Ministarstvo poljoprivrede i ruralnog razvoja (MPRR) nema problem sa mnom i ostalim novinarima koji pišu o toj počasti, već sa štetočinom palmin surlaš koja prijeti da do te mjere uništi palme, da se to negativno odrazi na ambijentalni izgled primorskih gradova. Uz to, MPRR ima problem i sa istinom, ali to i nije novost kada je resor što ga vodi g. Petar Ivanović u pitanju, još tamo od ministrovih čuvenih hanoverskih dostignuća…
MPRR tako tvrdi da nije tačna moja teza da su „ostavili na cjedilu lokalne uprave“ da se same izbore sa problemom palminog surlaša. Neko je u tom resoru očito disleksičan kada takvo što može reći, u regovanju na tekst koji se temelji na zvaničnom dokumentu jedne od tih lokalnih uprava, a u pitanju je Izvještaj o stanju životne stedine sa Izvještajem o radu Zelenog tima Opštine Tivat, usvojen na sjednici SO Tivat krajem decembra prošle godine.
„Obzirom da je istekao Akcioni plan eradikacije i spriječavanja širenja crvenog palminog surlaša, koji je donijelo Ministarstvo poljoprivrede i ruralnog razvoja za period od novembra 2012.godine do novembra 2015.godine, a da novi Plan nije donešen, opštine će mjere sprovoditi zavisno od mogućnosti i namjere da spašavaju palme…“- stoji pored ostaloga u tom dokumentu. Ovo valjda svakom ko zna čitati, osim ljudi iz PR službe MPRR, znači da resor ministra Ivanovića nije odradio svoj dio posla – donošenje novog Plana za sistematski pokušaj spriječavanja širenja štetočinskog insekta. To što Opštine rade i mimo nepostojanja tog Plana pokazuje njihovu odgovornost prema sopstvenoj životnoj sredini, a što očito ne iskazuje MPRR koje se poziva na zakonske obaveze „držalaca bilja“.
Što se teze MPRR da su tivatske palme surlašem zaražene na način da je on „doletio“ iz Ulcinja i Budve, moram reći da sam više sklon da vjerujem prvo sopstvenim očima, a potom i „neimenovanim lokalnim stručnjacima“ koje MPRR u svom regovanju nipodaštava. Naime, svojim očima sam gledao primjerke palmi uveženih za potrebe Porto Montenegra kako mjesecima i godinama propadaju i suše se dok još nisu bile posađene u marini, već su u velikim posudama sa zemljom bile privremeno uskladištene na prostoru gdje se danas gradi objekat „Regent Pool Residences“. Isto tako, svojim sam očima vidio da su u Tivtu prvo štetočine identifikovane na uveženim palmama u Porto Montenegru, a tek onda su se proširile na domicilne, što vjekovima rastu na okolnom prostoru. Čudno zar ne, tim prije što su domicilne palme na prostoru južno od Porto Montenegra, bile mnogo bliže surlašima što su, po MPRR, u Tivat doletjeli iz Ulcinja i Budve ? Zanimljivo je da je to u decembru 2014 vidjela i Fitosanitarna uprava MPRR koja je tada održala sastanak sa nadležnima u Opštini Tivat i Porto Montenegru i saopštila da „postoji sumnja na prisustvo crvenog palminog surlaša u opštini Tivat-Porto Montenegro” da bi šest mjeseci kasnije i zvanično proglasila “zaraženo područje koje obuhvata sam Porto Montenegro i njegovu najbližu okolinu u krugu poluprečnika 1 kilometar.” Biće da su domicilni ulcinjsko-budvanski surlaši pohitali da budu fancy, pa su napali prvo “luksuzne palme” u elitnom nautičkom centru, prije nego što su sletjeli i počeli se hraniti, fizički im bližim, domaćim palmama ? Ili su ipak možda, stigli iz inostranstva sa loše pregledanim uvoznim palmama što sada krase obalu Porto Montenegra i tu i tamo, bivaju posječene jer su im krošnje gnijezda surlaša ? Interesantno MPRR sada u reagovanju tvrdi da je “uvoz palmi za potrebe Porto Montenegra počeo 2008”, a u prijašnjim odgovorima za koje kažu da ih ja ignorišem naveli su sledeće:
“Registrovani uvoznici, a ne „Adriatic Marinas Porto Montenegro“, uvezli su za potrebe ove kompanije 118 palmi Phoenix Canariensis iz sledećih zemalja: Urugvaj, Španija, SAD i Italija. Navedeni broj palmi uvežen je u periodu 2009-2015 godina.“
Dakle, postavlja se pitanje da li MPRR ne govori istinu kada daje odgovore ili kada reaguje na novinske tekstove koji ih pogađaju. Znajući kredibilitet ljudi koji vode to ministarstvo još od njihovih hanoverskih vremena kada je i počeo uvoz palmi za Porto Montenegro, inkliniram zaključku da uvijek samo prosipaju perje.
Siniša Luković
novinar
