Ljetnje računanje vremena biće završeno u noći između 28. i 29. oktobra pomjeranjem kazaljki za sat unazad.
Tako u nedjelju, 29. oktobra, kazaljke u 3.00 sata treba vratiti za jedan sat, na 2.00.
Ljetnje računanje vremena počinje poslednjeg vikenda u martu i traje do poslednjeg vikenda u oktobru.
Prelazak na ljetno i zimsko računanje vremena prvi put je zabilježen 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope radi uštede energija, jer se period dnevnog svjetla sa ranih jutarnjih sati “premiješta” na večernje.
Ljetno računanje vremena u bivšoj Јugoslaviji uvedeno je 27. marta 1983. godine. Od 2002. godine Evropska unija, kao i ostale zemlje u Evropi odredile su da početak ljetnjeg računanja vremena počinje poslednje nedjelje u martu i završava poslednje nedjelje u oktobru.
Pomjeranje kazaljki uvedeno je uz obrazloženje da se time “produžava” dan, omogućava ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.
Pojedini astronomi su protiv vještačkog “produženja” dana, jer smatraju da prirodu ne treba “mučiti”, makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
Poslanici Evropskog parlamenta, pozivajući se na sve više dokaza o negativnom uticaju pomjeranja sata dva puta godišnje, traže promjenu evropske direktive i ukidanje ljetnjeg računanja vremena
