U Galeriji Josip BepoBenković u utorak 9.oktobra u 19 sati biće upriličena izložba slika i crteža tri umjetnice Jelene Andabake, Tamare Osmajlić i Vesne Sekulić.
Izložbu će otvoriti kustos galerije Josip Bepo Benković Jasmina Žitnik, koja je u predgovoru kataloga ove izložbe zapisala“ …..Umjetnički svetovi ove tri umetnice čine likovni triptih sastavljen od tri umetnička sveta povezana ne toliko formalnim ( oblikovnim ) svojstvima koliko intimističkim sržima. Dakle, tri umetnice izgrađuju svoje osobene likovne svetove, ali u osnovi njihovoj je jedno veoma lično, žensko pismo.“
Predsjednik OO Nove srpske demokratije Tivat Savo Klakor, tivatskoj policiji predao je krivičnu prijavu protiv nepoznatog počinioca – autora i onih koji su prije nekoliko dana Tivat oblijepili plakatima „Nikad više 1918“.
Na anonimnom plakatu dominirila je fotomontaža srpske vojske iz Prvog svjetskog rata i likovni prikaz popaljenih sela i unesrećenih, vojnički grb crnogorske vojske iz tog perioda i slogan tzv. Božićne pobune „Za pravo, čast i slobodu Crne Gore“. Nepoznati autori plakata na njima su naveli i brojčane podatke o masovnim žrtvama navodnih zločina koje su prije 100 godina u Crnoj Gori počinile trupe Vojske Kraljevine Srbije i pripadnici Jugoslovenskog odreda srpske vojske. Pored ostaloga, oni su napisali da je “u nemilosrdnoj odmazdi i represiji nad narodom Crne Gore počinjenim od strane Srbije, njene vojske, žandarmerije i domaćih izdajnika u njenoj službi, zbog aktivnog otpora okupaciji i aneksiji svoje domovine, jedne od najstarijih balkanskih država, između decembra 1918. i avgusta 1929. godine, u vrtlogu pakla i smrti nestalo je nekoliko hiljada ljudi.”
Plakati na kojima je pisalo „100 godina od zločina i sramote bijelog terora – Nikad više 1918.“ izazvali su uznemirenje kod pripadnika srpskog naroda u Tivtu, a bili su nalijepljeni na stubu za oglašavanje ispred same zgrade Opštine Tivat i kod zgrade Centra za kulturu. Nakon dva dana od postavljanja, njih je skinula Komunalna policija, a iz Odjeljenja beznbjednosti Tivat tada su kazali da će pokrenuti istragu jer u sadržaju plakata ima elemenata biča krivilnog djela koje se goni po službenoj dučnosti.
Policija do danas nije saopštila da li je bilo rezultata te istrage i jesu li otkriveni autori spornog plakata.
Stoga je šef OO Nove Tivat danas policiji prijavu predao krivičnu prijavu protiv N.N. lica, pozivajući se na odredbe Krivičnog zakona Crne Gore kojim su predviđene kazne od šest mjeseci do pet godina zatvora za onoga „ko izaziva i raspiruje nacionalnu, rasnu ili vjersku mržnju, razdor ili netrpeljivost među narodima ili etničkim zajednicama koje žive u Crnoj Gori“.
Klakor je kazao da su mu u tivatskom OB rekli da će prijavu poslijediti Osnovnom državnom tužilaštvu u Kotoru koje će procijeniti ima li ili nema osnova za pokretanje krivičnog postupka.
Neću otkriti toplu vodu kada ustvrdim da su turbofolk i mediji koji su tu muziku devedesetih godina prošloga stoljeća napadno promovisali bili desna ruka tadašnjih vladajućih režima u Srbiji i Crnoj Gori u održavanju istih na vlasti. Možda je pretjerano reći da je turbofolk bio svjestan projekat i proizvod Miloševićevog establišmenta, ali- kad se već pojavio- tehnolozivladavine u okviru Miloševićevog režima itekako su umjeli da ga iskoriste u skretanju pažnje masama sa ozbiljnih problema koji su tada potresali društvo. Turbofolk (u kome zapravo ponajmanje ima elemenata izvornog folka)- nakazni muzički mutant nastao sintezom orijentalnog ritma i zvuka, rock rifova, prostačko-stupidnih tekstova i isto takvih spotova- pokazao se kao odlično sredstvo za amortizaciju nezadovoljstva velikog broja ljudi, nezadovoljstva uzrokovanog niskim standardom i uopšte lošim kvalitetom života tih godina.
Kad je poslije promjene režima u Srbiji 5. oktobra 2000. godine TV Pink- glavni emiter turbofolka i sličnih programskih sadržaja- nesmetano nastavila postojati i emitovati program, onima malo inteligentnijim bilo je jasno da od suštinskih društvenih promjena neće biti ništa i da i novom srbijanskom režimu- budući da, kako se kasnije i vidjelo, nije imao namjeru sprovoditi korjenite reforme društva- trebaju isti mehanizmi manipulacije kao i onom koji je srušio i naslijedio. A kad su se nekoliko godina kasnije- opet najprije na Pink TV- pojavili i rijalitiji, i onima sasvim prosječno inteligentnim bilo je jasno da manipulacija i zatupljivanje širokih narodnih masa primitivnom zabavom obogaćuju svoje forme. Budući da je Pink TV i tada emitovala svoj signal i izvan Srbije, zatupljivanje naroda primitivnozabavnim sadržajima koji su se emitovali na ovoj televiziji bilo je korisno i vladajućim režimima u drugim državama ex SFRJ. Jer- uprkos brojnim međusobnim antagonizmima- svi ti režimi imaju jednu bitnu zajedničku crtu: svi zaziru od korjenitih društvenih i ekonomskih reformi i svi pokušavaju održati društveni status quo; drugim riječima, to zapravo znači da ti režimi funkcionišu tako što legitimizuju užasno i nepravedno socijalno raslojavanje nastalo devedesetih godina prošloga stoljeća favorizujući one koji su se u tom raslojavanju enormno obogatili.
(Nikad priznata) uzajamna veza turbofolka i vladajućih režima u Srbiji i Crnoj Gori nije, međutim, i jedina poveznica između- nazovimo je tako- određene vrste novokomponovane muzike nastale poslije 1990. godine i nekih njenih izvođača, sa jedne strane,i političkih karijera aktuelnih predsjednikâ Srbije i Crne Gore, Aleksandra Vučića i Mila Đukanovića, sa druge. Postoji, naime, jedna zanimljiva analogija između evolucije stvaralaštva jednog, npr. Miroslava Pržulja, poznatijeg po umjetničkom imenu Lepi Mića i Baje Malog Knindže i političke evolucije Aleksandra Vučića i Mila Đukanovića, analogija koja, mislim, dosad nije bila uočena. Na što mislim kad ovo kažem? Pokušaću to eksplicirati u redovima koji slijede. Evo muzičke evolucije Lepog Miće: 1989. godine- dakle neposredno pred početak građanskog rata u bivšoj SFRJ, ali još uvijek u vrijeme mira i (relativnog) prosperiteta- Lepi Mića objavljuje album pod nazivom Rulet sreće. Pjesme na tom albumu imaju sljedeće nazive: „Rulet sreće“, „Poljubac“, „Ti si lijepa, djevojko“, „Ti si moje toplo ljeto“, „Lijepa Mara“, „Djevojački nemir“, „Bombona“, „Kad se sjetim Bosne“. 1990. godine- kad se početak raspada SFRJ i rata na ovim prostorima već uveliko mirišu, ali još uvijek nisu počeli- Lepi Mića izdaje album Sad kad se rastajemo. Pjesme na tom albumu nose sljedeće nazive: „U ovom gradu“, „Sve se vrti u krug“, „Garo moja“, „Živim kao pijanica“, „Bitanga i princeza“, Da li znaš, da li znaš?“, „Sada kad se rastajemo“, „Vrati se, vrati se“. Autor ovih redova priznaje da nije slušao pomenute pjesme (niti ima namjeru), ali iz njihovih naslova vidljivo je da je u pitanju tematika tipična za folk muziku; to će reći da je u pitanju primitivno izražavanje ljubavi i neke vrste nostalgije i samosažaljenja. 1992. godine počinje rat u Bosni i Hercegovini, a sa početkom rata dolazi i do radikalne promjene tematike pjesama Lepog Miće. Te 1992. godine Mića objavljuje album Krvava svadba, na kojem se pjesme: „Balada o Radovanu“, „Gora Romanija“, „Hercegovino naša“, „Krvava svadba“, „Ratkova vojska“, „Republika Srpska“, „Srbin svoje izgubiti neće“, „Srbin svoje ne da“. 1993. i 1994. godine- dokrat u BiH bjesni punim intenzitetom- Lepi Mića izdaje još dva albuma sa pjesmama (kvazi)patriotsko-šovinističko-ratnomotivatorske tematike: 1993. godine album Pravoslavcii 1994. godine album Gdje cvjetaju božuri. 1995. godine, međutim, dolazi do političkog preokreta; Milošević, Tuđman i Izetbegović stavljaju svoj potpis na Dejtonski sporazum, kojim se zaključuje rat u BiH. A 1996. godine Lepi Mića izdaje novi album:Ženo plave kose. Pjesme na ovom albumu nose sljedeće nazive: „Ženo plave kose“, „Kome da kažem“, „Ti si meni“, „Voleću te“, „Samo suze briši“, „Kad bi tvoje usne“, „Znam, dobro znam“, „Gubitnik“. Dakle, vrijeme rata je prošlo i Mića se sada vraća predratnoj, ljubavno-nostalgičnoj, tematici. Muzički opus Baje Malog Knindžetematski je ujednačeniji od opusa Lepog Miće u smislu da kod njega nema mnogo odstupanja od (kvazi)patriotsko-nacionalističke tematike. Pa ipak, poslije niza albuma (kvazi)patriotsko-nacionalističko-ratnohuškačke tematike izašlih od 1991. do 1994., i Baja Mali Knindža 1994. godine- u vrijeme relativnog mira na teritoriji bivše Republike Srpske Krajine- objavljuje album Kockar bez sreće. Na ovom albumu su sljedeće pjesme iz čijih je naslova jasno o kojoj tematici se radi: „Prošli su moji vozovi“, „Htjeo bi negdje da odem“, „Ko je ljubio, taj ne ljubi više“, „Stari bagrem“, „Kockar bez sreće“, „Večeras dame biraju“, „Nemoj me lagati, mila“, „Ona ne stanuje tu“. Kad su ova dva kantautora u pitanju, sama od sebe nameće se sljedeća zakonitost: njihov opus (bio) je u direktnoj vezi sa društvenim zbivanjima i trendovima devedesetih godina na određenim teritorijama bivše SFR Jugoslavije. Dok je na tim teritorijama bjesnio rat, a nacionalizam i kvazipatriotizam bili u trendu, tematika njihovih pjesama bila je nacionalističko-ratnohuškačka. Kad bi rat prestao ili se smirio, odmah je dolazilo do okretanja provjereno slušanoj ljubavnoj tematici i tematici žaljenja nad samim sobom i svojim promašenim životom (što pogotovo, kako vidimo iz gore navedenog, vrijedi za Lepog Miću). Dakle, muzički opus i tematika pjesama ove dvojice uveliko su zavisili od volje gospodara rata (i mira) na ex SFRJ prostorima početkom devedesetih godina prošloga stoljeća i od političko-društvenih trendova koje su isti diktirali. A podsjetimo se: i aktuelni predsjednici Crne Gore i Srbije- premda nisu bili na samom vrhu hijerarhije gospodara rata i ratnih huškača u Srbiji i Crnoj Gori- u to su vrijeme bili na strani politike koja se priklonila Miloševićevom modelu rješavanja srpskog pitanja u Hrvatskoj i u BiH te uopšte međunacionalnih problema na teritoriji bivše SFRJ. Razlika je samo u tome što je aktuelni predsjednik Crne Gore i tada bio na vlasti, a aktuelni predsjednik Srbije nije.
No, kao što jedne vanjske sile mijenjaju trendove u muzici, tako neke druge vanjske sile mijenjaju i trendove u zapadnobalkanskoj politici. Aktuelni predsjednik Crne Gore 1997. godine- pošto su crnogorsko društvo i sistem vrijednosti u Crnoj Gori već uveliko bili ruinirani sankcijama UN-a i njihovim posljedicama, te nezdravim socijalnim raslojavanjem ljudi na prebogate i presiromašne- shvatio je da nacionalizam i ratnohuškačka politika više nisu u trendu i naprasno je postao vjernik nove religije- evropejstva i evroatlantskih integracija. To isto- doduše mnogo godina poslije aktuelnog predsjednika Crne Gore- shvatio je i aktuelni predsjednik Srbije, i od nepokolebljivog borca za granice Srbije na liniji Karlovac-Karlobag-Ogulin-Virovitica postao je nepokolebljivi borac za ulazak Srbije u Evropsku Uniju. Sve je, dakle, pitanje trenutnog trenda- kako kod Lepog Miće i Baje Malog Knindže, sa jedne strane, tako i kod aktuelnih predsjednika Crne Gore i Srbije, sa druge. Trend je sve, iskrene ideje i ideologija ništa. Kao što Lepi Mića u mirnodopsko doba pjeva ljubavne pjesme, a u ratno doba ratnohuškačke, tako su i aktuelni predsjednici Crne Gore i Srbije u jednom periodu svoje karijere- onda kad je to u trendu- nacionalisti koji izoluju svoje narode od čitavog civilizovanog svijeta, a u drugom periodu svoje karijere- nedugo poslije onog prvog- kosmopoliti koji se beskompromisno zalažu za evroatlantske i sve ostale integracije. Po tom pitanju, nema nikakve razlike između ovih pjevača i ove dvojice političara; štoviše, analogija je opako potpuna.
Na kraju, možemo se samo zapitati gdje bismo kao narodi i države danas bili da- umjesto sa Lepim Mićom i Bajom Malim Knindžom- između aktuelnih predsjednika Crne Gore i Srbije, sa jedne strane, i muzičara, sa druge, možemo povući paralelu npr. sa stvaralaštvom jedne „Ekaterine Velike“ ili jednog „Laibach-a“, tj. sa njihovom tematskom ozbiljnošću i dubinom i njihovom tematskom dosljednošću. Takva pitanja, nažalost, uzaludno je postavljati zato što odgovori na njih spadaju u domen čiste fikcije. Jednostavno, takva blagodat izgleda da nam kosmički i/ili sudbinski nije suđena.
Cijeli iduća sedmica na većem većini dijelu Jadrana biće pretežno sunčana te iznad prosječno topla, kao malo koja u ovom dijelu oktobra najavljuju meteorolozi.
Severe Weather Europe javlja kako će u drugoj polovini sljedeće sedmice temperature u većem dijelu Evrope biti 7 do 10 stepeni više od prosjeka.
U Francuskoj bi mogle doseći i 30 stepeni, dok bi u Španiji moglo biti i preko 30. Ekstremno toplo moglo bi biti i u Skandinaviji.
Ostvare li se dugoročne prognoze barem prosječne temperature mjeseci do kraja godine, što je sve izglednije, srednja temperatura cijele 2018. godine bit će među najvišima u istoriji mjerenja, a ponegdje vjerojatno i najviša.
Ponedjeljak:
U južnim i centralnim predjelima malo do umjereno oblačno sa dužim sunčanim intervalima i uglavnom suvo vrijeme. Na sjeveru promjenljivo oblačno, od sredine dana mjestimično kiša, a ponegdje moguć i kratkotrajan pljusak praćen grmljavinom. Vjetar slab do umjeren, uglavnom sjevernih smjerova. Jutarnja temperatura vazduha od 5 do 16, najviša dnevna 15 do 27 stepeni.
Utorak:
Pretežno sunčano, uz slab do umjeren razvoj oblačnosti, a u popodnevnim satima, prvenstveno u planinskim oblastima, tek ponegdje moguća krakotrajno kiša ili pljusak praćen grmljavinom. Ujutru, na sjeveru, po kotlinama magla ili niska oblačnost. Vjetar uglavnom slab do umjeren, sjevernih smjerova, na krajnjem jugoistoku, krajem dana i tokom noći, umjeren do pojačan. Jutarnja temperatura vazduha od 7 do 17, najviša dnevna 16 do 28 stepeni.
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale - foto Boka News
1 od 11
Umjetnicki prikaz bitke kod Lepanta
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Model galije SVETI TRIPUN KOTORSKI
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Bitka kod Lepanta - Sveta misa za stradale
Povodom blagdana Gospe od Krunice i 447. godišnjice čuvene pomorske bitke kod Lepanta (7.oktobar 1571. god), u kotorskoj katedrali Svetog Tripuna danas je održano molitveno sjećanje i sveta misa za duše svih Kotorana, Peraštana, Bokelja i svih stradalih u toj bici.
Svetu misu prevodio je generalni vikar Kotorske biskupije don Anton Belan, koji je kazao da je katedrala Svetog Tripuna posebno vezana za dvije značajne bitke koje su se dogodile u 16. i 17. stoljeću, jedna na moru kod Lepanta (1571. god), druga na kopnu kod Beča (1683.god), kada je poražena vojska Osmanskog Carstva.
„Ove bitke bile su presudne u oblikovanju i očuvanju u ono doba uglavnom kršćanske Europe. Bitka kod Lepanta dogodila se na današnji dan, bila je također nedjelja, a u njoj je učestvovala i kotorska galija „Sveti Tripun Kotorski“ sa oko 250 veslača, vojnika, sa zapovjednikom Jeronimom Bizantijem. Sa istočne jadranske obale takvih galija u sklopu Mletačke flote bilo je sedam. Neke su izgubile najveći dio posade, a kotorska galija nažalost izgubila je svu svoju posadu. Danas se sjećamo ne samo poginulih Kotorana, Peraštana, Bokelja već svih poginulih, i onih koji su pobjedili i onih koji su poraženi.
Ova katedrala vezana je za bitku kod Lepanta sa imenom galije „Sveti Tripun Kotorski“, a sa bitkom kod Beča zbog križa koji se čuva u ovoj katedrali kojim je Marko D’ Aviano kapucin blagoslovio vojsku poljskog kralja Jana III Sobieskog koja je pošla u pomoć Beču“ – kazao je don Belan.
Bitka kod Lepanta – Sveta misa za stradale
On se zahvalio svima na liturgijskom zajedništvu, a posebno članovima i admiralu Bokeljske mornarice, hodočasnicima iz Zagreba i Slovenije, članovima mješovitog hora “Adoramus” iz Ljubljane, predstavnicima HGD-a Crne Gore i Pomorskog muzeja CG koji su postavili vijenac na ploči koja komemorira Lepantsku bitku.
/M.M./
Pobjednici Lepantske bitke duboko utkani u temelje hrišćanske Evrope
Umjetnicki prikaz bitke kod Lepanta
Naime, 7.oktobra 1571. kod Lepanta (današnjeg Naupaktosa u Grčkoj) odigrala se najveća pomorska bitka brodova na vesla i jedra u istoriji, a u kojoj su se sukobile hrišćanska, tzv flota Svete Lige i islamska, flota Osmanlija. Na obje strane učestvovalo je preko 500 galija i više od 150 hiljada mornara i vojnika na brodovima, a hrišćani predviđeni plemićem Don Huanom od Austrije, pobijedili su moćnu tursku flotu admirala Ali-paše.
O kakvom je žestokom boju bila riječ, potvrđuje i podatak da se tu na jednom mjestu našlo čak oko 90 odsto svih ratnih brodova koji su tog dana plovili Mediteranom. Nakon odlučne borbe koja je po pisanju hroničara, ostavila i more crveno od krvi, uništeno je 83 odsto svih turskih brodova i skoro polovina vojnika i mornara na njima. Uništeno je ili zarobljeno 117 turskih galija, a Turci su imali i oko 25 hiljada mrtvih i 7,5 hiljada zarobljenih mornara, naspram 14 stradalih hrišćanskih galija sa 10 hiljada mrtvih i 2,5 hiljada ranjenih boraca. Od poraza doživljenog kod Lepanta, Turci se kao pomorska sila, više nikada nisu oporavili.
Jedan od najblistavijih trenutaka u bogatoj bokeljskoj pomorskoj prošlosti bilo je učešće kotorske galije „San Trifone di Cattaro“ („Sveti Tripun Kotorski“) u Lepantskoj bici. Naime, jadranski gradovi od Kopra do Kotora opremili su i poslali u bitku ukupno osam svojih galija koje su se borile u floti Svete Lige, sastavljenoj od ratnih brodova pape, Venecije, Đenove i Španije. U floti Svete Lige bilo oko 88 hiljada mornara i vojnika, te ukupno 208 galija iz grčkih komuna sa Krita, Kefalonije, Levkasa i Krfa, galija jadranskih komuna, brodova sa Sicilije, iz Napulja, galija Savoje, ratnih brodova Đenove, Malte, Španije i 12 papinih galija. Među njima bila je galija “Sveti Tripun Kotorski” sa 175 članova posade i kapetanom, kontom Jeronimom Bizantijem, a naš ratni brod posebno se istakao herojstvom posade i vještinom svog zapovjednika.
Naime, nakon što je nesmotrenošću dijela đenoveških galija na čelu sa čuvenim admiralom Andreom Doriom koji je odveslao i odjedrio previše na jug, stvorena velika rupa na južnom krilu flote Svete Lige, galija “Sveti Tripun Kotorski” zajedno sa galijama Raba i Trogira i još desetak mletačkih galija, samoinicijativno je popunila zjapeću prazninu kroz koju je trećina turske flote pokušala proboj i opkoljavanje glavnine snaga Svete Lige.
Model galije SVETI TRIPUN KOTORSKI
Tu rupu samoinicijativno su odlučili zatvoriti kapetani Jeronim Bizanti iz Kotora, Ivan Dominis sa Raba i Kristofor Lučić iz Trogira i njihove kolege iz Venecije. To je međutim, bila praktično samoubilačka odluka – oni su zaista uspjeli da zaustave turski prodor i dok su se Turci bavili njima, hrišćanima je pristiglo pojačanje iz centra, ali nažalost prekasno za neke naše ljude. Oni su zbog svog herojstva platili stravičnu cijenu – galija “Sveti Tripun Kotorski” potopljena, poginula je čitava njena posada na čelu sa kapetanom Jeronimom Bizantijem, na rabskoj galiji bila je svega šačica preživjelih, na galiji Trogira bilo je oko 160 mrtvih. Posebno su bokeljski pomorci sve zadivili svojim herojstvom jer je galija “Sveti Tripun Kotorski” izdržala istovremeni napad čak osam turskih brodova, a na jednog mrtvog bokeljskog mornara stradalo je sedam do osam Turaka.
“To govori o strahoti koju su ti ljudi prošli, ali da njih nije bilo povijest bi sigurno bila drugačija – turski proboj bi uspio, bitka bi pukla na tom najslabijem dijelu hrišćanskog fronta i cijela istorija zapadnog Mediterana vjerovatno bi bila mnogo drugačija od ove koju poznajemo. Sam Jeronim Bizanti je nakon pogibije bio je slavljen kao veliki junak u Boki, cijeloj Dalmaciji i savezničkoj floti”- kaže istoričar dr Tonći Tadić iz Hrvatske, koji je temeljito proučavao bitku kod Lepanta i ulogu ljudi iz krajeva bivše Jugopslavije u njoj. Naime, posadama od ljudi iz tadašnje Dalmacije koja se prostirala od Spiča u današnjoj Crnoj Gori do Raba u Hrvatskoj, bilo je popunjeno čak 19 galija koje su se kod Lepanta borile u floti Svete Lige.
Pored kompletne posade galije “Sveti Tripun”, Bokelji kao žrtvu za pobjedu Svete Lige u ovoj istorijskoj bici, priložili i živote čak sedam od 12 najstarijih sinova najuglednijih porodica iz Perasta koji su po tradiciji, obavljali dužnost čuvara savezničke zastave uz mletačkog admirala Sebastiana Venijera, na komandnom brodu flote Svete Lige.
Iz Kotorske Biskupije poručili su da su “pobjednici Lepantske bitke duboko utkani u temelje hrišćanske Evrope.”
U Kotoru trenutno boravi 1.904 turista što je 37% više u odnosu na isti period prošle godine.
Kako je saopšteno našem portalu iz Turističke organizacije, tokom prvih osam mjeseci, u Kotoru je boravilo 37.457 turista, što je 40% više u odnosu na isti uporedni period prošle godine. Ostvareno je 98.115 noćenja, što je za 66% više.
I u segmentu izletničkog turizma bilježi se bolja posjeta, o čemu svjedoče podaci da je od početka godine do kraja septembra, Kotor posjetilo 401.422 izletnika, što je 6% više u odnosu na isti uporedni period prošle godine.
Kotor – foto boka News
Bedeme je od 24. aprila do 30. septembra posjetilo 131.958 turista, a u istom periodu prošle godine 170.640.
Kada je u pitanju nautički i kruzing turizam, u kotorsku luku je do kraja septembra uplovilo 316 kruzera, što je 8% manje u odnosu na lani, dok je broj putnika koji su stigli kruzerima 359. 499, što je manje za 15%.
Kotor – foto Boka News
Jahti je od početka godine do 1.oktobra uplovilo 1595 što je za 6% manje u odnosu na prošlu godinu, dok je broj putnika na jahtama manji za 8%.
Lokalitet Rimski mozaici u Risnu bilježi veću posjetu i do kraja septembra ga je obišlo preko 37.233 turista, što je za 5% više nego prošle godine.
Uz mediteranski zvuk, bogat kulturno – zabavni program, ribu, vino i pivo, sinoć se ispred zidina Staroga grada u Budvi održala tradicionalna ribarska fešta na primorju – 53. “Dan širuna”.
Pučkom feštom, koja se već više od pola vijeka tradicionalno organizuje u Budvi turizma, zvanično je spuštena zavjesa na ovogodušnju ljetnju sezonu u metropoli turizma.
Više stotina posjetilaca zabavlja se uz program za koji se pobrinula Turistička organizacija Budve i Klub za sportski ribolov“ Širun“, koji je prije pola vijeka osnovao ovu atraktivnu feštu.
Program je počeo u 16.30 časova defileom Gradske muzike Budve i NVO „Feštađuni“.
Uslijedio je dječji i omladinski program u okviru kojeg su nastupili Škola za osnovno muzičko obrazovanje, Predškolska ustanova „Vini Pu“, Gimnastički klub „Budva“, časopis za djecu i omladinu „Krug mladih“, Rock sastav „Avis“ i brojni solisti.
Dan Širuna foto V.L.
Mještani i posjetioci, koji su došli da isprate ovogodišnju sezonu, mogli su besplatno degustirati ribu, vino i pivo. Riba se priprema na punktovima ispod bedema, a brojni posjetioci u redovima su čekli kako bi okusili ribu po kojoj nosi ime ova tradicionalna manifestacija.
Organizatori su pripremili 1.500 kilograma ribe, 1.000 litara vina i 500 litara piva.
Nastupila je ženska vokalna grupa „Harmonija“, uz igrokaz „Feštađuna“. Svakako tu su bile i neizbježne sportske igre skidanje pršuta sa grede u gradskoj luci, igre na bini, potezanje konopa ispred bine.
Goran Karan u Budvi
Koncert je imao i folklorni ansambl KUC „Stefan M. Ljubiša“ i klapa „Jedinstvo“ iz Bara.
Zvijezda ovogodišnje pučke fešte je bio Goran Karan.
Zbog zaduženja Crnogorskog elektroprenosnog sistema (CGES) kod Njemačke banke za razvoj (KfW), u iznosu od 20 miliona eura za gradnju elektroenergetske infrastrukture na Luštici, biće založena zgrada CGES-a na atraktivnoj lokaciji preko Morače u Podgorici, zemljište, ali i druga različita oprema.
Akcionari CGES-a na skupštini zakazanoj 31. oktobra razmatraće ovu odluku. Detaljan pregled dijela imovine kompaniji koji će biti predmet zaloge, akcionarima će sa materijalom za predstojeću skupštinu biti dostupan najvjerovatnije od 11. oktobra.
Elektroenergetska infrastruktura potrebna je prevashodno zbog razvoja turizma na ovom poluostrvu.
“CGES je na osnovu Zakona o budžetu Crne Gore za 2018. godinu (član 10, stav 3, tačka 1), uputio zahtjev za izdavanje državne garancije Ministarstvu finansija, i u skladu sa istim članom ovog zakona, kao sredstvo obezbjeđenja za navedeni kreditni aranžman sa Njemačkom razvojnom bankom (KFW), dao predlog kolaterala koji se sastoji od imovine koja je u stoprocentnom vlasništvu kompanije, u vrijednosti od 20.018.514 eura, na koji smo dobili saglasnost ove institucije”, saopšteno je “Vijestima” iz CGES-a.
Na osnovu odluke redovne Skupštine akcionara CGES-a od 26. juna 2018. godine, kojom se odobrava zaduženje od 20 miliona eura za finansiranje elektroenergetske infrastrukture na poluostrvu Luštica, CGES je sa Njemačkom razvojnom bankom, kako su navodi, “usaglasio kreditni sporazum u navedenom iznosu, po veoma povoljnim uslovima”.
“Projekat izgradnje trafo-stanice 110/35 kV “Luštica” i njeno povezivanje na prenosnu mrežu, dio je usvojenog investicionog plana koji je odobren od strane Regulatorne agencije za energetiku. Realizacijom ovog projekta, dobićemo, pored ostalog, značajno veći nivo sigurnosti i pouzdanosti napajanja električnom energijom cjelokupnog regiona. Sam projekat će usloviti razvoj turizma na području Luštice, čime se može konstatovati da se očekuje velika socio-ekonomska dobit, kako države, tako i tog dijela primorja”, zaklučili su iz CGES-a.
Ove sezone ćemo imati oko 60 kilometara skijaških staza, dok će kapacitet čitavog prostora biti 250 kilometara, kazao je ministar održivog razvoja i turizma Crne Gore Pavle Radulović.
On je na poslovnom ručku koji je u petak organizovala Američka privredna komora (AmCham), ukazao da se na prostoru Bjelasice trenutno izvode ozbiljni radovi, gdje ulaganja iznose više od 70 miliona eura, pišu Vikend novine.
“Radi se na pristupnoj infrastukturi na Cmiljači i Žarskom, a otvara se tunel prema Beranama. Očekujem da stavimo u funkciju ove zime i Kolašin 1600”, naveo je Radulović, dodajući da sjever države postaje turistički sve atraktivniji i posjete tom regionu rastu dvocifrenim procentima.
Kako je kazao, vjeruje da će se na pravi način valorizovati ljepote tog dijela zemlje.
“Interesantno je da mnogi naši gosti poznaju mnogo bolje sjever nego domicilno stanovništvo”, rekao je Radulović.
Ministar smatra i da ćemo prvom sekcijom auto-puta biti više nego konkurentni bilo kom evropskom ski-centru. Na rast i razvoj turističkog sektora, kako je doidao, mogli bi uticati novi modeli poslovanja koji su postojali u nekim prethodnim zakonskim rješenjima, ali nijesu bili u potpunosti jasni, kao što su kondo i integralni hoteli.
U Hrvatskoj je u prvih osam ovogodišnjih mjeseci ostvareno 451 kružnih putovanja, što je 4,6 posto više nego u istom lanjskom razdoblju, pokazuju podaci DZS-a.
Na tim je brodovima bilo gotovo 686.000 putnika, što predstavlja rast od 12,5 posto u odnosu na prvih osam mjeseci prošle godine. U Hrvatskoj su boravili 927 dana, ili 3,8 posto manje nego u istom lanjskom razdoblju.
U hrvatske je morske luke, ističu u DZS-u, u prvih osam mjeseci 2018. godine uplovilo ukupno 61 stranih kruzera. Od 451 kružnog putovanja, koje su ostvarili, najviše ih se odvilo pod zastavama Bahama (113), zatim Malte (103) i Paname (79), kao i Italije (56) i Bermuda (29), pokazuje službena statistika.
Većina kružnih putovanja ostvarena je na području Dubrovačko-neretvanske i Splitsko-dalmatinske županije. Najposjećenije destinacije kruzera bili su Dubrovnik, s 346 posjeta, Split, sa 186 posjeta, i Zadar, s 83 posjeta, zaključuju u DZS-u.
