U sklopu programa obilježavanja 70 godina postojanja i rada Pomorskog muzeja Crne Gore Kotor, u petak je u palati Grgurina u Starom gradu, promovisana monografija o dosadašnjem radu te institucije.

Monografija Pomorskog muzeja Crne Gore Kotor, prvi je cjeloviti prikaz razvoja muzeja i muzejske djelatnosti u Kotoru, ali i svjedočanstvo ogromnog doprinosa Muzeja kulturnom i pomorskom nasljeđu Kotora, Boke Kotorske i Crne Gore.

Autorka monografije je Radojka Abramović, rukovodilac muzejskog sektora, istoričarka umjetnosti, u uvodnom dijelu piše o istorijatu Muzeja, njegovoj vezi sa Bokeljskom mornaricom, o porodici Grgurina- prvobitnim vlasnicama i arhitekturi same palače u kojoj je smješten Muzej. Publikacija sadrži podatke o svim bogatim zbirkama i eksponatima prikazanim na tri etaže ove barokne palate, ljudima koji su tokom proteklih sedam decenija radili u Muzeju i razvijali tu instituciju od njenih prvih zbirki i prvih izložbi do aktuelnog statusa Pomorskog muzeja Kotor kao jedne od najreprezentativnijih i najaktivnijih muzejskih institucija u Crnoj Gori, te fokalne tačke kultunog života grada Kotora i regiona Boke. Monografija o ustanovi koja već sedam decenija na najbolji mogući način promoviše i štiti kulturnu baštinu Kotora i Boke kapitalno je djelo u čiju je izradu Radojka Abramović uložila veliki trud i metodičan rad, pa ova publikacija pored ostaloga, sadrži i pregled svih realizovanih aktivnosti u Pomorskom muzeju od 1952. godine do danas, ali i popis knjiga čiji je ovaj muzej izdavač.

Na genezu i istorijat razvoja Pomorksog muzeja, podsjetio je njegov aktuelni direktor, Andro Radulović naglašavajući da su koreni ove kulturne i naučno-istraživačke institucije duboki i da sežu do posljednih decenija 19.stoljeća kada je Bokeljske mornarica bila nosilac ideje o formiranju jedne zbirke predmeta od istorijske i kulturne vrijednosti. To je rezultiralo formifranjem prve muzejske zbirke iz 1880. – tzv. Kabineta bratovštine kotorskih pomoraca.

“U osvit 20.vijeka, nestajanjem brodova na jedra javila se potreba za većim proučavanjem pomorske prošlosti, bogate pomorske baštine koja je ostala kao nasljeđe velike pomorske aktivnosti tokom prethodnih stoljeća. Već tada u krugovima Bokeljske mornarice rodile su se ideje za prikupljanjem predmeta vezanih za to ogromno pomorsko nasljeđe nastalo kroz vjekove. To je bio povod za početak realizacije ustanovljenja jednog Muzeja u Kotoru. Osnivanju muzeja 1949. godine u Kotoru dat je veliki značaj na nivou tadašnje države FNR Jugoslavije. Angažovana je Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti (JAZU) iz Zagreba da preko svog Jadranskog instituta formira četiri muzeja u Rijeci, Splitu, Dubrovniku i Kotoru, što je bilo od posebnog značaja za očuvanje pomorske i kulturne baštine većeg dijela istočne obale Jadranskog mora, koji je pripadao tadašnjoj državi Jugoslaviji. Odmah se pristupilo izradi projekata i elaborata za restauraciju i adaptaciju Palate Grgurina te je ovako preuređen i proširen Muzej svečano otvoren 10.septembra 1952. godine“ – kazao je Radulović, dodajući da je ova institucija narednih decenija imala izuzetno važno mjesto na kulturnoj i naučnoj sceni cijele bivše velike Jugoslavije i sarađivala je sa brojnim eminentnim naučnim imenima sa cijelog njenog prostora.

“Brojni artefakti pomorskog, kulturnog i etnografskog nasljeđa skakupljeni i prezentirani u zbirkama Pomorskog muzeja, svjedoče o slavnoj pomorskoj prošlosti Boke, čuvajući uspomenu na naše slavne pretke. Poznavati i poštovati njihova postignuća i vrijednosti I neprestano im težiti, vodi do toga da se i danas međusobno bolje razumijemo i shvatimo da su kultura i umjetnost putokazi koji ukazuju na ono što je najbolje u čovjeku, ono što bi trebalo da oplemeni i obogati naše duše.”- zaključio je Radulović.

Autoka monogradije Radojka Abramović naglasila je da joj je namjera bila da kroz ovu publikaciju osnivačima, rukovodiocima, zaposlenima Muzeja, članovima redakcionog odbora i autorima tekstova “Godišnjaka Pomorskog muzeja”, donatorima, podržavaocima i prijateljima ove ustanove oda “poštovanje i iskrenu zahvalnost na sve do sada učinjeno, sa neskrivenom nadom da će i buduće generacije i naraštaji znati da cijene i čuvaju ono što im je ostavljeno.” Zahvaljujući se svima koji su doprinijeli izradi monografije, ona je naglasila da “no što nije zapisano, kao da ne postoji”.

“Nadam se da će Monografija Pomorskog muzeja Crne Gore naići na opšte odobravanje čitalačke pubnlike jer je ovo prvo sistemsko, kompleksno izdanje napisano o postanku i radu muzeja u trajanju od punih sedam decenija, odnosno sa počecima ovdašnjih muzejskih zbirki- punih 142 godine”- naglasila je ona.

Monografiju je detaljno predstavila njena recenzentkinja, istoričarka umjetnosti Ljiljana Zeković, istakavši da je riječ o svojevrsnom vodiču kroz Pomorski muzej i jednom od značajnijih djela o našoj kultunroj baštini, poosebno pomorskoj tradiciji.

“Ne treba zaboraviti da prošlost daje svoj oblik sadašnjosti, a sadašnjost prošlosti. Ovo je hvale vrijedna monografija iza koje stoji ogroman trud i metodičan rad autorke. To je odraz poštovanja sadašnjih generacija prema istorijsko-kulturnom i socološko- antropološkom nasljeđu slavne pomorske tradicije Boke i Crnogorskog primorja.”- naglasila je Zeković.

U muzičkom djelu programa nastupila je Dušica Kordić, violinistkinja i Nikola Vučković, klavir.