U Crnoj Gori je prošle godine registrovano 116 samoubistava, saopšteno je iz Uprave policije.
Iz policije su kazali da se time učvršćuje zabrinjavajući bilans suicida u Crnoj Gori.
Kako su naveli, tokom 2022. godine registrovano je 126 samoubistava, 2021. godine 111, 2020. godine 109, a 2019. godine 100 samoubistava.
“Za samo prethodnih pet godina 562 osobe su sebi oduzele život u Crnoj Gori”, naglasili su iz policije.
Oni su istakli da je Crna Gora država koja i po podacima Svjetske zdravstvene organizacije (SZO) u posljednjoj deceniji prednjači po broju registrovanih samoubistava u odnosu na broj stanovnika.
“Uzroci ili pokretači su različiti, ali uglavnom je riječ o teškim zdravstvenim stanjima, socio – ekonomskim problemima, traumatičnim iskustvima, nesređenim porodičnim odnosima, i tako dalje”, naveli su iz policije.
Kako su kazali, iako na prvi pogled svako samoubistvo izgleda kao lični čin, uništavajući vlastiti život, osoba koja je sebi oduzima život dovodi u pitanje temeljnu vrijednost društva – ljudski život koji nije nadoknadiv.
Iz policije su istakli da to tu pojavu čini ozbiljnim društvenim problemom, posebno imajući u vidu razmjere koje uzima u crnogorskom društvu.
“U slučajevima suicida, Uprava policije može samo da bilježi statistiku jer dolazi na svršen čin, odnosno najčešće posljedično reaguje kroz preduzimanje uviđajnih i drugih procesnih radnji, uz sudjelovanje vještaka medicinske struke kojom prilikom se se konstatuje način i uzrok nastupljene smrti”, navodi se u saopštenju.
Ističe se da Crna Gora, nažalost, nema nacionalnu strategiju za borbu protiv suicida niti nacionalno tijelo koje bi sihronizovano preduzimalo korake u borbi protiv uzročnika suicida.
“Ove brojke upozoravaju da pojedinačni napori organa iz različitih nadležnosti (Uprava policije, Centar za socijalni rad, medicinske službe i drugi) ne mogu uticati na ključno – prevenciju mogućih uzročnika suicida”, kaže se u saopštenju.
Policija je pozvala sve aktere, a prevashodno donosioce odluka na najvišem državnom nivou, da prepoznaju taj fenomen kako bi kroz multisektorsku saradnju i kroz razvijenu inkluziju, uz učešće svih stručnih službi, nevladinog i medijskog sektora, kao i šire zajednice, sa posebnom pažnjom pristupili adresiranju tog društvenog problema.
