Povodom osam decenija od stradanja članova Sreskog komiteta Kotor, delegacije Udruženja boraca NOR-a i antifašista iz Kotora, Tivta, Herceg Novog i Budve položile su cvijeće na spomenik u Mrčevcu.
Ovogodišnji domaćin bila je Opštinska organizacija Udruženja boraca NOR-a i antifašista Tivat, predvođena predsjednicom Jovankom Vujačić i njenim saradnicima. U svom obraćanju, Vujačić je podsjetila na kratak i tragičan životni put vođa ustanka u Crnoj Gori i Boki, koji su poginuli od strane četnika i fašističkog okupatora.
“Danas smo se okupili u Mrčevcu, ovom tihom ali ponosnom selu u srcu Tivta da se poklonimo sjenima četvoro naših heroja Niku Andjusu, Mihailu Ivanoviću, Borislavi Borki Zenović i omladincu Đuru Božinoviću. Ovdje se prije tačno 81 godinu dogodio zločin koji su izvršili fašistički saradnici. Narod Boke je tokom četvorogodišnjeg rata bio na strani NOB-a i dao snažan doprinos i otpor protiv fašizma. Upravo Mrčevac je bio partizansko uporište , mjesto sastajanja i donošenja odluka partizanskog rukovodstva. U periodu od 08.do 18 jula 1944. na čitavoj teritoriji Boke, Njemci zajedno sa četnicima su planirali kaznenu ekspediciju. Kao što niko nije mogao očekivati domaći izdajnici u dogovoru sa njemačkim okupatorom su opkolili i pod okriljem tame podlo i mučki ubili četvoro partizana. Ubijanjem ovih divnih ljudi stradao je zapravo Sreski komitet Kotora. Dali su svoje mlade živote za slobodu Crne Gore i Jugoslavije. Danas se sa pijetetom sjećamo na ove ljude.
Niko Andjus rođen 12.decembra 1912. u Tudurovicima, Sveti Stefan. Član KPJ od avgusta 1940.godine. Jedan je od organizatora oružanog ustanka 13. jula 1941. godine u Paštrovičima, politički komesar čete u Primorskom- partizanskom bataljonu koji se nalazi u sastavu Lovćenskog partizanskog odreda , zatim u lV Crnogorskoj proleterskoj brigadi i u ll Dalmatinskoj udarnoj brigadi. Poslije kapitulacije Italije , septembra 1943.godine upućen je u Boku na ilegalan rad gdje je politički radio na jačanju narodnooslobodilacke borbe. Proglašen je za narodnog heroja 27.novembra 1953.godine.
Mihailo Ivanović rođen u Doljanima kod Podgorice, tek je bio napunio 20.godina. Sa 16 godina postao je član SKOJ-a, a sa 18. godine član KPJ. U trinaestojulskom ustanku aktivno je učestvovao u pripremama i akcijama , a za tri godine borbe i teškog života i rada u Kučima i Boki izrastao u sposobnog omladinskog i partijskog rukovodioca , od sekretara partijske čelije do sekretara OK SKOJ-a i člana Okružnog komiteta partije za Boku.
Borislava – Borka Zenović sa 20 godina pala je u izdajničke ruke. Rođena je u Budvi, član SKOJ–a od 1941 godine, a KPJ od 1943. Početkom 13 – julskog ustanka aktivno radi za NOP u okupiranoj Cetinju.Uhapšena je od strane Italijana i od marta 1942. godine do septembra 1943. provela je u logorima Klos (Albanija) i Baru. Izlaskom na slobodu nakon kapitulacije Italije uključuje se u borbu i ubrzo postaje član Sreskog komiteta SKOJ-a. za Kotor.
Đuro Božinović je bio četvrta žrtva koja je stradala od ruke domaćih izdajnika.Rođen je u slobodarskom Mrčevcu 16.aprila 1921.godine , a cijelo vrijeme okupacije pomaže NOP i sarađuje sa ilegalnim partijskim radnicima. Zbog toga je hapšen u martu 1943 godine , proveo je u zatvoru , najprije u Tivtu a zatim u Kotoru gdje je ostao tri mjeseca. U okviru omladinske organizacije izvršavao je kurirske poslove i vršio obezbjeđenje i čuvanje ilegalaca.
Prilikom pogibije ovih mladih boraca ranjena je i Jane – Nana Božinović iz Mrčevca, član SKOJ-a od 1942 godine koja je zatvarana u Kotorski zatvor, a zatim na Mamuli i Prevlaci.
