnih radova. Prihod zarađen njihovom prodajom namijenjen je za opremanje škole, što je izgleda, bio i dodatni motiv kako roditeljima djece, tako i brojnim drugim građanima Tivta da posjete bazar i iz ruku malih i neodoljivih trgovaca, kupe poneku sitnicu, urađenu u duhu predstojećih božićnih i novogodišnjih praznika.
U ponudi je bilo svega od ukusnih domaćih kolača koje su spremile majke djece, preko maštovitih novogodišnjih ukrasa, čestitki, bižuterije, ukrasnih predmeta i sličnog, a djeca i njihove razredne starješine kao da su se takmičili u tome koje će odjeljenje imati veći, raznovrsniji, šareniji i veseliji štand. Učesnike bazara zabavljao je Šanta Panta a priređena je i nagaradna tombola za koju su premije obezbjedili tivatski privrednici i građani.
Prethodna dva dana slični bazari manjeg obima veoma uspješno su održani i u područnim odjeljenjima OŠ „Drago Milović“ u Gradiošnici i u Donjoj Lastvi.
© BokaNews, 2021
