Nakon burnog perioda za opštinu Tivat, nakon poslednjih lokalnih izbora, ustanovljena je stabilna vlast u gradu i što je najvažnije usvojen budžet za 2023. godinu koji je rekordan a koji je projektovan na preko 24 miliona eura, kazao je prvi čovjek grada Željko Komnenović.
On je podsjetio da ni predstavnici opozicije nijesu imali primjedbi tokom njegovog izglasavanja te da su u ovoj godini planirana kapitalna ulaganja na teritoriji opštine te da su za tu namjenu u budžetu opredijeljena sredstva od 14 miliona eura.
„Kao prvi čovjek grada mogu reći da su se stekli su uslovi da se izborimo za ono što smo obećali građanima a to je da ta sredstva iz budžeta ostanu u Tivtu i da se urgentno utiče na poboljšanje lokalne infrastrukture koja ima manjkavosti na brojnim poljima. Najurgentnije je stanje na školskim objektima u gradu o čemu sam i ranije obavještavao javnost. To je posledica višedeceniskog zapostavljanja te oblasti u gradu ali I činjenica da je Tivat jedna od rijetkih opština u CG koja ima pozitivan prirodni priraštaj”.
On je ukazao načinjenicu da OŠ Drago Milović ima preko 1800 đaka te da je teško organizovati nastavu u školi koja je projektovana za nastavu za 600 đaka i dodao da se ovaj problem može prevazići jedino gradnjom novog školskog objekta.
“Tivat će svakako u najskorije vrijeme dobiti novu školu u Radovićima gdje se gradi i područno odjeljenje Muzičke škole i vrtić a investitor će prema najavama vrlo brzo biti uveden u posao. Neophodni su i novi kapaciteti vrtića i Srednje škole ali, iako apsurdno, potreban je i potpuno novi objekat Dnevnog centra za djecu sa posebnim potrebama. Postojeći objekat , koji je otvoren prije samo dvije godine, već je nedovoljan da primi sve štićenike kojima je neophodan i već sada ne nudi adekvatnu uslugu”.
Urgentan je, kaže on i problem rješavanja saobraćaja u gradu a posebno je važna izgradnja bulevara Jaz – Aerodrom Tivat koji će donijeti benefite svima, pa i građanima Grblja koji izražavaju određena negodovanja a zbog čije je inicijative na njegovoj trasi projektovano čak 12 kružnih tokova.
Komnenović ističe i da je lokalna uprava na pragu raspisivanja tendera za izvođača radova za elaborat o saobraćaju koji bi dao odgovor na pitanje kako regulisati saobraćaj u gradu.
Tivat – foto Miko Đuričić
“Nadam se da ćemo dobiti odgovor kao to da uradimo, obzirom da je mišljenje stručnjaka da se to može uraditi na efikasan način. Mi već imamo realizaciju projekata na izgradnji paralelnih ulica kroz visočije gradske zone da bi rasteretili saobraćaj kroz grad. Više saobraćajnica je u pitanju, urađena je eksproprijacija I već su u toku tenderi a neki izvođači su već i izabrani. Njihovom izgradnjom očekuje se da bude omogućeno lakše funkcionisanje saobraćaja kroz grad koje će rasteretiti Jadransku magistralu”.
U narednom period, kaže on, značajan akcenat biće stavljen na izgradnju sportske infrastrukture koji bi gradu dao zamajac da konačno profunkcioniše u turističkom smislu i da sezonu produže najmanje za dva mjeseca.
“Imamo ideju i u toku je njena realizacija da izgradimo novi fudbalski teren u Tivtu kao i pomoćne terene, izgradnju sadržaja za dvoranske sportive eventualno i bazen kao i hotelski smještaj za ekipe koji bi dolazili na pripreme. Ovo su projekti koji odgovaraju i strateškim investitorima Porto Montenegru i Luštici bay koji su i najavili podršku za ove projekte”.
Kada je riječ o turističkoj sezoni, Komnenović ističe da su njome bili zadovoljni i da je nekih 15 procenata nedostajalo da ona bude na nivou one iz 2019. godine.
Za očekivati je da i ovogodišnja sezona bude kompleksna, međutim turistički poslenici imaju već sada dobre najave I tvrde da su njihovi kapaciteti već bukirani za ljeto ove godine.
“Tivtu i dalje fale smještajne jedinice u hotelima jer privatni sektor trenutno dominira. U Tivtu je posebno vidljiv nedostatak hotelskih kapaciteta na Plavim horizontima gdje Katari dijar zbog određenih razloga kasni i nije nam poznata njegova sudbina. Dobro je što ima interesovanja za ostrvo Sv. Marko dok kao nedostatak vidim to što se ne zavtšava projekat izgradnje hotela Mimoza. Obzirom da je na potezu ministarstvo uređenja prostora koje mora da da zeleno svijetlo da bi se taj hotel proširio u izgradnji. Po onome što kažu investitori u Tivat treba da dođe jedan od renomiranih hotelskih brendova koji ima zahtjev za većim brojem smještajnih jedinica I bili bi klasičan hotel što je posebno interes grada”.
Komnenović kaže da ukoliko se taj zahtjev ne riješi u korist investitora onda će to biti kondo hotel što znači da će to biti recepcija sa apartmanima koji su u privatnom vlasništvu što ne odgovara potrebama Tivta.
Ono što nam predstoji u narednom period je valorizacija lokaliteta Župa jer postoji interesovanje za investiranje u to područje jer je riječ o najeksluzivnijem dijelu obale na crnogorskom primorju.
“Sa morskim dobrom smo vodili razgovore o valorizaciji tivatskog dijela obale i valorizacije kupališta i krećemo u izgradnju obalnog šetališta od Lepetana do Donje lastve, projekat vrijedan preko 4 miliona eura koji će se sprovoditi u nekoliko faza. Moramo da završimo obalno šetalište u Krašićima koje je takođe veliki problem zbog pristupa obali”.
On je istakao da je veliki problem postojeći Zakon o uređenju prostora i dodao da mu je drago da su i u ministarstvu svjesni da se taj zakon mora mijenjati.
“Mi sada imamo situaciju da stanovnici u Boki koji više generacija imaju imovinu na obali ne mogu da budu vlasnici već korisnici tog prostora dok sa druge strane imamo sudske procese sa vlasnicima imovine na obali koji su strani državljani. Kako je došlo do toga , ne znam, ali bih volio da konačno nadležni organi raščiste tu situaciju” rekao je on.
Učešće predsjednika Skupštine opštine Tivat Miljana Markovića govori da ni Tivat nije ostao po strani u ovoj sagi o poslušništvu ispisanoj u Narodnoj skupštini Republike Srbije, zahvaljujući kojoj je šest crnogorskih opština, zbog istupa svojih čelnika stavljeno na stub srama, saopšteno je danas iz Opštinskog odbora DPS Tivat.
Na ovaj način, demonstrirao je nepoštovanje Crne Gore, u kojoj prima funkcionersku platu, pa ga podsjećamo, da uprkos njegovim manipulativnim govorima koji se odnose na ugroženost Srba, u ovom gradu godinama je vladao međunacionalni i međuvjerski sklad.
Upravo istupajući na ovaj način, kao predstavnik politike koju zastupa, svojim neodgovornim djelovanjem stvara jaz između komšija i prijatelja, Tivćanki i Tivćana.
DPS Tivat
Njegove nesporno velike napore da Demokratsku partiju socijalista stavi u negativan kontekst najbolje trajno delegitimišu činjenice, koje se pred očima same od sebe ukazuju svakome ko je ikada prošetao Tivtom, a odnose se na nepobitnu istinu da je naša partija predvodila ovaj grad na način što ga je razvila u evropsku turističku metropolu, pretvorila Tivat u ekskluzivnu cjelogodišnju destinaciju, te da plodove takvog rada i pozicioniranja našeg grada na svjetskoj turističkoj mapi danas, na naše zadovoljstvo, uživaju naše sugrađanke i naši sugrađani.
U krajnjem, poručujemo da bi Markoviću bolje bilo da se kao odgovorni lokalni funkcioner pozabavi strategijom daljeg razvoja naše zajedničke kuće, Tivta, čime bi se dodatno unaprijediti uslovi za život i rad u našem gradu, poručuju iz Opštinskog odbora DPS Tivat.
Scena u atrijumu ljetnjikovca Buća-Luković, Foto: JU Muzeji i galerije
Saga sa uklanjanjem popularne otvorene scene iz atrijuma srednjevkjekovnog ljetnjikovca u Tivtu se nastavlja
Centar za kulturu (CZK( Tivat će povodom odluke JU Muzej i galerija (MG) i Opštine Tivat da uklone malu otvorenu scenu CZK iz atrijuma srednjevjekovnog ljetnjikovca Buća-Luković u tom gradu, organizovati drugi po redu protest u subotu 14.februara.
Odluka da se ukloni scena koju je CZK 199. postavio u atriujumu zaštićenog spomenika kulture II kategorije onda kada je ta JU gazdovala njime, bez traženja i dobijanja konzervatskih uslova i saglasnostiUprave za zaštitu kultzurnih dobara, motivisana je činjeniciom da su započeli sanaciono-konzervatorski radovi na najmarkantnijem dijelu tog kompleksa – kuli ljetnjikovca Buća-Lukovi koja datira iz 14.vijeka. Direktorica JU MG Danijela Đukić je stoga prije nekoliko mjeseci inicirala da se do kraja ispoštuju preporuke konzervatora koji suprije deset godina tražili uklanjanje male scene CZK iz atrijuma kompleksa što je zvaničnom odlukom osnivača i MG-a i CZK-a, Opšine Tivatk, 2019. zvanično didijeljen na korišćenje i upravljanje MG-u. Opština je tada obavezala rukovodstvo ove dvije JU da dogovore i potpišu sporazum o poslovno-tehničkoj saradnji kojim bi se uredio način funkcionisanja i korišćenja otvorene scene CZK u atrijumu objekta kojim gazduje MG i ona upodobila zahtjevima konzervatorske struke, ali to tadašnji rukovodioci ove dvije ustanove Jelena Bošković (DPS) i Neven Staničić (Crnogorska) nisu uradili. Bošković je doduše, inicirala da se scena ukloni iz atrijuma, ali to nije realizovano, već se sprovodi tek sada kada je aktuelna gradska vlast Tivta predvođena gradionačenikom Željkom Komnenovićem(Narod Pobjeđuje) počela konzervatorsku obnmovu i sanaciju kule ljetnjikovca koja je trebala biti realizovana još 2019. ali je tadašnja DPS-.om predvođena gradska uprava nenamjenski potrošila skoro 90.000 eura dobijenih od Minnistarstva kulture za ove svrhe. Stoga su neposredno nakon novogodišjih praznika, krenuli i radovi na uklanjanju scene jer se CZK ptethodno oglušio o dopis Opštine da je sam ukloni.
Iz MG su CZK-.u 19.decembra uputili dopis da je uklanjanje scene neophodno “u cilju očuvanja kulturno-istorijskih vrednosti zaštićenog nepokretnog kulturnog dobra Buća-Luković, planirane sanacije kapele Svetog Mihovila, kultivisanja atrijuma autohtonim zasadima i planiranja postavke u dijelu atrijuma.”
U proteklih 14 godina inače, mala scena CZK u atrijumu ljetnjikovca Buča-Luković je publici pružila brojne magične, nezaboravne momente uživanja u pozorišnoj, muzičkoj ili literarnoj umjetnosti i stekla gotovo kultnu status, prevsntveno zbog jeidnstvenog ambijenta u koje je bila smještena. Istovremeno, svojim radom ova zvanično montažno-demontažna scena koja ipak nakon ljtenje sezone nikada nije buila uklanjana, je bukvalno stopirala rad i razvoj muzeološke djelatnosti u kompleksu Buća-Luković. Čitavo zapadno krilo muzeja u kome se nalazila etnološka i zbirka posvećena istoriji Tivta je bilo u najvećoj mhjeri nedostupno za posjetioce, kao što je to bio slučaj i sa kulom čije je prizemlje pretvorenu u garderobu i šminkernicu za pozorište. Na objektima kompleksa – kuli i crkvici Svetog Mihovila vršeni su i radovi koje su knzervatori ocijenili štetnim i nedopustivim za očuvanje tog spomenika kulture, poput bušenja kamena radi kačenja svjetlosnih i elektro instalacija za scenu, čak i probijanja potpuno novih vratiju na kuli sa koje se u nekim od popularnih predstava CZK, atrijum konstatno zasipao velikim količinama pijeska ili vode.. Aktuelno rukovodstvo MG i Opštine Tivat odlučilo je da tome stane na kraj i ispoštuje preporuke konzervatora, te iz kompleksa Buća-Luković ukloni otvorenu scvenu CZK Tivat. To je naišlo na ogorčenje dobrog dijela tivatske javnosti i menadžmenta CZK koji je potrenuo proteste zbog ove odluke opšzinara. Stavove da malu scenu ne treba izmještati iz atrijuma podržali su i brojni glumci i reditelji, dramski pisci i umjetnici uz regiona bivše Jugoslavije koji su ranije gostovali i radioli na njoj, a CZK je na društvenim mrežama pokrenuo kampanju da se scena sačuva u krugu zaštićenog spomenika kulture koji je određen da bude gradski muzej i lapidarijum. Njihove stavove podržali su glumci Anita Mančić, Andrija Milošević, Branko ilić, Jullija Milačić-Petrović Njegoš… reditelji Jagoša Marković Kokan Mladenović, Nikita Milivijević, Milan Karadžić…
Scena u atrijumu ljetnjikovca Buća-Luković, Foto: JU Muzeji i galerije
U tukovodstvu CZK koji na raspolaganju za izvođenje svojih progarma ima tri objektra: Veliku dvoranu u Domu „Gracija Petković“, malu scenu u DTV „Partizan“ i veliku otvorenu ljetnju pozornicu, insistiraju na očuvanjuj i četvrte i najatraktivnije- scene “Atrijum“ u ljetnjikovcu Buća –Luković, tvdrdeći da će bez nje, biti doveden u pitanje i ovogodišnji ljetnji Međunarodni festival mediteranskog teatra „Purgatorije“ koji se održava u Tivtu. Oni su kao neodgovarjučće i ponižavajuće odbacili alternativne lokacije koje je Ošptina predložila kao moguće novo mjesto za iz kompleksa Buča.Luković, izmještenu scenu.
„Tivatska teatarska scena, ispred ljetnjikovca Buća, pamti izvedbe komada koji su obilježili pozorišne repertoare regiona. Takođe, na ovoj prozornici prve glumačke korake, napravili su brojni umjetnici, bez čijeg postojanja bi bilo teško zamisliti našu kulturu. Zbog toga je rušenje ove scene poput vađenje temeljca iz srca kulture naše države.”- poručili su pored ostaloga, iz CZK. Direktorica te JU Dijana Sindik je kazala i da je na nju iz vrha Opštine Tivat ovim povodim vršen pritisak da podnese ostavku, ali da ona to neće uraditi. Sindik je kazala i da se u vezi problema male scene CZK “po medijima svašta vuče.”
“Oni planiraju da ukinu tu scenu da bi napravili tu nekakav lapidarij, Nijesu osnovane priče da smo mi devastirali prostor, kao što vjerovatno nije osnovana ni njihova priča o elaboratu, tako da je sve to vrlo upitna stvar. Mi smo sada angažovali i pravnike, da nas u potpunosti upute o čemu se tu radi. Izgleda da tog elaborata uopšte i nema, odnosno nije ni odobren. Dakle, sve to što oni pokušavaju sa uklanjanjem scene, to su samo neke preporuke iz 2013. godine, ali od tada do danas se dosta toga promijenilo, tako da je uopšte pitanje da li oni imaju ikakav pravni osnov za ovo što pokušavaju.“- istakla je Sindik. CZK je pod geslom “Buća-naša kuća” pozvao građane i umjetnike na nmvi prostest koji će se održati u subotu, 14.januara, na platou između kompleksa Buća-Luković i ljetnje pozornice.
Sa druge strane, regovala je i direktrorica MG Danijela Đukić koja je juče saopštila da je dolaskom na tu funkciju prije nekoliko mjeseci, počela sa sprovođenjem aktivnosti na sprječavanju “kontinuiranog devalviranja kulturno istorijske cjeline i unutrašnjosti kule loje usporavaju, ugrožavaju i devastiraju Muzej i muzejske zbirke.”
CZK – Mala scena
“Odluku o uklanjanju metalno-drvene konstrukcije (koja je zabetonirana u zemlju) vodili smo se isključivo smjernicama iz Elaborata o revalorizacji nepokretnog kulturnog dobra-kompleksa ljetnjikovca Buća-Luković iz 2013 utemeljen u Zakonu o zaštiti kulturnih dobata. Predstave CZK Tivat se igraju i u drugim gradovima, pa se s anjima tamo ne prenosi i atrijum.”- istakla je Đukić i navela da se sa početkom sanacije srednjevjekovne kule, otpočelo i sa “uklanjanjem elemenata koji joj ne pripadaju, odnosno tehničke opreme za potrebe predstava.” “Neugledno dvorište predstavljaju i pobacani djelovi stubova, koje je potrebno konzervatorski tretirati i uz pomoć stručnih lica pokušati spojiti elemente djelova stubova. (Elaborat iz 2013.) Intervencije na vijencu prozora četvorolisnog oblika bez dobijenih konzervatorskih uslova!? (bušenje rupa za tiple, provlačenje PVC narandžastog crijeva i dr.) Moramo da prekinemo dugogodišnju i kontinuiranu nebrigu.”- istakla je Đukić dostavljajući medijima i fotografije stanja kojeg je zatekla u kompleksu zaštičlenog spomenika kulture II kategorije.
Navela je da JU Mjuzej i galerija Tiuvat za uklanjanje otvorene scene CZK ima podršku Muzejskog društva Crne Gore, JU Muzeji i galerije Budva, JU Muzeji Kotor, Srđana Marlovića, arhitekte-konzervatora, Savjeta JU Muzej i galerija Tivat, Veska Ražnatovića, konzervatora-restauratora, Gordane Ražnatović, arhitektice, Saše Srećkovića, etnologa-antropologa, AMMM-Udruženja Mediteranskih Pomorskih Muzeja, pojedinaca i Opštine Tivat.
“U elaboratu o revalorizaciji nepokretnog kulturnog dobra – kompleks ljetnjikovca Buća-Luković kroz prijedlog mjera piše: iznalaženje druge lokacije za održavanje predstava male scene; uklanjanje metalnih i drvenih konstrukcija za potrebe pozorišne produkcije iz dvorišnog prostora; izrada projekta uređenja dvorišnog prostora, sa namjenom izlaganja skulptura, lapidarijuma i sl.; Dvorište kompleksa je devastirano metalnim konstrukcijama za reflektore, plastičnim sjedištima i drvenim scenskim podijumima, za potrebe pozorišne produkcije. Izvršiti demontažu rigips ploča, koje su montirane za potrebe privremene postavke u kapelici;”- citirala je Đukić Elaborat iz 2013.
Gradonačelniku Tivta Željku Komnenoviću juče su pismo podrške poslali i organizatori manifestacije ”Njegoševi dani” sa Filozofskog fakulteta u Nikšiću koji su posebno kritikovali direktoricu CZK Dijanu Sindik, posebno znog načina na koji se ona navodno, “ljetos ponijela tokom Njegoševih dana” čiji je Tivat bio domačin. Aludirajući na Sindik, oni su poručlili da “neko ko nije bio u stanju da omogući najednostavniju logistiku za Njegoševe dane, sada navodno “gine” za kulturu” u cijeloj u javnosti kreiranoj atmosferi povodom scene u atrijumu ljetnjikovca Buća-Luković.
Pariz – Željeznička stanica Gare du Nord Foto: Izvor: / Shutterstock
Nekoliko ljudi lakše je ranjeno u napadu nožem na pariškoj željezničkoj postaji Gare du Nord u srijedu ujutro, objavio je na Twitteru francuski ministar unutarnjih poslova Gerald Darmanin.
Nekoliko ljudi lakše je ranjeno u napadu nožem na pariškoj željezničkoj postaji Gare du Nord u srijedu ujutro, objavio je na Twitteru francuski ministar unutarnjih poslova Gerald Darmanin. Dodao je da su napadača “neutralizirale” policijske snage.
Francuski mediji prije su izvijestili da je muškarac ranio nekoliko ljudi nožem u napadu na željezničkoj postaji Gare du Nord.
Sve se dogodilo malo prije 7 sati, a napadač je i sam zadobio lakše ozljede, javila je agencija AFP.
Iz sigurnosnih razloga policija je opkolila područje na kojem se dogodio napad.
Postaja Gare du Nord terminal je za brojne linije koje povezuju središte grada s predgrađem, a njome prolaze i nacionalne te međunarodne linije, primjerice vlak Thalys koji povezuje Pariz s Bruxellesom, odnosno Eurostar koji prometuje prema Londonu.
Posada kruzera Celebrity Beyond, najnovijeg broda za krstarenja kompanije, u samo sedam dana sudjelovala je u dvije akcije spašavanja, u kojima je spašeno više od dvadeset kubanskih migranata.
Dok je Celebrity Beyond prošlog ponedjeljka, 2. siječnja, plovio sjeverno od Kube, jedan od časnika uočio je bljesak na horizontu. Brod se zatim okrenuo, a posada je nakon nekog vremena uočila da je riječ o malom čamcu, na kojemu se nalazilo 19 ljudi, ispričala je kapetanica Celebrity Beyonda Kate McCue.
Posada je pomogla preživjelima da se prebace na kruzer, gdje su im osigurani deke, hrana i medicinska pomoć. Spašeni migranti zatim su predani američkoj Obalnoj straži.
Od eksplozije petardi teške povrede zadobio je trinaestogodišnji dječak iz Herceg Novog. On je u ponedjeljak primljen na Institut za bolesti djece u Podgorici.
Direktor Instituta i dječiji hirurg Velibor Majić saopštio je u „Bojama jutra“ na TV Vijesti da su dječaku petarde eksplodirale u krilu i da je transportovan iz Opšte bolnice Meljine.
– Zadobio je multiple povrede jer je došlo do ekslozije petardi koje su mu bile u krilu. Dijete ima povrede trbušnog zida i ima oštećenje sluha, povredu oka, opekotine na butinama i ruci. On je trenutno stabilno, planirana je operativna intervencija po smirivanju upalnog procesa i zbrinjavanje povrede – kazao je Majić.
On je rekao da se trenutno u Institutu previja 15 djece koja su zadobila povrede od upotrebe pirotehničkih sredstava, pored dva drastična slučaja koja su, kako kažu, najgora u posljednjih nekoliko godina. Jedan se odnosi na slučaj iz bolnice Meljine, a drugi na dječaka koji je zadobio povrede šake zbog korišćenja vatrometa.
Majić je apelovao na roditelje da ne dozvole djeci da budu u dodiru sa pirotehničkim sredstvima. Ključna je, kako kaže, edukacija, da djeca shvate da to nije igra, nego vrlo opasno sredstvo koje može da im ostavi posljedice za čitav život.
Od 15. januara 2020. godine, kada je tenderska komisija uvrstila konzorcijum Aeroports de Paris (ADP) TAV kao jednu od četiri kompanije koje su ispunile kriterijume za dobijanje koncesije nad aerodromima u Podgorici i Tivtu, kompanija koju predvodi Aeroports de Paris do danas nije smanjila svoju zainteresovanost za dobijanje koncesije nad crnogorskim vazdušnim lukama, izjavio je za Dan predsjednik Udruženja francusko-crnogorskih kompanija Rajko Uskoković.
– Ako su se u međuvremenu desili na planetarnom nivou događaji koji su znatno uticali na ekonomska kretanja i privredu (pandemija kovida-19 i ratni konflikt u Ukrajini), francuska kompanija nije odustajala. Treba naglasiti da je u ovom zaista kompleksnom periodu od tri godine ova kompanija pobijedila na tenderu za koncesiju najvećeg aerodromau Kazahstanu Alma Atu i njime upravlja od aprila 2021. godine. To pokazuje ozbiljnost i razvojne planove korporacije koja, osim pariskog aerodroma Šarl de Gol, upravlja sa još 26 međunarodnih kompanija – kazao je Uskoković za Dan.
On je kazao i da misli da ova, 43. crnogorska vlada sigurno neće donijeti odluku o koncesiji.
– Definitivno još ne postoji politički stabilna situacija za donošenje ove vrlo značajne odluke za razvoj privrede. Da li će to uraditi neka od narednih vlada, mislim da hoće, ali je teško prognozirati kada će se to dogoditi – naveo je.
Na pitanje da li je, nakon skoro tri godine, tender raspisan 2020. godine, izgubio smisao, s obzirom na to da se situacija u avio-industriji drastično promijenila, Uskoković odgovara da su se prije svega promijenile ekonomske prilike od 2020. godine i uslovi koji su bili u tenderu raspisanom prije tri godine nijesu u skladu sa onim šta se očekuje u 2023. i narednim godinama.
– Pandemija kovida-19 nanijela je velike finansijske štete međunarodnim aerodromima po cijelom svijetu, tako da su ozbiljne kompanije u 2020. a naročito u 2021. pretrpjele jake udarce u profitnom smislu. Tek 2022. godine krenuli su stabilniji tokovi i postepeno se aerodromi u svijetu vraćaju na brojke iz 2019. godine. Ono što se može očekivati jeste da će neka od narednih crnogorskih vlada ipak pozvati aktivne učesnike međunarodnog tendera i jasno se odrediti da li se procedura nastavlja ili ide sve ispočetka. Odgovornost se mora preduzeti ka renomiranim zainteresovanim ponuđačima – kazao je Uskoković.
Tender za aerodrome je na “stend baju” skoro tri godine. Upitan može li se ponašanje više vlada Crne Gore ili države Crne Gore nazvati neozbiljnim po pitanju ovog tendera, Uskoković odgovara:
– Crna Gora na svom putu evropskih integracija i putu ka Evropskoj uniji treba imati razumijevanje za kompanije koje su prepoznate kao visoko rangirane i profesionalne u svojim industrijama. Nemamo više kredita da se naši resursi nude i prodaju kompani jama osnovanim sa kapitalom od nekoliko eura neposredno pred neki tender. To ne smije više da se dešava ako želimo dobro narednim generacijama. Ekonomski ojačana Crna Gora, u kojoj posluju svjetski prepoznatljive kompanije, jedini je način da se približimo evropskoj porodici. Nadam se da će resorno ministarstvo u našoj Vladi u što kraćem roku obavij estiti kompanije koje su ušle u završnicu i time pokazati stepen odgovornosti.
Govoreći o isksutvima zemalja regiona sa aerodromima u koncesiji danas, Uskoković pojašnjava da region Zapadnog Balkana ima dosta uspješnih priča kada je riječ o aerodromima datim u koncesiju.
– Rekao bih da su najbolji odgovori i upoređenja vidljivi na displejima koji se nalaze na ulazima u vazdušne luke. Tako danas, nažalost, na displeju u Podgorici ili Tivtu možete vidjeti maksimalno 20 destinacija. Na aerodromu u Tirani je taj broj preko 80 (koncesionar je bio China Everbrigth kompanija, a sada je Kastrati grupa), na aerodromu u Skoplju preko 50 (koncesionar je TAV…) na aerodromu u Beogradu skoro 200 (koncesionar je francuski Vinci).
Dakle, dodaje, popularan termin aviodostupnost nažalost posljednjih godina nije prisutan na našim aerodromima iz subjektivnih razloga.
– Veliki broj putnika iz Crne Gore danas putuje po Evropi iz Beograda, Tirane, Dubrovnika iz prostog razloga iz Crne Gore nema šansu da se ukrca na željeni let. Ovo je takođe jedan negativni ekonomski trend jer se novac naših građana odliva iz Crne Gore. Treba takođe razuvjeriti i laičku javnost da se koncesijom gube radna mjesta i otpuštaju radnici. To su fraze i neutemeljene su u praksi. Da li je realno recimo da aerodrom Beograd koji će imati ove godine šest miliona putnika zapošljava manje radnika nego 10 godina ranije kada je imao tri miliona putnika? Nije. Isto tako nije realno da ako je saobraćaj u padu da se zapošljavaju dodatni radnici – ističe Uskoković.
Dodaje i da Crna Gora ima stručne ljude za avio-industriju.
– Naša zemlja ima prave zaljubljenike u avijaciju i oni treba da budu i nosioci razvoja ove vrlo bitne grane industrije za našu privredu i da budu nagrađeni adekvatno za svoj rad. Krenimo redom, od sertifikacije aerodroma do povećanja prometa neophodan je stručan i praktičan rad, nikako demagogija – zaključuje Uskoković.
Prisutno 17 kompanija
Uskoković kaže da je trnutno u Crnoj Gori prisutno 17 francuskih kompanija, dodajući da su neke renomirane kompanije iz Francuske (Veolia, Suez, Vinci, Egis, Schneider, Akuo Energy…) zastupljene u Crnoj Gori sa svojim regionalnim predstavništvima (najčešće Beograd) iz razloga što još uvijek nijesu uspjele dobiti veliki projekat za implementaciju.
– Sigurno bi bilo veće interesovanje da su se raspisali međunarodni konkursi i tenderi, ali se nažalost politička klima prenijela na ekonomski teren i stojimo u mjestu godinama. U susjedstvu se napredak ogleda u sve većim investicionim ciklusima, dok smo se mi opredijelili za ekonomiju “ima vremena”… Bojim se da propuštamo šansu za šansom i da se od atraktivne destinacije postaje destinacija “propuštenih prilika”. Osim toga, tapkamo u mjestu i sa reformama koje su ulaznica da se poveća produktivnost rada i smanji uticaj birokratije i korupcije.
Značajan potencijal za saradnju u turizmu
Na pitanje Kakva je privredna saradnja između Crne Gore i Francuske i u kojim sektorima je najintenzivnija, Uskoković odgovara da je 2019. godine, koja se uzima kao parametar ekonomske stabilnosti, privredna saradnja i razmjena između Crne Gore i Francuske bila u iznosu od 60,66 mil EUR, od čega je izvoz Crne Gore bio 1,44 miliona, a uvoz 59,22 miliona.
– Poslije toga u 2020. i 2021. godini uslijedio je pad usljed pandemijske krize i ukupna razmjena se kretala oko 40 miliona, ali je odnos izvoz-uvoz ostao isto dominantan u korist našeg uvoza iz Francuske. Nažalost, Crna Gora trenutno malo može ponuditi izvoznih roba i usluga Francuskoj (to su pretežno vino, drvni elementi i neki poljoprivredni proizvodi), dok se iz Francuske uvozi najviše farmaceutskih proizvoda, poljoprivrednih artikala i kozmetičkih proizvoda.
Napominje i da postoji značajan turistički potencijal i da je godinama Francuska bila vodeća zemlja iz EU sa brojem turista u CG, rekordna 2019. i skoro 100.000 turista.
– Interesovanje u turizmu postoji ali ga treba proširiti, a tu prije svega mislim da se konačno u Crnoj Gori pojavi neki od brendova francuskog hotelijerstva npr. Accor grupacija… Ako već imamo najviše turista iz Francuske, bilo bi dobro da imamo i njihove hotelske lance – ističe Uskoković.
Direktor Javnog preduzeća za upravljanje morskim dobrom, Mladen Mikijelj i predsjednik Opštine Budva Milo Božović uputili su Ministarstvu ekologije, prostornog planiranja i urbanizma zahtjev za realizaciju Sporazuma o ustupanju na korišćenje Luke Budva.
Zahtjev je upućen kako bi bio dostavljen Vladi na odlučivanje, pišu Vijesti.
Zahtjev je uslijedio, kako je Mikijelj potvrdio Vijestima nakon što je Privredni sud usvojio prigovor Morskog dobra te ukinuo privremenu mjeru koju je donio ranije bivši predsjednik tog suda, Blažo Jovanić.
”Podsjećamo, Javno preduzeće za upravljanje morskim dobrom uputilo je prigovor Privrednom sudu za ukidanje rješenja Privrednog suda od 15. marta prošle godine, kojim je bilo zabranjeno Javnom preduzeću preduzimanje bilo kakvih radnji u pravcu onemogućavanja duštva Dukley Marina u dosadašnjem korišćenju dijela izgrađene obale i akva prostora u zahvatu Luke Budva”, kazao je Mikijelj.
On je rekao da je 9. januara rješenjem Privrednog suda usvojen prigovor Javnog poreduzeća za upravljanje morskim dobrom Crne Gore i ukinuto rješenje Privrednog suda od 15. marta prošle godine.
On je naveo da se tim sudskim rješenjem sada omogućava primjena ugovora iz jula prošle godine između Morskog dobra i Opštine Budva, kojim se lokalnoj vlasti, nakon dvije decenije, ustupa prostor luke na korišćenje.
”Shodno usvojenom rješenju, stekli su se uslovi za realizaciju Sporazuma o ustupanju na korišćenje Luke Budva i stvorena je mogućnost da Luka Budva konačno bude vraćena građanima Budve na korišćenje, čime će biti ispravljena višegodišnja šteta koja je nanijeta opštini Budva”, naveo je Mikijelj.
Morsko dobro je ranije podnijelo krivičnu prijavu protiv Jovanića zbog donošenja privremene mjere. Inače, još u julu prošle godine Privredni sud odbacio je zahtjev kompanije Dukley marina koja je tražila da sud donese privremenu mjeru kojom se Morskom dobru zabranjuje da bez njihove saglasnosti daju u zakup ili koncesioni ugovor prostor u zahvatu Luke Budva.
Dukley marina je tražila da Privredni sud donese privremenu mjeru do pravosnažnog okončanja parničnog postupka koji je pokrenut. Oni su tužili Morsko dobro, zahtijevajući da se ispoštuje osnovni ugovor, te na osnovu investicionih ulaganja produži zakup Luke Budva do 2027.
Odluka suda tada je došla samo par dana nakon što su u julu prošle godine Mikijelj i tadašnji predsjednik Opštine Budva Marko Carević zaključili predlog sporazuma kojim se lokalnoj upravi poslije dvije decenije ustupa Luka na korišćenje.
Iz Stratex grupe, u okviru koje posluje Dukley marina, tada su ocijenili da državni organi grubo gaze ugovore sa stranim investitorima i svoje političke ciljeve stavljaju iznad vladavine prava. Tvrde da njihovi ugovori o zakupu sa Morskim dobrom nijesu raskinuti i da važe do 2027. godine.
Grad Kotor, na istom mjestu gdje je i sada, između mora, Gurdića i Škurde, postoji gotovo 2.200 godina, od prvog pomena 168. godine prije Krista pa do početka drugog milenija.Spominjao ga je Plinije stariji u II stoljeću nakon Krista kao ”opidum civius romanorum”, utvrđeni grad rimskih građana, u VI stoljeću za vrijeme cara Justinijana je razvijen grad koji ima i katedralnuu crkvu sa baptisterijem, a njegovi biskupi učestvuju na vatikanskim koncilima, u IX stoljeću dobija zaštitnika Sv. Tripuna o kojem, kao i o njegovoj crkvi u X stoljeću, piše i bizantski car Konstantin Porfirogenet, a ima i mornaricu, preteču današnje Bokeljske mornarice.Od XII do XIV stoljeća, zahvaljujući moru i svojoj trgovačkoj mornarici, doživljava svoj najveći procvat kao autonomni grad u državi Nemanjića i ima veze sa cijelim tadašnjim svijetom. Slijedeća četiri stoljeća za vrijeme Mlečana, od početka XV pa do kraja XVIII stoljeća, grad koji je svoju urbanu superiornost izgradio zahvaljujući pomorskoj trgovini, Mlečani postupno pretvaraju u vojno uporište radi odbrane od Turaka, mijenjajući ekonomski i socijalni karakter grada. Na račun zaštite koju je pružao Kotor, razvijaju se naselja u njegovom distriktu, Perast, Prčanj, Dobrota koji preuzimaju od Kotora pomorsku trgovinu, a taj trend se nastavio i od početka XIX do početka XX stoljeća, za vrijeme Austrije, kada je Kotor definitivno pretvoren u vojno-administrativni centar Boke Kotorske. Pojava parobroda i propast flote jedrenjaka Perasta, Prčanja i Dobrote, doveli su do prvog velikog vala iseljavanja iz distrikta, kada se nekoliko hiljada pomoraca, uglavnom katolika iselilo sa obiteljima za Austriju, što je značajno izmijenilo postojeće demografske, ekonomske, socijalne i kulturne odnose. Takav grad je i dočekao I svetski rat, nakon kojeg počinje njegovo propadanje i drama koja traje do danas.
ČIN PRVI – KRALJEVINA JUGOSLAVIJA –VAROŠIZACIJA GRADA
Zanatska ulica Kotor
Sve je počelo u februaru 1921 godine kada je Kotor, nakon dvadeset stoljeća pripadnosti Dalmaciji i Zapadu, otrgnut iz svoje milenijumske identitetske sredine i sa svojom distriktom pripojen Istoku. Naime, Kotor i Boka Kotorska su ostali van nadležnosti srpske vojske koja se 1918 godine zaustavila u Budvi sve do potpisivanja Rapalskog sporazuma 1921 godine, nakon koga su ušli u sastav Kraljevine SHS. Grad koji stoljećima gradio prosperitet zahvaljujući svom pložaju na razmeđi dva svijeta koja su se dodirivali, ali se nisu prožimali, odjednom postaje periferija i u popisu gradova Kraljevine Jugoslavije zvanično dobija status varoši. Premda po inerciji i dalje ima administrativne i kulturne institucije, gubi na značaju i siromaši, što dovodi do drugog velikog iseljavanja stanovništva iz grada i distrikta, uglavnom prema Austriji i Hrvatskoj i do nove promjene demografske slike distrikta, uslijed velikog doseljavanja pravoslavnog stanovništva iz zaleđa.
Možda bi sa prvim pasusom prvog čina ova drama mogla odmah imati kraj, ali ipak je to bio početak kraja.
Kotor stari grad kaleta foto Z.Nikolić
ČIN DRUGI – SFR JUGOSLAVIJA – KONTINENTALIZACIJA GRADA
Opšta karakteristika ovog perioda je da se opština Kotor razvija, a grad Kotor propada.Iako je grad zadržao ulogu političkog, gospodarskog i kulturnog centra regije, odsustvo ulaganja u grad i neredovno održavanje građevinskog fonda dovelo je do neumitnog propadanja zgrada, što je, uz praktično nepostojanje vodovodne i kanalizacione mreže i lošIh elektroinstalacija, tjeralo stanovnike na seljenje iz grada.Bijeg stanovništva i seljenje institucija intenzivirali su se naročito poslije 1960 godine kada počinje veća gradnja u naseljima van grada, čime grad polako gubi značaj te dolazi do degradacije i nestajanja njegovog centraliteta u odnosu na okolinu. Sva planska dokumentacija ignorirala je grad i u prostornom smislu regulirajući razvoj stambenih naselja van grada dajući im funkcije manjih centara kao komkurenciju gradu. Osim što je grad općenito prepoznat kao vrijednost, nije učinjeno apsolutno ništa na valorizaciji njegove materijalne i nematerijalne baštine, naprotiv, dolazi do kontinentalizacije života u kome su grad i more naprosto slijepa mjesta, a grad je jakom saobraćajnicom i fizički odjeljen od mora zahvaljujući kome je zasnivao svoju milenijumsku urbanu superiornost. Kontinentalni gospodarski razvoj karakterizirala je industrijalizacija sa svim negativnim ekološkim sfektima, koju je pratillo i veliko doseljavanje radne snage uglavnom sa sela koju grad više nije mogao da asimilira, već je polako počela da nameće gradu svoj način života i običaje. Kontinentalizacija se posebice očitovala u centralizaciji i premještanju odlučivanja u Titigrad, Kotor se više ništa nije pitao. Simptomatično je da niti jedan od šest predsjednika opštine od 1945. godine do zemljotresa nije bio iz grada, a u tom smislu ništa se nije izmijenilo ni do danas.
ČIN TREĆI – ZEMLJOTRES I ZAMJENA STANOVNIŠTVA
Zemljotres Kotor- 1979 Željko Jović
Za Kotor, zemljotres je bio sreća i nesreća. Sreća jer se grad fizički obnovio, da nije bilo zemljotresa i obnove grad bi se do sada vjerovatno urušio sam od sebe, što zbog dotrajalosti, što zbog iseljavanja stanovništva i institucija iz grada. Nesreća, jer je ostao bez svojih građana i one ogromne nematerijalne kulturne baštine i duha mjesta koje su oni baštinili i stvarali. Vlasti su napravile katastrofalnu grešku iseljavajući kompletno stanovništvo u tri privremena naselja oko grada, bez kritičkog preispitivanja stvarnog stanja građevinskog fonda i određivanja zona iz kojih se moralo iseliti, odnosno u kojima se moglo ostati, a to je bilo sigurno više od polovine grada. Druga katastrofalna greška napravljena je kada je građanima, umjesto da se vrate u sanirane stanove u gradu, data mogućnost da ostanu u privremenim naseljima koja su na taj način postala stalna, pa su Kotorani uglavnom ostali van grada.
Ključni momenat u konačnoj devastaciji grada bila je pogubna odluka tadašnjeg predsjednika opštine Anđelka Kovačevića da pristigla sredstva za obnovu stambenog fonda grada kako bi se raseljeni građani vratali u grad, preusmjere na završetak izgradnje indusrijske zone, tunela i luke, a da obnovu grada prepusti fabrikama nakon obnove aktivnosti. Ovo je dovelo do toga da su firme koje su obnavljale zgrade u gradu, naselile grad prema svojim rang listama, uglavnom novo pridošlom radnom snagom iz drugih regija Crne Gore, koja nije znala da živi u gradu i jedva čekala da ode iz njega, dok su građani koji su generacijama bitisali u gradu ostali u privremenim naseljima u okolini. Ovakva pogrešna politika dovela je do potpune promjene demografske slike grada u religioznom, nacionalnom i socijalnom smislu, a posljedično, došlo je do gubljenja “duha mjesta” oblikovanog kroz dva milenija, do gubljenja nematerijalne kulturne baštine, mediteranskog načina života i kotorskog dijalekta.Pompezno proglašavajući grad “otvorenim”premda je jedna trećina zgrada i infrastrukture ostala nesanirana, Kovačević je blokirao dalja ulaganja i prepustio taj dio grada “divljem” useljavanju stanovništva sa strane koje nije znalo prihvatiti one urbane odlike koje zahtijeva grad.
ČIN ČETVRTI – RASPAD GRADA
Kotor – suvenirnice foto Boka News
Raspadom Jugoslavije Kotor i njegov distrikt ulaze u vjerovatno najteži dio svog dvomilenijskog bitisanja. Uništava se većina privrednih resursa, broj zaposlenih u privredi sa oko 10.000 prije raspada, spada na oko 5.000 koji rade uglavnom u uslužnim djelatnostima, dok pomorci odlaze van zemlje kako bi našli posao. Do tada miran, spokojan grad postaje centar kriminala, odnosno narko biznisa, sa reperkusijama koje traju do danas.
I ono malo građanai Kotora počinje da se iseljava iz grada, a grad se postupno pretvara u centar zabave i prodaje kiča. Do tada koliko toliko kontrolirani prostorni razvoj pretvara se u haotičnu izgradnju stambenih zgrada za prodaju sa uništavanjem i tako ograničenih prirodnih resursa koje Kotor ima sa devastacijama koje su nepovratno uništile njegove pejzažne vrijednosti. Potpuno se raspao sistem vrijednosti građen 50 godina sa negativnim reperkusijama na obitelj, društvo, obrazovanje i socijalno ponašanje.
ČIN PETI – CRNA GORA – TURBOTURIZAM
Kotor – foto Boka News
I tada se gradu za koji vlasti nisu imali apsolutno nikakvu viziju dogodio masovni, kruzerski turizam, kao prirodna nepogoda za koju je bio apsolutno nepripremljen, a to je i danas. Prikladan naziv za ovu vrstu turizma je turboturzam, po uzoru na naziv turbofolk za novokomponiranu šund narodnu muziku. Čitav koncept turističkog odnosno kruzerskog buma koji nije bio planiran nego se prosto desio, temelji se na ovo malo prostora u zidinama tj. na gradu Kotoru, donoseći ogromne prihode opštini i državi. A opština i država su uzvratile time da se u grad se ne ulaže, o njemu se ne razmišlja ozbiljno kao o mjestu za život ljudi, već samo kratkoročno i komercijalno, u gradu se više ne živi, već samo troši i na brzinu zarađuje. Razvojna politika opštine i države grad je podredila turistima, žrtvujući pri tom njegove stanovnike i na taj način promijenila identifikacijsku sliku grada, razbila njegov duh, kulturu i samo njegovo biće.
Kotor – foto boka News
Vlast, u gradu koga ne poznaje i kome ne pripada, ne poštujući urbanistički plan niti preporuke UNESCO–a, dozvoljava nekontrolisano pretvaranje stambenog prostora u apartmane za izdavanje, hotele i hostele, a poslovni prostori ranije namijenjeni građanima pretvaraju se isključivo u kafiće, restorane i suvenirnice. Zbog otežanih uslova života u gradu uslijed velikog pritiska biznisa, buke i nedostatka osnovnih sadržaja potrebnih za život u gradu, gotovo svi preostali građani se iseljavaju iz grada, a vlasti ovako ispražnjen grad bez stanovništva koje je moglo da pruži otpor, potpuno podređuju biznisu i turboturizmu kioji ne preza ni od devastacija prilikom adaptacija zgrada u gradu.
Niti jedan urbanistički plan opštine, uključujući i PUP uopšte ne tretira razvoj i revitalizaciju grada iako je grad isključivi fokus i zamajac razvoja cijele opštine.U razvojnom planu luke Kotor čije se rukovodstvo ponaša kao da je grad tu radi luke, a ne obrnuto, nije predviđeno nikakvo ulaganja u grad radi kojeg luka i postoji i koji i opštini i državi donosi ogroman profit.Naprotiv, luka uzima i ograđuje i ono malo obale što mu je preostalo i definitivno ga dijeli od mora, planira i produženje rive radi vezivanja mega kruzera ispred samoga grada, kao sramnoga simbola dominacije turboturizma nad gradom i zatvaranje akvatorija između Gurdića i Macela izgradnjom nove marine. Treba li napomenuti da je Prostorno urbanistički plan opštine Kotor radila Podgorica?
EPILOG – GRAD BEZ DUŠE ZA IZDAVANJE
Kotor – foto Boka News
Za svo vrijeme svoga postojanja, od II stoljeća prije Krista, pa sve do I svjetskog rata, Kotor je bio živ, dinamičan, dalmatinski, mediteranski, katolički grad na granici Zapada i Istoka u kome su se susretale i koegzistirale vjere, etničke grupe, kulture i civilizacije.Bio je politički, gospodarski i kulturni centar ne samo Boke Kotorske nego i šire, sa preko 3.000 stanovnika i sa svim sadržajima unutar grada, potrebnim za život kako svojih građana tako i okolnih naselja.
Preživio je ratove, opsade, bolesti, zemljotrese da bi ga na kraju uništili oni koji koji mu nisu pripadali, koji ga nisu razumjeli. Ono što stoljećima nisu mogli Turci, Balšići, Crnojevići, Petrovići i ostali pokušavajući da osvoje Kotor, učinili su za svega sto godina njihovi nasljednici, pretvorivši Kotor u grad bez duše.
Grad, istrgnut iz svoje, gotovo dvomilenijske identitetske sredine, predat je onima koji ni onda ni sada nisu znali što bi sa njim, prepuštajući ga laganom fizičkom i identitetskom propadanju.
Kotor noću – Photo Zoran Nikolić
Gubitak tradicionalnih namjena i funkcija i specifičnog načina života građana Kotora, proizveeo je velike negativne utjecaje na grad, što je u konačnici dovelo do transformacije Kotora u grad sa samo jednom funkcijom posvećenoj turizmu i zabavi, nepogodan za svakodnevni život njegovih stanovnika. Materijalno i nematerijalno kulturno naslijedje stavljeno je u funkciu bezobzirnog biznisa i profita, u službu kruzerskog turboturizma koji upravlja Kotorom, a ne obrnuto. Potpuna turistifikacija grada, unificiranje svih tipova ponude, njegovo pretvaranje u grad hostel, grad suvenirnicu, nekontrolirana prodaja stanova i zgrada koji se koriste za sekundarno stanovanje i smanjenje infrastrukturne održivosti dovelo je do neumitnog iseljenja građana i umrtvljenja grada i njegovih funkcija koje je kroz stoljeća imao, da bi na kraju, bio prodan ili iznajmljen tuđinu. Slijedeći korak vlasti će vjerovatno biti davanje cijelog grada na koncesiju nekom od tajkuna, jer je sasvim logično, kada već ide luka na koncesiju neka ide i grad.
Kako Kotor nije bilo koji grad, nego grad trostruko upisan na listu UNESCO-a, potrebno ga je zaštititi, a najbolji metod zaštite bila bi njegova revitalizacija. Očuvanje i revitalizacija Kotora morali bi uključivati, kao obvezni uvjet, vraćanje u grad i zaštitu građana i tradicionalnih djelatnosti i očuvanje temeljnih prostornih, ekoloških, socijalnih, kulturnih i ekonomskih balansa, što bi omogućilo da grad zadrži svoje izvorne stanovnike i da primi pridoslice.
Međutim, to je izuzetno težak proces koji, s obzirom na veličinu devastacija, zahtijeva volju, znanje, vrijeme i novac, čega kod opštinskih i državnih vlasti očito nema ni u naznakama, a pogotovo volje. Zato nakon dva milenija postojanja grada ostalo je samo da mu se napiše epitaf: ADIO MOJ KOTORE I NIKAD VIŠE
Belgijske vlasti zaplijenile su gotovo 110 tona kokaina u 2022. u belgijskoj luci Antwerpenu, koja je glavni ulaz u Europu te droge što dolazi iz Latinske Amerike, što je novi rekord.
Brojčani podatak objavila je belgijska carinska služba na zajedničkoj tiskovnoj konferenciji Belgije i Nizozemske kako bi istaknule pojačanu suradnju dviju zemalja u suzbijanju međunarodnog krijumčarenja droge.
Te dvije susjedne zemlje su uz Španjolsku glavni putovi ulaska kokaina, koji većinom dolazi iz Paname, Kolumbije i Ekvadora, na europski kontinent.
Zapljena se intenzivirala u jesen, istaknula je glasnogovornica belgijske carine. Podsjetila je da su božićni i novogodišnji blagdani vrhunac u konzumaciji kokaina.
“Narkoterorizam”
Na konferenciji je upozoreno da su kriminalne organizacije sve kreativnije u odgovoru na rast potražnje za kokainom, čemu vlasti moraju doskočiti.
Tako primjerice ekipe nizozemskih ronilaca u antwerpenskoj luci pregledavaju oplatu broda ispod vodene linije u potrazi za skrivenom drogom.
Belgijska i nizozemska vlada sve su zabrinutije zbog širenja kriminala na svom teritoriju u vezi s preprodajom droge.
U ponedjeljak je u Antwerpenu ubijena 11-godišnja djevojčica u pucnjavi na njezinu kuću, vjerojatno u obračunu dviju suparničkih banda.
Krajem 2022. državno tužiteljstvo tog flamanskog grada izvijestilo je da je u zadnjih pet godina evidentiralo više od 200 čina nasilja povezanih s drogom.
Prijetnjama je izložen i sam državni vrh: u rujnu je spriječena planirana otmica belgijskog ministra pravosuđa Vincenta Van Quickenbornea.
